Χωριό της Περιφερειακής Ενότητας Καρδίτσας, χτισμένο κοντά στις όχθες της λίμνης Nικολάου Πλαστήρα (Ταυρωπού), σε κατάφυτη περιοχή (υψόμετρο 900), η Πεζούλα υπήρξε ο τόπος καταγωγής του πολιούχου της Καρδίτσας, του μαρτυρήσαντος Αγίου Σεραφείμ, Αρχιεπισκόπου Φαναρίου και Νεοχωρίου (η κάρα του φυλάσσεται στην περίφημη μονή Κορώνης).
Ιδιαίτερο χρώμα στον οικισμό δίνουν η ρεματιά με τα πλατάνια (ποταμός Μέγας), εκατέρωθεν της οποίας απλώνονται τα σπίτια, ο γραφικός νερόμυλος και οι βρύσες.
Η πρώτη γραπτή αναφορά στον οικισμό της Πεζούλας ανάγεται στα τέλη του 16ου αιώνα.
Αξιόλογο θρησκευτικό μνημείο στην περιοχή της Πεζούλας είναι η εκκλησία του Αγίου Παντελεήμονος, τρίκογχος καμαροσκέπαστος ναός, μέσα σε ένα ξέφωτο πυκνού δάσους, με θέα στη λίμνη Νικολάου Πλαστήρα. Στη θέση του ναού υπήρχε από το 16ο αιώνα μοναστήρι.
Κύρια απασχόληση των μονίμων κατοίκων της Πεζούλας είναι η γεωργία και η κτηνοτροφία.
Βεβαίως, η τουριστική αξιοποίηση της λίμνης Νικολάου Πλαστήρα έδωσε μεγάλη αναπτυξιακή ώθηση στην περιοχή της Πεζούλας, όπου βρίσκονται και τα Καλύβια Πεζούλας.
Ο οικισμός αυτός οφείλει την ονομασία του στα καλύβια που υπήρχαν άλλοτε εδώ, την εποχή κατά την οποία οι κάτοικοι της Πεζούλας, πριν από τη δημιουργία της τεχνητής λίμνης, εργάζονταν στα χωράφια του οροπεδίου της Νεβρόπολης (του Μεγάλου Κάμπου).
Στις πρόχειρες αυτές κατασκευές, που ήταν φτιαγμένες από καλάμια και λάσπη, αποθηκεύονταν τα αγροτικά προϊόντα και τα εργαλεία των κατοίκων της Πεζούλας.
Η περιοχή της Πεζούλας (και ευρύτερα της λίμνης Πλαστήρα) προσφέρεται για ποικίλες δραστηριότητες εναλλακτικού τουρισμού: πεζοπορικές διαδρομές, ιππασία, κάνοε- καγιάκ, ορεινή ποδηλασία, κολύμβηση-διάπλου της λίμνης.
*Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο παρόν άρθρο προέρχονται στο σύνολό τους από το διαδικτυακό τόπο του Δήμου Λίμνης Πλαστήρα (plastiras-ota.gr).