Πειραματική ανοσοθεραπεία οδηγεί σε ύφεση την οξεία λευχαιμία

Μια νέα αντικαρκινική θεραπεία που εκπαιδεύει το ανοσοποιητικό σύστημα του ανθρώπου να καταπολεμήσει τον καρκίνο, έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον της επιστημονικής κοινότητας. Και όχι άδικα, αφού σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο ετήσιο συνέδριο της Αμερικανικής Ένωσης για την Πρόοδο της Επιστήμης (AAAS), στο 90% των ασθενών με τελικού σταδίου καρκίνο, επετεύχθη ύφεση της νόσου.

Οι ερευνητές του Αντικαρκινικού Κέντρου «Fred Hutchinson» στο Σιατλ των ΗΠΑ, συνέλεξαν λευκά αιμοσφαίρια από ασθενείς με λευχαιμία, τα τροποποίησαν σε εργαστηριακές συνθήκες και στη συνέχεια τα εισήγαγαν και πάλι στον οργανισμό των πασχόντων.

«Όλες οι προηγούμενες θεραπείες είχαν αποτύχει και οι ασθενείς είχαν μόνο δύο με πέντε μήνες ζωής» εξήγησε ο καθηγητής Στάνλεϊ Ριντελ και έσπευσε να προσθέτει ότι «τα πρώιμα αυτά στοιχεία είναι άνευ προηγουμένου».

Πάντως, θα πρέπει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με πληροφορίες δύο ασθενείς έχουν ήδη πεθάνει λόγω υπεραντίδρασης του ανοσοποιητικού συστήματος.

Επανεκπαιδεύοντας το ανοσοποιητικό

Οι αμερικανοί ερευνητές συνέλεξαν Τ-κύτταρα «φονείς» από το ανοσοποιητικό σύστημα 12 ασθενών με λευχαιμία. Τα εν λόγω κύτταρα δρουν, υπό φυσιολογικές συνθήκες, ως «βόμβες» που καταστρέφουν τα ελαττωματικά κύτταρα.

Οι επιστήμονες τα τροποποίησαν γενετικά ώστε να αναπτύξουν έναν νέο μηχανισμό, τους χιμαιρικούς υποδοχείς αντιγόνου, και να καταπολεμήσουν την οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία.

«Ουσιαστικά με αυτή τη διαδικασία επαναπρογραμματίζουμε γενετικά τα Τ-κύτταρα ώστε να μπορούν να αναζητήσουν, να αναγνωρίσουν και να καταστρέψουν τα κύτταρα του καρκινικού όγκου» σύμφωνα με τον Δρ Ριντελ.

Ο ερευνητής εξήγησε ότι οι ασθενείς στους οποίους δοκιμάστηκε η πειραματική θεραπεία δεν είχαν επιλογές και μια δόση της ανοσοθεραπείας έθεσε το 90% αυτών σε κατάσταση πλήρους ύφεσης, δηλαδή δεν ήταν ανιχνεύσιμα πια κύτταρα της λευχαιμίας.

Επτά ασθενείς εκδήλωσαν σύνδρομο απελευθέρωσης κυτταροκινών σε σημείο να χρειαστούν νοσηλεία σε μονάδα εντατικής θεραπείας και δύο επιπλέον απεβίωσαν.

Κι ενώ οι παρενέργειες αυτές είναι αποδεκτές όταν μιλάμε για καρκίνο τελικού σταδίου, άλλοι ειδικοί σχολιάζουν ότι η νέα θεραπεία έχει σαφώς περισσότερες ανεπιθύμητες ενέργειες από συμβατικές αγωγές κατά της λευχαιμίας, όπως η χημειοθεραπεία και η ακτινοθεραπεία. Επίσης, υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ των θεραπειών των αιματολογικών καρκίνων και των καρκίνων συμπαγών όγκων, όπως ο καρκίνος του μαστού.

Επιμέλεια: Μαίρη Μπιμπή