Βλέποντας τον κόσμο μέσα από τον παραμορφωτικό φακό του καλού και του κακού, μπορούμε να βρούμε κάποια μέτρα να αμβλύνουμε τον ηθικό ναρκισσισμό μας, διατείνεται ο κοινωνικός ψυχολόγος J.Heidt.
Τα επικαιροποιημένα στατιστικά στοιχεία που έχουν δημοσιευτεί τα τελευταία 2 χρόνια στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης για τα ασυνόδευτα παιδιά και τα αντίστοιχα για τα αδέσποτα ζώα οφείλουν να μας προβληματίσουν. Κυρίως για την σιωπηρή ανοχή που επιδεικνύουμε απέναντι στην εγκατάλειψη των δύο αυτών πιο ευαίσθητων και σημαντικών πόλων μιας υγιούς σύγχρονης κοινωνίας. Ο παραλληλισμός δεν είναι τυχαίος. Είναι σαφής και αποδεδειγμένος ο συσχετισμός ανάμεσα στην παιδική κακοποίηση και στην ανάλγητη συμπεριφορά απέναντι στα ζώα. Ο άνθρωπος με έλλειψη παιδείας και κυρίως με έλλειψη ενσυναίσθησης λειτουργεί ως παθητικός παρατηρητής της ζωής του στην καλύτερη εκδοχή, ενώ στο αντίθετο άκρο βρίσκονται τα μη καταμετρήσιμα πλέον περιστατικά παιδικής κακοποίησης (λεκτικής και σωματικής) και τα ακόμη πιο αποτρόπαια συμβάντα κακοποίησης ζώων (ακρωτηριασμοί, πυροβολισμοί, ακινητοποίηση με αλυσίδες, στέρηση φαγητού και νερού).
Την τελευταία 5αετία στις προηγμένες πολιτισμικά χώρες σε θέματα ευζωίας των ζώων θεσπίστηκαν μέτρα που να προασπίζουν τα δικαιώματά τους : οι «5 ελευθερίες» (5 freedoms)
• To δικαίωμα στη σίτιση και στην ανεμπόδιστη πρόσληψη νερού
• Το δικαίωμα στην ασφαλή στέγαση και εύρεση καταφυγίου
• Το δικαίωμα στην έγκαιρη διάγνωση ασθενειών, θεραπεία και ανακούφιση από τον πόνο
• Το δικαίωμα της ανάπτυξης υγιούς συμπεριφοράς και αποφυγής της απομόνωσης
• Το δικαίωμα στη διαβίωση που είναι απαλλαγμένη από φόβο και συνθήκες έντονης ψυχολογικής βίας.
Οφείλουμε να αντιληφθούμε ότι η κακοποίηση και η παραμέληση των ζώων έχει άμεσο και έμμεσο αντίκτυπο στην τοπική κοινωνία. Πλήττει τον τουρισμό, την ασφάλεια και την υγιεινή των πολιτών, πλήττει για άλλους το πιο τρυφερό κομμάτι της καρδιάς μας που αδυατεί να στρέψει το βλέμμα του στην οποιαδήποτε έκφανση βίας. Οφείλουμε να αντιληφθούμε τη συμβολή του σκύλου στην εκπαίδευση, στην διαμόρφωση περιβαλλοντικής συνείδησης, στη δόμηση παιδιών με νοοτροπία προσφοράς. Kαι είναι ίσως η πρώτη φορά που κυβερνητικός μηχανισμός έχει ασχοληθεί με ενδιαφέρον, αφοσίωση και σοβαρότητα.
Εκεί στοχεύουν οι σκύλοι αρωγοί στην ανάγνωση.
Το πρόγραμμα «Give me a paw» αποσκοπεί στη βελτίωση της επικοινωνιακής και αναγνωστικής ικανότητας των παιδιών, χρησιμοποιώντας σαν κίνητρο την επαφή με το σκύλο. Η εμπειρία της παρουσίας του σκύλου στην τάξη καταγράφεται από παιδιά, γονείς και δασκάλους ως συναρπαστική! Παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ή και χωρίς, αισθάνονται ασφαλή και μη κρινόμενα καθώς διαβάζουν βιβλία σε ειδικά εκπαιδευμένους σκύλους «ακροατές».
Η θετική εμπειρία δημιουργεί δεσμούς αγάπης με το λογοτεχνικό κείμενο και οδηγεί στη δημιουργία ανθρώπων με ενσυναίσθηση. Δίνει ως παρακαταθήκη νέους ανθρώπους που δεν θα εκφοβίσουν ποτέ τον συμμαθητή τους, δεν θα βασανίσουν ένα ζώο, δεν θα υποτιμήσουν έναν άνθρωπο με διαφορετικό κοινωνικό προφίλ και δεν θα κακοποιήσουν ως ενήλικες τον σύντροφο, τον συνεργάτη ή τα παιδιά τους.
Η αμφίδρομη σχέση του παιδιού με το σκύλο φαίνεται πως ενισχύει την αυτοπεποίθηση, την προσωπική υγιεινή, την υπευθυνότητα στη διεκπεραίωση των σχολικών καθηκόντων, όλων δηλαδή αυτών των κοινωνικών δεξιοτήτων που δεν διδάσκονται με λόγια, αλλά με μίμηση πράξης.
Η Πασχαλινή δράση του Give me a Paw σε συνεργασία με την DimiJo Fashion (
Παιδεία δεν είναι τα πτυχία μας. Είναι ο τρόπος ως κοινωνία διαχειριζόμαστε τους αδύναμους, όταν εμείς διαθέτουμε τη δύναμη. Είναι ο τρόπος που σεβόμαστε τους γηραιότερους, τα παιδιά, ο τρόπος που στεκόμαστε απέναντι στη διαφορετικότητα και ο τρόπος που διαχειριζόμαστε πληθυσμούς που δεν μπορούν να μας μιλήσουν παρά μόνο με τον ιδιαίτερο τρόπο τους και εξαρτώνται από εμάς, όπως τα αδέσποτα.
Η αλλαγή έρχεται μέσα από μικρές καθημερινές πράξεις αγάπης που γίνονται με συνέπεια και όχι ως πυροτέχνημα.
Υπάρχει ένας άλλος κόσμος εκεί έξω. Με βεβαιότητα υπάρχει. Αλλά βρίσκεται μέσα σε αυτόν εδώ.
“Our lives begin to end, the day we become silent about things that matter”(M.L King)
Βασιλική Σταθοπούλου, Κτηνίατρος-Γαστρεντερολόγος
DVM, GPCert SAM (ESVPS) ,GPCert Endoscopy &Endosurgery (ESVPS)
PgCertSAM (Harper Adams University)
*Θερμές ευχαριστίες στην φωτογράφο κ. Ιωάννα Χατζηανδρέου για την ευαισθησία, το ταλέντο και τη διάθεση προσφοράς της και στο Athens Dogs Training Club και τον κ. Κώστα Μαρτίνη για τον επαγγελματισμό, την έμφυτη ευγένεια και την διάθεσή του να βοηθήσει.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
Η Βασιλική Σταθοπούλου αποφοίτησε από την Κτηνιατρική Σχολή του ΑΠΘ. Από το 2005 επικεντρώθηκε στην ειδικότητα της γαστρεντερολογίας σκύλου και γάτας, καθώς και στον τομέα της διαγνωστικής και επεμβατικής ενδοσκόπησης στα ζώα συντροφιάς. Από το 2005-2011 εργάστηκε σε κλινικές δεύτερης γνώμης στην Ευρώπη, ενώ παρακολούθησε σεμινάρια (CPDs ) στην Κλινική Παθολογίας του Justus-Liebig University στο Giessen της Γερμανίας, στην κτηνιατρική Σχολή του Bristol και Cambridge στην Αγγλία , λαμβάνοντας τους μεταπτυχιακούς τίτλους GP Certificate in Small Animal Internal Medicine (2009), GP Certificate in Endoscopy and Endosurgery (2010) από το European School of Veterinary Postgraduate Studies και PgCert in Small Animal Medicine (2015) από το Harper Adams University. Eίναι μέλος της Veterinary Endoscopy Society και της European Society of Comperative Gastroenterology. Eίναι συμμετέχουσα συγγραφέας στο βιβλίο ΄Νοσήματα του Παγκρέατος στο σκύλο και στη γάτα¨ του κ. Ράλλη, ομιλήτρια σε διεθνή συνέδρια, webinars, εκπαιδεύτρια σε ενδοσκοπικά hands on labs, ενώ από το 2018 ασχολείται και με θέματα κλινικής διατροφής στα ζώα συντροφιάς. Είναι ιδρύτρια του προγράμματος Give me a paw, όπου σκύλοι ακροατές μπαίνουν σε τάξεις σχολείων και ενισχύουν την αυτοπεποίθηση των παιδιών ενώ ταυτόχρονα ενισχύεται το τρίπτυχο παιδί, σκύλος, βιβλίο.
Πηγή: skai.gr
