Στα πολύ σκληρά και οδυνηρά διαζύγια το να δείξει κανείς ή καμιά πόσο άτεγκτος/η είναι σε μικρής σημασίας πράγματα, ίσως μοιάζει με επίδειξη ισχύος. Αφού η Βρετανία αποχώρησε τελικά από την Ευρωπαϊκή Ενωση στις 31 Δεκεμβρίου 2020, οι Βρυξέλλες αρνήθηκαν να την αναγνωρίσουν ως «ισοδύναμη χώρα» για το θέμα της διαπραγμάτευσης σε μετοχές και swap σε επιτόκια. Ως αποτέλεσμα, ορισμένες από αυτές τις συναλλαγές μεταφέρθηκαν από την αρχή της χρονιάς εκτός Λονδίνου. Τα χρηματιστήρια στο Αμστερνταμ διαπραγματεύθηκαν σε ημερήσια βάση μετοχές αξίας 9,2 δισ. ευρώ τον Ιανουάριο, ξεπερνώντας τα 8,6 δισ. ευρώ αντιστοίχως, που τέθηκαν υπό διαπραγμάτευση στο Λονδίνο, σύμφωνα με το χρηματιστήριο Cboe. Εν τω μεταξύ, το μερίδιο επί των συνολικών διεθνών συναλλαγών του Λονδίνου σε swap επιτοκίων εκπεφρασμένων σε ευρώ μειώθηκε κάτω από 10% τον Ιανουάριο από σχεδόν 40% τον Ιούλιο, σύμφωνα με την IHS Markit. Η δραστηριότητα αυτή όχι μόνο μετατοπίστηκε στη Γηραιά Ηπειρο αλλά και στις αγορές των Ηνωμένων Πολιτειών, τις οποίες οι ρυθμιστικές αρχές της Ε.Ε. δέχονται ως ισοδύναμες. Αν και οι αριθμοί είναι εντυπωσιακοί, αντιπροσωπεύουν ένα μικρό ποσοστό των συναλλαγών σε νομίσματα, ομόλογα και άλλα επενδυτικά προϊόντα, τα οποία διακινούνται μέσω του Σίτι του Λονδίνου. Επιπλέον, αν και οι συναλλαγές ενδέχεται να μην εκτελούνται πλέον στο Λονδίνο, οι άνθρωποι που συνέταξαν τις αντίστοιχες οδηγίες, έχουν μείνει ως επί το πλείστον εκεί. Ακόμα κι έτσι το αδιέξοδο αποδεικνύει τη γενικότερη επιθυμία της Ε.Ε. να απομακρύνει από το Λονδίνο τις χρηματοπιστωτικές συναλλαγές. Προφανώς, το οικονομικό συμφέρον παίζει ρόλο. Ωστόσο, οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής της Ε.Ε. είναι επίσης δυσαρεστημένοι, διότι η ροή κεφαλαίων της κινείται μέσα από ένα μεγάλο χρηματοοικονομικό κέντρο, το οποίο δεν υπόκειται πλέον στους ευρωπαϊκούς κανονισμούς. Αυτό προϊδεάζει για τις επικείμενες μάχες. Ενα σημείο ανάφλεξης είναι οι οίκοι εκκαθάρισης συναλλαγών σε παράγωγα. Προσωρινά η Ε.Ε. έχει χορηγήσει ισοδυναμία στους λεγόμενους κεντρικούς αντισυμβαλλόμενους στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά αναμένει από τους Ευρωπαίους επενδυτές και τις εταιρείες να μειώσουν την έκθεσή τους σε αυτά με την πάροδο του χρόνου. Εκπρόσωποι ρυθμιστικών αρχών της Ε.Ε. φαίνονται διατεθειμένοι να περιορίσουν το εύρος των κανόνων ανάθεσης, δηλαδή τη δυνατότητα τα συνταξιοδοτικά ταμεία να αναθέτουν επενδυτικές αποφάσεις σε διαχειριστές κεφαλαίων με έδρα σε χρηματοοικονομικά κέντρα, όπως είναι το Λονδίνο. Η συγκρουσιακή προσέγγιση της Ε.Ε., τέλος, εκνεύρισε τον διοικητή της Τραπέζης της Αγγλίας, Αντριου Μπέιλι, ο οποίος δήλωσε πως οι Βρυξέλλες ζητούν από τη Βρετανία να συμμορφωθεί προς αυστηρότερες προδιαγραφές ισοδυναμίας εν συγκρίσει με τις ισχύουσες για άλλες χώρες.
ΑΝΑΛΥΣΗ
