Ως πειραματόζωο και ως μέσο εκφοβισμού για ολόκληρη την Ευρώπη θεωρεί ότι αντιμετωπίστηκε η Ελλάδα ο John Holloway, καθηγητής στο Instituto de Ciencias Sociales Humanidades του Benemenita Universidad Autonoma de Puebla στο Μεξικό και συγγραφέας πολλών βιβλίων (μεταξύ αυτών το «Change the World Without Taking Power»). Ο κ. Holloway βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να μιλήσει απόψε στο Φεστιβάλ Άμεσης Δημοκρατίας.
Ο καθηγητής, σε συνέντευξή του στο ΑΠΕ-ΜΠΕ παραλληλίζει τις πιέσεις που δέχθηκε η Ελλάδα από τα ευρωπαϊκά όργανα, με ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
«Σκεφτείτε» λέει «έναν τύραννο που έχει χιλιάδες σκλάβους και μια μέρα αποφασίζει να διαλέξει 100 απ’ αυτούς γιατί τάχα, δεν δουλεύουν αρκετά σκληρά και να τους εκτελέσει, πιέζοντας έτσι τους υπόλοιπους να δουλέψουν ακόμα πιο σκληρά. Αυτό συμβαίνει και στην Ελλάδα, όπου έχουμε και την κλασική εικόνα του Έλληνα, ο οποίος δεν δουλεύει, χωρίς να έχει σημασία αν είναι αλήθεια, γιατί έτσι λειτουργεί εκφοβιστικά στους πολίτες άλλων χωρών».
Βέβαια, για τον καθηγητή, το ζήτημα δεν είναι «αν θα είμαστε μέσα ή έξω από το ευρώ, αλλά μέσα ή έξω από το κεφάλαιο και, αν και δεν γνωρίζουμε τον τρόπο, εντούτοις πρέπει να το προσπαθήσουμε».
Σχολιάζοντας τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις προηγούμενες εκλογές, εκφράζει μεν την ικανοποίησή του γιατί «δημιουργήθηκε μια ενθουσιώδης κατάσταση» ωστόσο όμως, όπως λέει, «κατέληξε σε μια καταστροφή».
«Το σημαντικό που προέκυψε απ’ αυτή τη νίκη είναι το δημοψήφισμα και εκείνη η νύχτα που κέρδισε το «ΟΧΙ», όλος αυτός ο ενθουσιασμός, η χαρά των ανθρώπων. Ύστερα, με την κατάληξη των διαπραγματεύσεων, αν και ήρθε μια μεγάλη απογοήτευση, δεν κατέστρεψε όλον τον ενθουσιασμό. Ακόμα κι αν αυτό είναι το μόνο που προέκυψε από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, τότε ασφαλώς άξιζε τον κόπο» λέει ο καθηγητής.
Εκτιμά, άλλωστε, ότι «δεν μπορεί μια αριστερή κυβέρνηση μέσα σε ένα κράτος, να φτάσει πιο μακριά απ’ ό,τι έφτασε ο ΣΥΡΙΖΑ» και μάλιστα πιο μακριά απ’ ό,τι ο ίδιος πίστευε.
«Απέτυχαν, όμως, γιατί οποιαδήποτε κυβέρνηση είναι αναγκασμένη να επιβάλει την πειθαρχία της αναπαραγωγής του κεφαλαίου, δεν υπάρχει κανένας άλλος τρόπος λειτουργίας».
«Ο Κέινς έχει πεθάνει».
