Σύμφωνα με έκθεση
Σύμφωνα με την έκθεση, το Χόλιγουντ πάσχει από κρίση ενσωμάτωσης των γυναικών, των μειονοτήτων και των μελών της LGBT κοινότητας σε όλους τους τομείς της παραγωγής, από τα διευθυντικά στελέχη έως τους μικρότερους χαρακτήρες.
«Το πρίκουελ του OscarsSoWhite είναι το HollywoodSoWhite» γράφει η βοηθός καθηγητή Στέισι Σμιθ, αναφερόμενη στις αντιδράσεις για την απουσία μαύρων ηθοποιών από τις υποψηφιότητες των Όσκαρ για δεύτερη συνεχόμενη φορά. «Δεν έχουμε πρόβλημα διαφορετικότητας. Έχουμε πρόβλημα ενσωμάτωσης» τονίζει η ίδια.
Η δημοσιοποίηση της έκθεσης έρχεται λίγες ημέρες πριν από την τελετή απονομής των Όσκαρ. Μάλιστα, αρκετοί αφροαμερικανοί σταρ είχαν δηλώσει ότι θα μποϊκοτάρουν την τελετή και η Ακαδημία προχωρά στο να λάβει μέτρα για την αποφυγή του φαινομένου.
Συνολικά, η έκθεση εξέτασε 414 ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Σε αυτές περιλαμβάνονταν 11.300 ομιλούντες χαρακτήρες, εκ των οποίων: το 74% των χαρακτήρων άνω των 40 ετών ήταν άνδρες, το 33% ήταν γυναίκες, το 28% ανήκαν σε εθνικές μειονότητες και μόλις ποσοστό 2% ήταν μέλη της LGBT κοινότητας (μόλις επτά χαρακτήρες σε σύνολο 11.306).
Περίπου το 50% των ταινιών ή των σειρών δεν είχαν ούτε έναν ασιάτη ή αμερικανοασιάτη χαρακτήρα, ενώ το 20% δεν περιλάμβανε ούτε έναν μαύρο χαρακτήρα.
Επίσης, η έκθεση μελέτησε 10.000 σκηνοθέτες, σεναριογράφους και δημιουργούς τηλεοπτικών σειρών, ενώ εξέτασε το φύλο περισσότερων από 1.500 στελεχών.
Ποσοστό 15,2% των σκηνοθετών τηλεοπτικών σειρών είναι γυναίκες, ενώ ποσοστό 28,9% είναι σεναριογράφοι και 22,6% είναι γυναίκες.
Στις ταινίες τα πράγματα είναι χειρότερα. Σύμφωνα με την έκθεση, μόλις το 3,4% των ταινιών έχουν σκηνοθετηθεί από γυναίκα σκηνοθέτη.
Από τις 109 γυναίκες σκηνοθέτιδες, μόλις 2 είναι μαύρες (η Άβα Ντι Βερνέι που σκηνοθέτησε το Selma και η Άμα Ασάντε που σκηνοθέτησε το Belle).
«Όταν στρέφουμε να βρούμε πού το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο, το αποκορύφωμα σε όλη αυτή την προσπάθεια είναι: Όλοι στις ταινίες αποτυγχάνουν, όλες οι εταιρείες που ερευνήσαμε» λέει η Σμιθ.
«Είναι σχεδόν αδύνατο να αλλάξουν. Αλλά υπάρχουν στοιχεία ελπίδας στην τηλεόραση. Υπάρχει μία αίσθηση ότι η αλλαγή είναι εφικτή» προσθέτει η ίδια.
Αγγελική Στελλάκη
Newsroom ΔΟΛ