Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία η πιθανότητα να μην ενστερνιστεί το κοινό τα επιχειρήματα ενός ειδικού και να μην επέλθει αλλαγή συμπεριφοράς είναι υπαρκτή ακόμη και εάν η ποιότητα των επιχειρημάτων ήταν αποδεκτή.
Μια επιστημονική μελέτη που δημοσιεύθηκε στην τετραμηνιαία Πολιτική και Οικονομική επιθεώρηση «Διεθνής και Ευρωπαϊκή Πολιτική» (τ.48-49, σελ. 259-275) επιχειρεί να φωτίσει την επιχειρηματολογία του Σωτήρη Τσιόδρα στην επιδημιολογική κρίση.
Σύμφωνα με την μελέτη της καθηγήτριας Φωτεινής Εγγλέζου, ο καθηγητής χρησιμοποίησε το υβριδικό επιχειρηματολογικό σχήμα της πρακτικής συλλογιστικής ( practical reasoning).
Η πρακτική συλλογιστική αποτυπώνει με σύγχρονους όρους την αριστοτελική φρόνηση ή πρακτική σοφία.
Ουσιαστικά, διέπεται από την προσήλωση της επίτευξης ενός επιθυμητού στόχου προσμετρώντας αντικρουόμενες αρνητικές παραμέτρους και ταυτόχρονα αποτυπώνοντας τις αξίες που στηρίζουν την υιοθέτηση της δράσης, η οποία προτείνεται στους πολίτες.
Έτσι, τα πρακτικά επιχειρήματα που προκύπτουν διατυπώνονται ως συμβουλευτική επιχειρηματολογία.
Ο κ. Τσιόδρας χρησιμοποίησε 165 επιχειρηματολογικά σχήματα.
Αρχικά, μέσω της «επίκλησης για βοήθεια», ένα συναισθηματικό επιχείρημα, έθεσε τη βάση της επιχειρηματολογίας του.
Ο Σ. Τσιόδρας ανέδειξε με αυτήν την επιχειρηματολογία την ανάγκη εφαρμογής των μέτρων για να περιοριστεί ο ιός, να δοθεί χρόνος στη χώρα να κάνει τις απαραίτητες ενέργειες, να προστατευθούν οι ευπαθείς ομάδες και να επανέλθουν οι Έλληνες στην κανονικότητα, γρηγορότερα.
Χρησιμοποίησε και άλλα σχήματα όπως αυτό «των σκοπών και μέσων», που έχει θετικό πρόσημο, αλλά και της «αρνητικής αναλογίας» φέρνοντάς στο προσκήνιο την Ιταλία.
Όμως χρησιμοποίησε σχήματα για να στηρίξουν τα επιχειρήματα του, που «βασίζονται σε αξίες», που «προέρχονται από αξίες», σε «θετικές και αρνητικές συνέπειες» και «εναλλακτικές».
Ενεργοποίησε την «συλλογικότητά των Ελλήνων» και την «συλλογική αποδοχή της οικογένειας» ( π.χ. ποιούς θέλουμε να έχουμε μαζί μας του χρόνου; Δεν μπορούμε να έχουμε ταυτότητά χωρίς τις μανάδες, πατεράδες, γιαγιάδες, παπούδες).
Οι θετικές και αρνητικές συνέπειες για τις οποίες επιχειρηματολόγησε έθεσαν πλαίσιο «συναισθηματικού προσανατολισμού», με έντονα φορτισμένη γλώσσα που στόχευε να δεσμεύσει το ακροατήριο.
Για τις αρνητικές συνέπειες χρησιμοποίησε πολλές φορές αριθμητικά δεδομένα από το εξωτερικό ή επικαλείτο πηγές «αυθεντίας» , όπως διακεκριμένοι επιστήμονες για να προσδώσει αντικειμενικότητα στο συμπέρασμα.
Στο 3ο κεφάλαιο του τόμου που επιμελήθηκε ο καθηγητής Αθανάσιος Σαμαράς με τίτλο «Ζητήματα επικοινωνίας και Στρατηγικής: Από την οικονομική κρίση στον Covid-19», αναλύονται ακόμη ο «λόγος» του Σόιμπλε για την Ελλάδα την περίοδο 2015-2017, ο πολιτικός λόγος για την Cosco στην Ελλάδα, οι εικόνες των κρατών με βάση την ισχύ τους, η εφαρμογή της θεωρίας διαχείρισης κρίσεων στις πανδημικές κρίσεις, οι στρατηγικές διαχείρισης της τουριστικής βιομηχανίας στην εποχή της πανδημίας και οι στρατηγικές αποδόμησης της εικόνας της Κίνας στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης λόγω του covid.