Μπορεί η 20η Ιανουαρίου να ήταν η ημέρα της ορκωμοσίας του Τζο Μπάιντεν και της Καμάλα Χάρις, αλλά για πολλούς, την παράσταση έκλεψε η νεαρή ποιήτρια Αμάντα Γκόρμαν.
Η Γκόρμαν απήγγειλε τότε ένα ποίημα που ολοκλήρωσε τη νύχτα που οι υποστηρικτές του Τραμπ έκαναν ντου στο Καπιτώλιο και εντυπωσίασε τις ΗΠΑ με το πάθος της αλλά και τους στίχους της. Ποιος θα περίμενε κάτι τέτοιο από ένα κορίτσι μόλις 22 ετών;
Και τώρα η Αμάντα Γκόρμαν είχε μια ακόμη ευκαιρία να στρέψει επάνω της την προσοχή των ΗΠΑ, απαγγέλοντας ποίημα στο Super Bowl, απαγγέλοντας ένα ποίημα για τους μπροστάρηδες των καιρών μας, ανθρώπους που διακρίθηκαν για το έργο και τη θυσία τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας στις ΗΠΑ.
Το νέο ποίημα της Αμάντα Γκόρμαν
Σήμερα τιμούμε τρεις μπροστάρηδές μας για τις ενέργειες και την επιδραστικότητά τους σε μια περίοδο αβεβαιότητας και ανάγκης.
Έχουν πάρει το προβάδισμα, ξεπερνώντας όλες τις προσδοκίες και τους περιορισμούς, αναβαθμίζοντας τις κοινότητες και το έθνος τους ως ηγέτες, θεραπευτές και εκπαιδευτικοί.
Ο Τζέιμς έχει νιώσει τις πληγές του πολέμου, αλλά αυτός ο πολεμιστής εξακολουθεί να μοιράζεται το σπίτι του με παιδιά που κινδυνεύουν. Κατά τη διάρκεια του COVID έδωσε ακόμη ένα χέρι, κάνοντας live-streaming ποδοσφαίρου για τις οικογένειες και τους θαυμαστές τους.
Ο Trimaine είναι ένας εκπαιδευτικός που εργάζεται ασταμάτητα παρέχοντας στην κοινότητά του ίντερνετ, φορητούς υπολογιστές και εργαστήρια τεχνολογίας, έτσι ώστε οι μαθητές του να έχουν όλα τα εργαλεία που χρειάζονται για να πετύχουν στη ζωή και στο σχολείο.
Η Susie είναι προϊσταμένη νοσηλευτικής σε μονάδα ΜΕΘ σε νοσοκομείο της Τάμπα. Οι πράξεις της αποδεικνύουν ότι ακόμη και στην τραγωδία, η ελπίδα είναι δυνατή. Έχασε τις γιαγιάδες της από την πανδημία, και αγωνίζεται για να σώσει άλλες ζωές στη ζώνη μάχης της ΜΕΘ, εκπροσωπώντας τους ήρωες της πρώτης γραμμής που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για τη δική μας.
Ας ακολουθήσουμε αυτούς τους πολεμιστές, αυτούς τους πρωταθλητές και ας ανταποκριθούμε στο κάλεσμα των μπροστάρηδών μας. Τους τιμούμε ενεργώντας με θάρρος και συμπόνια, κάνοντας αυτό που είναι σωστό και δίκαιο.
Γιατί ενώ τους τιμούμε σήμερα, αυτοί μας τιμούν καθημερινά.
