Μεταρρύθμιση του ψηφιακού χώρου, με ένα ολοκληρωμένο σύνολο νέων κανόνων για όλες τις ψηφιακές υπηρεσίες, συμπεριλαμβανομένων των κοινωνικών μέσων μαζικής ενημέρωσης, των διαδικτυακών αγορών και άλλων διαδικτυακών πλατφορμών που λειτουργούν στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πρότεινε σήμερα η Κομισιόν και παρουσίασε η Αντιπρόεδρος Βέσταγκερ.
Με βάση τις δύο προτεινόμενες πράξεις, την πράξη για τις ψηφιακές υπηρεσίες και την πράξη για τις ψηφιακές αγορές, οι πλατφόρμες που προσεγγίζουν περισσότερο από το 10% του πληθυσμού της ΕΕ (45 εκατομμύρια χρήστες) θεωρούνται συστημικής φύσης και υπόκεινται όχι μόνο σε συγκεκριμένες υποχρεώσεις για τον έλεγχο των δικών τους κινδύνων, αλλά και σε μια νέα δομή εποπτείας. Αυτό το νέο πλαίσιο λογοδοσίας θα αποτελείται από ένα συμβούλιο εθνικών συντονιστών ψηφιακών υπηρεσιών, με ειδικές αρμοδιότητες για την Κομισιόν συμπεριλαμβανομένης της δυνατότητας να τις επιβάλλει απευθείας κυρώσεις.
Οι νέοι κανόνες στόχο έχουν να προστατεύσουν καλύτερα τους καταναλωτές και τα θεμελιώδη δικαιώματά τους στο διαδίκτυο και θα οδηγήσουν σε πιο δίκαιες και πιο ανοιχτές ψηφιακές αγορές για όλους, με νέες, καλύτερες και αξιόπιστες διαδικτυακές υπηρεσίες.
Θα υποστηρίξουν επίσης την αύξηση των μικρότερων πλατφορμών, των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων και των νεοσύστατων επιχειρήσεων, παρέχοντάς τους εύκολη πρόσβαση σε πελάτες σε ολόκληρη την ενιαία αγορά, μειώνοντας παράλληλα το κόστος συμμόρφωσης.
Επιπλέον, οι νέοι κανόνες θα απαγορεύσουν τις αθέμιτες προϋποθέσεις που επιβάλλονται από διαδικτυακές πλατφόρμες που έχουν γίνει ή αναμένεται να γίνουν πύλες στην ενιαία αγορά.
Σύμφωνα με τον νόμο για τις ψηφιακές υπηρεσίες, δεσμευτικές υποχρεώσεις σε ολόκληρη την ΕΕ θα ισχύουν για όλες τις ψηφιακές υπηρεσίες που συνδέουν τους καταναλωτές με αγαθά, υπηρεσίες ή περιεχόμενο, συμπεριλαμβανομένων νέων διαδικασιών για ταχύτερη κατάργηση παράνομου περιεχομένου, καθώς και ολοκληρωμένη προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων των χρηστών στο διαδίκτυο.
Συγκεκριμένα, ο νόμος για τις ψηφιακές υπηρεσίες θα εισαγάγει μια σειρά νέων, εναρμονισμένων πανευρωπαϊκών υποχρεώσεων για ψηφιακές υπηρεσίες, με διαβάθμιση προσεκτικά με βάση το μέγεθος και τον αντίκτυπο αυτών των υπηρεσιών, όπως:
κανόνες για την αφαίρεση παράνομων αγαθών, υπηρεσιών ή περιεχομένου από το διαδίκτυο·
διασφαλίσεις για χρήστες, των οποίων το περιεχόμενο έχει εσφαλμένα διαγραφεί από πλατφόρμες·
νέες υποχρεώσεις για πολύ μεγάλες πλατφόρμες σχετικά με τη λήψη μέτρων βάσει κινδύνου για την πρόληψη της κατάχρησης των συστημάτων τους·
μέτρα διαφάνειας ευρέος φάσματος, μεταξύ άλλων όσον αφορά την διαδικτυακή διαφήμιση και τους αλγόριθμους που χρησιμοποιούνται για να προτείνεται περιεχόμενο στους χρήστες·
νέες εξουσίες για τον έλεγχο του τρόπου λειτουργίας των πλατφορμών, μεταξύ άλλων με τη διευκόλυνση της πρόσβασης των ερευνητών σε δεδομένα σημαντικών πλατφορμών·
νέοι κανόνες σχετικά με την ιχνηλασιμότητα των επιχειρηματικών χρηστών στις ηλεκτρονικές αγορές, ώστε να διευκολύνεται ο εντοπισμός των πωλητών παράνομων αγαθών ή υπηρεσιών·
καινοτόμος διαδικασία συνεργασίας μεταξύ των δημόσιων αρχών για τη διασφάλιση της αποτελεσματικής επιβολής των κανόνων σε ολόκληρη την ενιαία αγορά.
Επιπλεόν, ο νόμος για τις Ψηφιακές Αγορές αντιμετωπίζει τις αρνητικές συνέπειες που προκύπτουν από ορισμένες συμπεριφορές από πλατφόρμες που λειτουργούν ως ψηφιακες πύλες στην ενιαία αγορά.
Συγκεκριμένα, καθορίζει εναρμονισμένους κανόνες που ορίζουν και απαγορεύουν αθέμιτες πρακτικές και παρέχει έναν μηχανισμό επιβολής με βάση έρευνες αγοράς. Ο ίδιος μηχανισμός θα διασφαλίσει ότι οι υποχρεώσεις που ορίζονται στον κανονισμό διατηρούνται ενημερωμένες στην συνεχώς εξελισσόμενη ψηφιακή πραγματικότητα.
Συγκεκριμένα, η πράξη για τις ψηφιακές αγορές:
θα εφαρμόζεται μόνο στους μεγαλύτερους παρόχους πλατφορμών βασικών υπηρεσιών οι οποίοι είναι περισσότερο επιρρεπείς στην άσκηση αθέμιτων πρακτικών, όπως μηχανές αναζήτησης, κοινωνικά δίκτυα ή διαδικτυακές υπηρεσίες διαμεσολάβησης, που πληρούν τα αντικειμενικά νομοθετικά κριτήρια για να οριστούν ως ρυθμιστές της πρόσβασης·
θα καθορίζει ποσοτικά όρια ως βάση για τον προσδιορισμό των εταιρειών που ενδέχεται να παίζουν ρόλο ρυθμιστών της πρόσβασης. Η Επιτροπή θα έχει επίσης την εξουσία, μετά από διερεύνηση της αγοράς, να αποδίδει την ιδιότητα του ρυθμιστή της πρόσβασης σε εταιρείες·
θα απαγορεύει ορισμένες πρακτικές που είναι ξεκάθαρα αθέμιτες, όπως η παρεμπόδιση χρηστών από το να απεγκαταστήσουν οποιοδήποτε προεγκατεστημένο λογισμικό ή εφαρμογές·
θα απαιτεί από τους ρυθμιστές της πρόσβασης να θέτουν σε εφαρμογή ορισμένα μέτρα με δική τους πρωτοβουλία, όπως στοχευμένα μέτρα που επιτρέπουν στο λογισμικό τρίτων να λειτουργεί ορθά και να είναι συμβατό με τις δικές τους υπηρεσίες·
θα επιβάλλει κυρώσεις για τη μη συμμόρφωση, οι οποίες θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν πρόστιμα έως και 10 % του παγκόσμιου κύκλου εργασιών των ρυθμιστών της πρόσβασης, ώστε να διασφαλιστεί η αποτελεσματικότητα των νέων κανόνων. Για τους υπότροπους, οι κυρώσεις αυτές ενδέχεται επίσης να περιλαμβάνουν την υποχρέωση λήψης διαρθρωτικών μέτρων, που μπορούν να επεκταθούν και στην εκποίηση ορισμένων επιχειρήσεων, σε περίπτωση που δεν υπάρχει άλλο εξίσου αποτελεσματικό εναλλακτικό μέτρο για τη διασφάλιση της συμμόρφωσης·
θα επιτρέπει τη στοχευμένη διερεύνηση της αγοράς από την Επιτροπή με σκοπό να εκτιμηθεί κατά πόσον στους εν λόγω κανόνες πρέπει να προστεθούν νέες πρακτικές και υπηρεσίες που υιοθετούν οι ρυθμιστές της πρόσβασης, ώστε να διασφαλιστεί ότι οι νέοι κανόνες για τους ρυθμιστές της πρόσβασης συμβαδίζουν με τον ταχύ ρυθμό των ψηφιακών αγορών.
