Σύμφωνα με έρευνα του Guardian
O 12χρονος Σούκρι μεταφέρει ρούχα στις ραπτομηχανές, την ώρα που τα περισσότερα παιδιά από την Τουρκία βρίσκονται στο σχολείο.
Η βρετανική εφημερίδα σημειώνει ότι η παιδική εργασία, οι χαμηλοί μισθοί και οι κακές εργασιακές συνθήκες είναι συνηθισμένα στην τουρκική βιομηχανία ενδυμάτων.
Ο Σούκρι, ένας Σύρος Κούρδος εργάζεται ακόμα και 60 ώρες την εβδομάδα με μισθό 185 ευρώ, θέλοντας να βοηθήσει την οικογένειά του. «Δεν μπορώ να πάω σχολείο επειδή δουλεύω» λέει. «Αλλά θα πάω στο σχολείο όταν επιστρέψουμε στη Συρία».
Ο υπεύθυνος του εργοστασίου απορρίπτει τις ευθύνες, λέγοντας: «Δεν είναι δικό μας λάθος που πρέπει να δουλέψουν. Το κράτος απέτυχε να τους εξασφαλίσει τα απαραίτητα».
Ο Guardian σημειώνει ότι δεν υπάρχουν επίσημα στοιχεία για το πόσοι Σύροι εργάζονται στην Τουρκία. Περίπου 2,3 εκατομμύρια σύροι πρόσφυγες ζουν στην Τουρκία και μόλις το 9% μένει σε προσφυγικούς καταυλισμούς. Οι υπόλοιποι πρέπει να εξασφαλίσουν μόνοι τους τα προς το ζην, χωρίς καμία στήριξη από το κράτος.
Αναλυτής του Κέντρου Σπουδών Στρατηγικής της Μέσης Ανατολής εκτιμά ότι περίπου 250.000 σύροι πρόσφυγες εργάζονται παράνομα στη χώρα, με πρόσφατη έκθεση του Human Rights Watch να αφήνει να εννοηθεί ότι η παιδική εργασία «οργιάζει». Πολλά προσφυγόπουλα εργάζονται στη βιομηχανία ενδυμάτων, τη δεύτερη μεγαλύτερη βιομηχανία στη χώρα.
Μέχρι σήμερα, οι Σύροι θεωρούνταν επισκέπτες στην Τουρκία, γεγονός που δεν τους έδινε το δικαίωμα να εργάζονται. Όσοι εργάζονταν, το έκαναν παράνομα. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε με την ΕΕ ορίζει ότι οι Σύροι που βρίσκονται πάνω από έξι μήνες στην Τουρκία θα μπορούν να κάνουν αίτηση για να λάβουν άδεια εργασίας.
Η κίνηση έχει χαιρετιστεί από ΜΚΟ, με ορισμένες να σημειώνουν ότι το μέτρο αυτό θα βοηθήσει στην προστασία των σύρων εργαζομένων.
Οι περισσότεροι σύροι πρόσφυγες δεν απολαμβάνουν ίσες συνθήκες εργασίας με τους τούρκους πολίτες. Μιλώντας στον Guardian, αρκετοί πρόσφυγες καταγγέλλουν ότι ο μισθός τους είναι πολύ μικρότερος και ότι η πληρωμή καθυστερεί.
Τα περισσότερα εργοστάσια παρέχουν ενδύματα σε εταιρείες που εξάγουν τα ρούχα στην Ευρώπη. Πολλές ευρωπαϊκές μάρκες επιλέγουν την Τουρκία, επειδή είναι κοντά και εξαιτίας της ποιότητας των ενδυμάτων. Ωστόσο, όπως σημειώνει ο Guardian, ελάχιστες εταιρείες γνωρίζουν τις συνθήκες εργασίας που επικρατούν στα τουρκικά εργοστάσια.
Η Ρουθ Βερμίλεν, η οποία εργάζεται στην ΜΚΟ Fair Wear Foundation σημειώνει: «Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει το τρωτό των προσφύγων να οδηγήσει σε άρνηση των βασικών τους δικαιωμάτων: όχι στην παιδική εργασία, όχι στις διακρίσεις και πληρωμή» ενός αξιοπρεπούς μισθού.
Σύμφωνα με την οργάνωση, το κλειδί είναι η αλλαγή, η οποία μπορεί να ξεκινήσει από τις ίδιες τις εταιρείες πώλησης ενδυμάτων, ζητώντας τους να απαιτήσουν καλύτερες συνθήκες εργασίας για τους πρόσφυγες.
Επιμέλεια: Αγγελική Στελλάκη
Newsroom ΔΟΛ
