Πολλά προβλήματα παρατηρήθηκαν ανά την Ελλάδα και σε σχέση με την υποχρεωτική τηλεκπαίδευση όλων των μαθητών. Πολλές οικογένειες αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν στις έκτακτες ανάγκες που προέκυψαν με συνέπεια χιλιάδες ανά την χώρα παιδιά να αδυνατούν να παρακολουθήσουν διαδικτυακά τα μαθήματα αφού δεν διέθεταν τον απαραίτητο εξοπλισμό.
Οι δήμοι από την δική τους πλευρά δεν έλαβαν κάποια έξτρα επιχορήγηση για να αγοράσουν για λογαριασμό των πιο αδύναμων νοικοκυριών την προμήθεια των μηχανημάτων και βασίστηκαν στα δικά τους ταμειακά αποθέματα όσοι διέθεταν.
Οι ανάγκες σχεδόν καλύφθηκαν με διάφορους τρόπους, όπως χορηγίες και δωρεές στις περισσότερες των περιπτώσεων. Στο δήμο Νάξου για παράδειγμα οι ίδιοι οι μαθητές ενός σχολείου δαπάνησαν τα χρήματα που είχαν συγκεντρωθεί για μια εκδρομή που τελικά δεν έγινε για να αγοράσουν εξοπλισμό σε συμμαθητές τους που αδυνατούσαν. Αν μην τι άλλο η πανδημία, «εκπαίδευση» μερίδα του πληθυσμού σε αξίες όπως η αλληλεγγύη και η συμπόνοια. Πάντα δεν φταίνε οι δημοτικές αρχές σε θέματα ελλείψεων.
Πολλοί συνάνθρωποί μας αισθάνονται ντροπή να ζητήσουν βοήθεια και αυτό είναι μια επιλογή που δεν κρίνουμε, αφού ο καθένας αν ήταν στη θέση τους ίσως έπραττε το ίδιο. Είναι όμως υποχρέωση μας να αναφέρουμε και δήμους που τα κατάφεραν καλά σε αυτό τον τομέα. Σε άλλο άρθρο είχαμε αναφερθεί στο δήμο Αγίων Αναργύρων-Καματερού που προμηθεύτηκε περισσότερα από 500 tablets και τα διέθεσε σε οικογένειες που τα χρειάζονταν.
Σήμερα, το παράδειγμα αυτό βρήκε και άλλο σημείο αναφοράς. Το δήμο Βύρωνα, που με ιδίους πόρους αγόρασε και παρέδωσε στις διευθύνσεις των σχολείων 233 tablets για τους μαθητές που αδυνατούν να παρακολουθήσουν τα μαθήματα τηλεκπαίδευσης. Τα περισσότερα αφορούν μαθητές της Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης σύμφωνα με τις ανάγκες που κατέγραψαν οι διευθυντές των σχολείων.
Σημείο-καμπής για κάθε δημοτική αρχή
Ο δήμαρχος Γρηγόρης Κατωπόδης θεώρησε ως υποχρέωση του δήμου την εν λόγω προμήθεια –που δεν είναι όμως. Είναι ακριβώς το σημείο-καμπής για κάθε δημοτική αρχή. Η υποχρέωση εκ του νόμου και η ηθική υποχρέωση. Στη περίπτωση του δημάρχου Βύρωνα η ευαισθητοποίηση αποδεικνύει πως όταν ζεις μέσα σε μια κοινωνία και έχεις περισσότερες δυνατότητες τότε έχεις την ηθική υποχρέωση να κάνεις και τα περισσότερα. Ποιος μπορεί να κατηγορήσει τον δήμαρχο για αυτή την κίνηση;
Τα ταμεία των δήμων εκτός από τους ΚΑΠ(Κεντρικούς Αυτοτελείς Πόρους) και κάποιες έκτακτες επιχορηγήσεις, «γεμίζουν» από τα δημοτικά τέλη για παράδειγμα. Τους τελευταίους μήνες όμως τα δημοτικά τέλη είναι πολλαπλάσια μειούμενα λόγω της πανδημίας με πολλές επιχειρήσεις να παραμένουν κλειστές και πολλά νοικοκυριά σε οικονομική δυσπραγία. Για αυτό και στην εισαγωγή αναφέραμε πως οι συνειδητοποιημένοι δήμαρχοι οφείλουν να έχουν νοικοκυρεμένα οικονομικά στο δήμο και κάποιο απόθεμα στο ταμείο ώστε στις δύσκολες στιγμές να μπορούν να είναι στο πλευρό των δημοτών τους.
Ο Δήμαρχος Γρηγόρης Κατωπόδης, δήλωσε σχετικά: «Η δημοτική αρχή αποφάσισε να αγοράσει τα tablets για την τηλεκπαίδευση των μαθητών που οι οικογένειες τους δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα. Αυτό είναι υποχρέωση της Πολιτείας που όμως δεν τηρήθηκε, ούτε δόθηκαν χρήματα στους δήμους γι’ αυτόν το σκοπό.
Ως Δήμος θεωρήσαμε υποχρέωση μας να καλύψουμε εμείς αυτό το κενό, γιατί πιστεύουμε ότι η εκπαίδευση είναι ύψιστο αγαθό και όλοι θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε αυτήν, ισότιμα, ανεξάρτητα από την οικονομική τους δυνατότητα. Και σε αυτή την δύσκολη συγκυρία προσπαθούμε να σταθούμε στο πλευρό των δημοτών με πράξεις».
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
