O Philo Farnsworth ήταν ένας, μόλις δεκατεσσάρων χρονών, μαθητής γυμνασίου όταν επινόησε την ιδέα ότι μια δέσμη ηλεκτρονίων θα μπορούσε να σαρώσει εικόνες μπρος πίσω και να τις διαβιβάσει σε απομακρυσμένες οθόνες-με άλλα λόγια, επινόησε την τηλεόραση! Παρόλο που μια τέτοια καταπληκτική εφεύρεση δεν θα μπορούσε να είναι το έργο ενός ανθρώπου και μόνο, ο Philo Farnsworth θα πρέπει να επαινεθεί για τη θέση του στην ιστορία.
Γεννήθηκε σε μια ξύλινη καλύβα και ανατράφηκε για να εργαστεί σκληρά στα χωράφια, παρ’ όλα αυτά, ο νεαρός Farnsworth ήταν γοητευμένος από τα ηλεκτρόνια και τα ηλεκτρονικά, και έπεισε τον καθηγητή του στις επιστήμες να τον αφήσει να παρακολουθήσει ένα μάθημα ηλεκτρονικών ανωτέρου επιπέδου. Σε όλη του τη ζωή θα ευχαριστεί αυτόν τον δάσκαλό του, τον Justin Tolman, που τον ενέπνευσε και τον ενθάρρυνε, αλλά και που του έδωσε τις πληροφορίες που χρειάζονταν. Ο Tolman σκέφτηκε πως η εξήγηση της θεωρίας της σχετικότητας του Farnsworth, ήταν η σαφέστερη που είχε ακούσει, και ο Farnsworth ήταν μόλις δεκαπέντε ετών όταν έδωσε αυτή την εξήγηση!
Η οικογένεια του Farnsworth μετακόμισε στην πόλη Beaver, στη Γιούτα υπό τις οδηγίες του Brigham Young. Όταν ήταν μόλις δεκαπέντε έγινε δεκτός στο Πανεπιστήμιο του Brigham Young. Αναγκάστηκε να το εγκαταλείψει ένα-δύο χρόνια αργότερα, όταν πέθανε ο πατέρας του, αλλά ήταν ήδη πιο προχωρημένος στα ηλεκτρονικά από οποιονδήποτε άλλον στο Brigham Young και τους περισσότερους ανθρώπους στον κόσμο.
Στα 21 του, όταν ζούσε στην Καλιφόρνια με τη σύζυγό του, ο Philo Farnsworth συγκέντρωσε οικονομικούς υποστηρικτές για να βρει πως θα μπορούσε η εφεύρεσή του να λειτουργήσει. Ήταν σε θέση να το βρει, και το ήξερε, όπως και ότι έπρεπε να φροντίσει για την κατοχύρωση των διαφόρων πτυχών της εφεύρεσης.
Δυστυχώς, ένας Ρώσος μετανάστης ονόματι Vladimir Zworykin, είχε την ίδια ιδέα την ίδια στιγμή. Έκανε αίτηση για δίπλωμα ευρεσιτεχνίας το 1923 για το ίδιο είδος των σωλήνων διαβίβασης ηλεκτρονικών δεδομένων. Ο εργοδότης του, ο David Sarnoff στο RCA δεν ήθελε να πληρώσει στον Farnsworth τα δικαιώματα για την εφεύρεση και τον πήγε κατ ‘ευθείαν στο δικαστήριο.
Αν και ο Zworykin είχε δίπλωμα ευρεσιτεχνίας, δεν υπήρχαν αποδείξεις πως θα κατασκεύαζε από το σχέδιο έναν πομπό που να λειτουργεί. Ο παλιός δάσκαλος του Farnsworth, ο Justin Tolman κατέθεσε για λογαριασμό του, ότι όχι μόνο το είχε εφεύρει ενώ σπούδαζε στο γυμνάσιο, και ότι είχε ακόμα τα σχέδια που που είχε κάνει γι’ αυτό!
Το RCA χαμένο, άσκησε έφεση και έχασε και πάλι, και τελικά συμφώνησε να καταβάλει στον Farnsworth τα δικαιώματα για την εφεύρεση. Ο Β ‘Παγκόσμιος Πόλεμος ήρθε και η παραγωγή των τηλεοράσεων διεκόπη για να υποστηριχθούν οι πολεμικές προσπάθειες. Μέχρι τότε τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας του Farnsworth είχαν σχεδόν λήξει. Το RCA άρπαξε την ευκαιρία, αφήνοντας τον Farnsworth στη μοίρα του, καθώς ξεκίνησε μια διαφημιστική εκστρατεία που διαλαλούσε τους Sarnoff και Zworykin ως εφευρέτες της τηλεόρασης!
Η ζωή πήρε την κατηφόρα για τον φτωχό Farnsworth μετά από αυτό. Βυθίστηκε σε κατάθλιψη και στο αλκοόλ, και πέρασε πολύ χρόνο σε ψυχιατρικά νοσοκομεία και σε θεραπείες. Κατά τη διάρκεια μιας εμφάνισής του στο “Τι είναι η γραμμή μου;” ρωτήθηκε εάν είχε εφεύρει μια μηχανική συσκευή που προκαλούσε πόνο όταν χρησιμοποιούνταν. Η απάντησή του ήταν: «Ναι. Μερικές φορές είναι επώδυνες».
Ο Farnsworth δεν επέτρεψε την τηλεόραση στο σπίτι του, λέγοντας ότι δεν υπάρχει τίποτα καλό σε αυτήν που να αξίζει τον κόπο.
Πηγή : http://www.en-gr.com
