Μπορεί η εφοδιαστική αλυσίδα εν μέσω πανδημίας να διατήρησε υψηλή αποτελεσματικότητα σε κρίσιμους κλάδους, όπως τα φάρμακα και τα τρόφιμα, όμως βρέθηκε αντιμέτωπη με ελλείψεις σε υποδομές, τεχνολογίες και μέσα μεταφοράς, που μείωσαν την απόδοση σε άλλα προϊόντα (ηλεκτρονικά, καταναλωτικά προϊόντα). Το γεγονός αυτό αποδίδεται, όπως αναφέρει σε ειδική έκδοση ο ΣΕΒ, στην υστέρηση που καταγράφει ο ψηφιακός μετασχηματισμόςστην Ελλάδα, με μόνο τις μισές επιχειρήσεις να επενδύουν στην «εσωτερική» εφοδιαστική αλυσίδα τους. Η αναλογία αυτή συμβαδίζει με ευρήματα του Παρατηρητηρίου Ψηφιακού Μετασχηματισμού του ΣΕΒ, όπου 9 στις 10 επιχειρήσεις αναγνωρίζουν την προτεραιότητα του ψηφιακού μετασχηματισμού, αλλά μόνο το 48% διαθέτει σαφές σχέδιο υλοποίησης.
Κι αυτό παρότι το 80% των δραστηριοτήτων εφοδιαστικής διενεργείται εντός των εμπορικών και μεταποιητικών επιχειρήσεων (έναντι 25% στην Ε.Ε.). Βασικός ανασταλτικός παράγοντας είναι ότι πολλές βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν την εφοδιαστική αλυσίδα ως μια υποστηρικτική εργασία χαμηλής προστιθέμενης αξίας. Ετσι, σπάνια προσελκύει επενδύσεις σε τεχνολογίες αιχμής και το χαμηλό κόστος παραμένει κυρίαρχος παράγοντας.
Στο εμπόριο και στη βιομηχανία, όπως διαπιστώνει ο ΣΕΒ, η αξιοποίηση τεχνολογιών ανάλυσης μεγάλου όγκου δεδομένων παραμένει περιστασιακή. Το 53% των επιχειρήσεων βασίζεται ακόμη σε υπολογιστικά φύλλα Excel για τη διαχείριση αποθηκευτικών χώρων και μόλις το 36% χρησιμοποιεί εξειδικευμένες εφαρμογές Warehouse Management Systems (WMS). Το 41% δεν διαθέτει σύστημα διαχείρισης στόλου οχημάτων, μόλις το 20% έχει προμηθευτεί εξειδικευμένη εφαρμογή, ενώ το υπόλοιπο χρησιμοποιεί απλές εφαρμογές γραφείου. Αντίθετα, 8 στις 10 εταιρείες παροχής υπηρεσιών εφοδιαστικής προς τρίτους (third party logistics – 3PL) και 4PL επενδύουν σε συστήματα διαχείρισης αποθηκών και στόλου οχημάτων, αλλά οι τεχνολογίες 4ης βιομηχανικής επανάστασης παραμένουν περιορισμένες.
H διαχείριση, δηλαδή, αποθηκευτικών χώρων γίνεται κυρίως με συστήματα WMS (61% των επιχειρήσεων), η χρήση συστημάτων διαχείρισης στόλου είναι διαδεδομένη (52%), ενώ οι ψηφιακοί αισθητήρες τύπου RFID για την παρακολούθηση των οχημάτων αυξάνεται σταδιακά (26%). Το 68% του κλάδου εστιάζει σε λύσεις Digital Procurement. Κι ενώ 9 στις 10 επιχειρήσεις αναγνωρίζουν την ανάγκη ψηφιακού μετασχηματισμού, μόνο το 48% διαθέτει σχέδιο υλοποίησης.
Tα οφέλη της ψηφιακής εφοδιαστικής αλυσίδας είναι σημαντικά και περιλαμβάνουν τη μείωση του χρόνου ανταπόκρισης, την καλύτερη διαχείριση αποθεμάτων, τις πολυκαναλικές παραδόσεις, τη βέλτιστη αξιοποίηση στόλων οχημάτων, τη βελτίωση της παραγωγικότητας και τη μείωση του κόστους. Εκτείνονται και στο Δημόσιο, σύμφωνα με όσα καταδεικνύει η ευρωπαϊκή εμπειρία, καθώς με ψηφιοποιημένα παραστατικά διακίνησης περιορίζεται η φοροδιαφυγή και το λαθρεμπόριο. Για παράδειγμα, στην Ουγγαρία η ψηφιοποίηση των εμπορευματικών μετακινήσεων μείωσε τις απώλειες ΦΠΑ από 18% σε 13% και αύξησε τα συνολικά φορολογικά έσοδα κατά 1,7 δισ. ευρώ τον πρώτο χρόνο εφαρμογής.
Η ψηφιοποίηση του δικτύου εφοδιασμού ξεκινάει πρωτίστως από τις βιομηχανικές και εμπορικές επιχειρήσεις και δευτερευόντως από τις εταιρείες παροχής υπηρεσιών εφοδιαστικής προς τρίτους (third party logistics – 3PL), όπως αναφέρει ο ΣΕΒ.
