Νομοθετική πρωτοβουλία για τη συμμετοχή ιδιωτικών εταιρειών στη φύλαξη επισήμων και ευπαθών στόχων προανήγγειλε ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη Μιχάλης Χρυσοχοΐδης από το βήμα της Βουλής.
Απαντώντας συγκεκριμένα σε επίκαιρη ερώτηση του Γ. Καμίνη ο κ. Χρυσοχοΐδης ανέφερε πως το σχετικό θεσμικό πλαίσιο στην Ελλάδα παραμένει παλιό και ανεπαρκές για τα σημερινά δεδομένα «παρά με τις κατά καιρούς απόπειρες βελτίωσης στα Προεδρικά διατάγματα». Όπως είπε ο κορμός του θεσμικού πλαισίου είναι το ΠΔ141/1991 «που παρά τις κατά καιρούς βελτιώσεις, περιέχει ασάφειες και εξαιρέσεις, πού τότε έμοιαζαν λογικές αλλά σήμερα αφήνουν έδαφος για αστοχίες και χώρο σε ποντικούς του δημόσιου χώρου».
«Θα νομοθετήσουμε τώρα με τόλμη και φαντασία και πολύ διάλογο. Η σημερινή συζήτηση είναι η αρχή αυτής της διαβούλευσης. Δεν θα ανακαλύψουμε τροχό, θα μεταφέρουμε καλές πρακτικές άλλων ευρωπαϊκών χωρών, που έδρασαν στο θέμα νωρίτερα από εμάς» ανέφερε ο υπουργός για να προσθέσει: «Το θέμα είναι απλό. Αφού η Αστυνομία δεν αρκεί και δεν πρέπει να αναλώνεται σε αυτό τον στόχο, χρειάζεται να προσφύγουμε στην αγορά, στις υπηρεσίες φύλαξης που παρέχουν ιδιωτικές εταιρείες».
Διερωτήθηκε επίσης γιατί υπουργεία και δημόσιες αρχές δεν προστρέχουν σε ιδιωτικές εταιρείες, δημιουργώντας μικτά σχήματα που θα εξοικονομήσουν αστυνομικές δυνάμεις. «Ακόμη και η Βουλή, στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, φυλάσσει εξ ιδίων πόρων και με μικτά σχήματα τις εγκαταστάσεις της. Η Βουλή με δικούς της πόρους και διαδικασίες, σε συνεργασία πάντα με την Αστυνομία, αποφασίζει ποιοι βουλευτές και πότε και για πόσο δικαιούνται φύλαξης. Σε καμία ευρωπαϊκή χώρα η φύλαξη βουλευτών δεν είναι exofficio δικαίωμα. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και για τα θέματα φύλαξης ιδιωτών» παρατήρησε.
«Χρειάζεται λοιπόν κάτι απλό. Να νομοθετήσουμε τον μέγιστο αριθμό, το πλήθος αυτού του Σώματος φύλαξης. Ας το αποφασίσουμε κι ας τελειώνουμε. Αλλαγή του αριθμού, θα γίνεται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, με αυξημένες εγγυήσεις, όταν συντρέχουν καταστάσεις κρίσης ασφάλειας. Σε όλη την Ευρώπη, η υπηρεσία φύλαξης αποφασίζει ποια πρόσωπα θα διατεθούν στη φύλαξη, αποκλείεται δηλαδή η δυνατότητα επιλογής από τον αιτούντα. Ακόμη και στο Ευρωκοινοβούλιο η διάθεση οχήματος συνοδείας ορίζεται κατ’ εξαίρεση με ρητές και συγκεκριμένες διατάξεις. Επίσης, στην Ευρώπη υπάρχει σαφέστατη διάκριση μεταξύ ολοήμερης και διακεκομμένης φύλαξης που παρέχεται μόνο κατά την άσκηση των καθηκόντων των επωφελουμένων. Τα παραπάνω είναι σκέψεις και πρακτικές που μας χρειάζονται» υπογράμμισε.
Επισήμανε παράλληλα πως το αίτημα για την ασφάλεια δημοσίων προσώπων είναι καθολικό και διευρυνόμενο παγκοσμίως αλλά και ειδικά στην Ελλάδα για δύο κυρίως λόγους: «τη νέα τρομοκρατία που ξεκινά με την 11η Σεπτέμβρη του 2001 και την αυξημένη βιαιότητα κατά του πολιτικού συστήματος, που έφερε η άνοδος των λαϊκισμών της τελευταίας 10ετίας».
Money Review
