Ρεπορτάζ Άννα Μαρούλη
Λεωφόρος Αλεξάνδρας. Ένα τεράστιο κτίριο. Πολλά παράθυρα. Τέσσερις λέξεις. Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής.
Το κουμπί πατήθηκε για τον 8ο όροφο.
Δωμάτιο νούμερο 8. Η πόρτα κλείνει. Το κόκκινο φως ανάβει. Οι παιδικές ψυχές είναι «on air».
Στην Υποδιεύθυνση Προστασίας Ανηλίκων της Ασφάλειας έχει δημιουργηθεί ένας άλλος κόσμος μέσα στα αστυνομικά γραφεία. Ένας κόσμος πολύχρωμος. Ζωγραφιές. Κουκλόσπιτο. Καρεκλάκια. Αλλά και κάμερες και μικρόφωνα στους τοίχους.
Το Skaigr καταγράφει τον ειδικά διαμορφωμένο χώρο όπου ανήλικα θύματα (κάτω των 18 ετών), με την βοήθεια ψυχολόγου, θα καταθέτουν τις τραυματισμένες ψυχές τους. Θα μιλάνε για κάθε μορφής βίας που έχουν βιώσει. Για τα «μυστικά», ίσως, που απειλήθηκαν να μην πουν σε κανέναν.
Πλέον όμως αυτό θα γίνεται με χρήση κάμερας.
Πρόκειται για τον πρώτο χώρο στην Ελλάδα που δημιουργήθηκε για την βιντεοσκοπημένη εξέταση του ανηλίκου. «Θεωρούμε σημαντικό να υπάρχει βιντεοσκόπηση της κατάθεσης με σκοπό να προστατευτεί ο ανήλικος από δευτερογενή και επαναλαμβανόμενη θυματοποίηση του. Να μην χρειαστεί να τα πει άλλη φορά. Στόχος ήταν ανέκαθεν η προστασία του ανηλίκου αλλά τώρα επιτυγχάνεται στο μέγιστο βαθμό» αναφέρει η Τμηματάρχης της Υποδιεύθυνσης Προστασίας Ανηλίκων, Πατρωνούδη Γεωργία.
Η ίδια επισημαίνει μεταξύ άλλων πως η εικόνα είναι πολύ σημαντική στις καταθέσεις ανηλίκων για να βοηθήσει τους δικαστικούς λειτουργούς στην ετυμηγορία μιας υπόθεσης. Τονίζει ότι πλέον θα μπορούν να δουν στα επόμενα στάδια της διαδικασίας και την μη λεκτική επικοινωνία, την γλώσσα του σώματος του παιδιού. Κάτι που μέχρι τώρα περιγραφόταν μόνο στις έντυπες αναφορές των αρμοδίων υπαλλήλων.
Η αστυνόμος – ψυχολόγος στην Υποδιεύθυνσης Προστασίας ανηλίκων, Δόκτωρ Κωστάκου Κωνσταντίνα τονίζει πως «Μέχρι σήμερα συντασσόταν εγγράφως και η μη λεκτική επικοινωνία. Ελπίζουμε ότι η βιντεοσκόπηση θα βοηθήσει το παιδί τόσο στο να μην χρειαστεί να επανέλθει αλλά και για να υπάρχει μια πιο αντικειμενική εξέταση καθώς θα διαφαίνεται το συναισθηματικό κομμάτι».
Τα 3 στάδια της «Εξομολόγησης»
1ο Στάδιο Προετοιμασία – Το χτίσιμο της σχέσης
Το δωμάτιο αποτελείται από 2 χώρους. Στον πρώτο γίνεται η προετοιμασία του ανηλίκου θύματος. Στο στρογγυλό τραπέζι και τις καρέκλες που υπάρχουν τριγύρω γίνεται εκτίμηση της αντιληπτικής ικανότητας και ψυχικής κατάστασης του από τον/την ψυχολόγο –δια του οποίου γίνεται η εξέταση-.
Δίπλα ένα γραφείο όπου κάθεται ένας αστυνομικός μπροστά από έναν υπολογιστή όπου, οι αρμόδιοι υπάλληλοι της εξέτασης συστήνονται στο παιδί, το οποίο ενημερώνεται για την πορεία της όλης διαδικασίας και δημιουργείται ένα υποστηρικτικό κλίμα ασφάλειας και εμπιστοσύνης.
Αφού έχει γίνει η προετοιμασία και έχουν συζητηθεί πιο ουδέτερα θέματα το ανήλικο θύμα ενθαρρύνεται σιγά σιγά να καταθέσει την αλήθεια για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα, όπως τα βίωσε ή τα αντιλήφθηκε και να ανακαλέσει στη μνήμη του, όσο το δυνατό περισσότερες πληροφορίες.
Η οικογένεια ή οι συνοδοί του παιδιού εάν δεν είναι οι άνθρωποι που εμπλέκονται στην υπόθεση που διερευνάται βρίσκονται στον χώρο αναμονής.
2ο Στάδιο Μετάβαση στο ουσιώδες θέμα – Η δύναμη
Ανοίγει μια δεύτερη πόρτα. Δύο γκρι πολυθρόνες. Ένα μικρό τραπεζάκι στην μέση. Ένα χαλί να «ζεσταίνει» την αίθουσα.
Κάμερες και μικρόφωνο στην οροφή.
Η ώρα έφτασε. «Εκεί υπάρχει μια κάμερα για να καταγράψει όλη μας τη συζήτηση. Έτσι μόνο θα μπορώ να θυμάμαι ακριβώς τι μου είπες. Επίσης, έτσι, δε θα χρειαστεί να μιλήσεις και πάλι σε κανέναν για ό,τι έγινε.» λέει ο/η ψυχολόγος και αρχίζει η κατάθεση ψυχής.
Τα 2 δωμάτια χωρίζονται με μια τζαμαρία. Μπορείς να δεις στο εσωτερικό και από τις δύο πλευρές.
Διαφαίνεται ο αστυνομικός, ο οποίος παρακολουθεί την διαδικασία της κατάθεσης και μπορεί μέσω ακουστικού να παρέμβει κατά την διάρκεια της συνομιλίας του παιδιού με τον/την ψυχολόγο.
3ο Στάδιο – Η ανάσα
Η συνέντευξη ολοκληρώθηκε. Η πόρτα άνοιξε. Μια ανάσα ανακούφισης βγήκε. Με μια υπενθύμιση. Να ενθαρρύνουμε τα παιδιά μας να μιλάνε.
Αξίζει να σημειωθεί, πως η ψυχολόγος – αστυνομικός κα Κωστάκου, εξηγεί στον Skaigr, ότι τα περιστατικά σεξουαλικής κακοποίησης σε ανήλικα καταγράφονται τις περισσότερες φορές σε μεγάλες γιορτές ή κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Δηλαδή όταν τα σχολεία είναι κλειστά και πρέπει οι γονείς να εμπιστευθούν τα παιδιά σε άλλους ανθρώπους και λιγότερο όταν έχουν οργανωμένο πρόγραμμα το οποίο λειτουργεί ως πλέγμα ασφαλείας, καθώς υπάρχει έλεγχος και εποπτεία.
