Τα φάσματα που λαμβάνονται με το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb αποκαλύπτουν τους πιο μακρινούς γαλαξίες που έχουν παρατηρηθεί ποτέ, πίσω σε μια εποχή που το Σύμπαν ήταν μόνο το 2% της σημερινής του ηλικίας.

Ένα ουράνιο αντικείμενο που βρίσκεται περίπου 390 εκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη στον αστερισμό της Λύρας

Το 1998, ανακαλύφθηκε ότι η διαστολή του Σύμπαντος επιταχύνεται

Τα άστρα εντοπίστηκαν σε απόσταση άνω του ενός εκατομμυρίου ετών φωτός

Η ανίχνευση έγινε με το Παρατηρητήριο Νετρίνων IceCube, ένα μοναδικό τεράστιο «τηλεσκόπιο», μεγάλο μέρος του οποίου, με όγκο περίπου ενός κυβικού χιλιομέτρου, βρίσκεται σε βάθος 1,5 έως 2,5 χιλιομέτρων κάτω από την επιφάνεια της Ανταρκτικής στον Σταθμό Αμούδσεν-Σκοτ στο Νότιο Πόλο.

Το φωτεινό κέντρο του, το αμυδρό εκτεταμένο φωτεινό στεφάνι του και η έλλειψη σπειροειδών βραχιόνων και λωρίδων σκόνης που σχηματίζουν αστέρια τον διακρίνουν ως ελλειπτικό γαλαξία.

Η μαύρη τρύπα στο κέντρο του σπειροειδούς γαλαξία μας, γνωστή με το όνομα Τοξότης Α*, απέχει περίπου 26.000 έτη φωτός από τη Γη, έχει μάζα περίπου 4 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο και καταναλώνει μια τεράστια ποσότητα υλικών (σκόνης, αερίων και ολόκληρων άστρων) που έλκονται από την πανίσχυρη βαρυτική έλξη της.

Ο εν λόγω γαλαξίας είτε δημιουργεί άστρα με εντυπωσιακό ρυθμό, είτε περιέχει μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα με μάζα περίπου 100 εκατομμύρια φορές μεγαλύτερη από εκείνη του Ήλιου, κάτι που θα μπορούσε να εξηγήσει εναλλακτικά την μεγάλη φωτεινότητα του

Ο εν λόγω γαλαξίας πιθανότατα είχε συγκρουστεί πολύ παλιά, πριν δέκα δισεκατομμύρια χρόνια, με το δικό μας γαλαξία, από τον οποίο τελικά απορροφήθηκε.

Ιάπωνες αστρονόμοι πιστεύουν ότι ανακάλυψαν μια νέα μεγάλη μαύρη τρύπα που βρίσκεται κοντά στην καρδιά του γαλαξία μας. Βρίσκεται σε απόσταση περίπου 25.000 ετών φωτός από τη Γη και έχει μάζα περίπου 100.000 φορές μεγαλύτερη από τον Ήλιο. Αν η ...