Για το βιβλίο τους «Απομνημονεύματα. Κυνηγώντας τους ναζί», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Καπόν, σε μετάφραση Καρίνας Λάμψα, μίλησαν τη Δευτέρα (19/1) το απόγευμα, στο Γαλλικό Ινστιτούτο, η Μπεάτε και ο Σερζ Κλάρσφελντ, το «θρυλικό ζευγάρι» το οποίο αφιέρωσε τη ζωή του στο κυνήγι εγκληματιών πολέμου, όπως είπε προλογικά ο Νίκος Μπακουνάκης, που συντόνισε την εκδήλωση. «Είμαστε μαζί από τον Μάιο του 1960, τότε που είδαμε το “Ποτέ την Κυριακή” του Ζυλ Ντασέν», ξεκίνησε την ομιλία του ο Σερζ Κλάρσφελντ: «Όταν αρχίσαμε να ψάχνουμε τα εγκλήματα των ναζί δεν ήμασταν πολιτικοποιημένοι.
Εγώ ήμουν γιος Εβραίου που έχασε τη ζωή του στο Ολοκαύτωμα και η Μπεάτε κόρη Γερμανού αξιωματικού.
Εν συνεχεία στρατευτήκαμε. Φτιάξαμε φακέλους, παρουσιάσαμε το υλικό μας στα μέσα ενημέρωσης και τα πανεπιστήμια. Δεν ήταν αρκετό. Χρειαζόταν κάτι πιο δυνατό.
Έπρεπε η Μπεάτε να δώσει ένα συμβολικό χαστούκι στον καγκελάριο Κουρτ Γκέοργκ Κίζινγκερ, που μολονότι υπήρξε μέλος του ναζιστικού κόμματος από το 1933, έγινε καγκελάριος της Δυτικής Γερμανίας μεταξύ 1966 και 1969.
Κατόπιν υποστηρίξαμε τον Βίλι Μπραντ, που ήταν έτοιμος να αναγνωρίσει τις συνέπειες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Παρόλα αυτά, η δράση μας στη Γερμανία ήταν παράνομη και ως προς αυτό μας στάθηκε η Γαλλία, που δεν μας επέβαλε ποτέ καμία απαγόρευση.
Έτσι φτάσαμε στην πρώτη μεγάλη δίκη των εγκληματιών πολέμου, που πραγματοποιήθηκε στην Κολωνία, με δικαστές κάτω των 40 ετών, και έβγαλε καταδικαστικές αποφάσεις. Με αυτόν τον τρόπο βρήκαμε αργότερα και τον Κλάους Μπάρμπι στη Βολιβία, που τον φέραμε να δικαστεί και να καταδικαστεί στη Λυών».
Το πλήρες τηλεγράφημα του Β. Χατζηβασιλείου στη συνδρομητική ιστοσελίδα του ΑΠΕ-ΜΠΕ.
