Το μίνι , απελευθέρωσε τη γυναίκα και προκάλεσε τα πρώτα «εγκεφαλικά» στους άνδρες. Τα συντηρητικά μυαλά αντέδρασαν έντονα στην αρχή, αλλά στο τέλος υποκλήθηκαν στη νέα μόδα. Μέχρι και η δική μας χούντα προσπάθησε μέσω του Στυλιανού Πατακού να απαγορεύσει το μίνι. Η μίνι φούστα είχε γίνει καθεστώς.
Μίνι φορούσαν στην Αρχαία Σπάρτη («φαινομηρίδες»). Κάποιοι ιστορικοί της μόδας εντάσσουν και την ένδοξη φουστανέλα στην κατηγορία του μίνι. Το 1926 η Αμερικανίδα τραγουδίστρια Ζοζεφίν Μπέικερ τόλμησε να εμφανισθεί πρώτη φορά σε κλαμπ του Παρισιού μ’ ένα , φτιαγμένο από μπανάνες.
Η επιβολή και η διάδοση της μίνι φούστας είναι συνδεδεμένη με την Αγγλίδα σχεδιάστρια και επιχειρηματία Μαίρη Κουάντ . Η Κουάντ διατηρούσε την μπουτίκ Bazaar στο Τσέλσι του Λονδίνου και από τα τέλη της δεκαετίας του ’50 άρχισε να πειραματίζεται με το μήκος της φούστας. Η πρώτη φορά που καθιερώθηκε το μίνι θεωρείται η 10η Ιουλίου του 1964 σαν σήμερα , όταν η 30χρονη Κουάντ παρουσίασε την πρώτη της ολοκληρωμένη της κολεξιόν με μίνι φούστες και προκάλεσε μεγάλο θόρυβο στον κόσμο της μόδας. Η ονομασία «μίνι» προέρχεται από το αγαπημένο της αυτοκίνητο, μάρκας Μίνι Κούπερ.
Η Κουάντ ήθελε να φτιάξει ένα πρακτικό ρούχο για τη γυναίκα, που «να τις επιτρέπει να τρέξει για να προλάβει το λεωφορείο». Η ίδια αναγνωρίζει ότι το μίνι το ανακάλυψαν οι πελάτισσές της. «Έρχονταν στο μαγαζί για να προβάρουν μια φούστα και μου έλεγαν να την κάνω όλο και πιο κοντή».
Τη δεκαετία του ’70 η βιομηχανία της μόδας ξαναγύρισε στα πιο μακριά φορέματα, το μίντι και το μάξι, αλλά από τα μέσα της δεκαετίας του ’80 το μίνι επέστρεψε δυναμικά. Το μόνο που αμφισβητεί την κυριαρχία του στις μέρες μας είναι το «καυτό σορτς» (hot pants), δημιουργία κι αυτό της Μαίρης Κουάντ από τη δεκαετία του ’60.
ΠΗΓΗ: www.sansimera.gr
