Ναι, ήμουν κι εγώ ένας από αυτούς που στήθηκαν για τρεισήμισι ώρες στην ουρά του Yava Ψυχικού το βράδυ της Κυριακής. Πείτε ό,τι θέλετε αλλά πραγματικά ήταν η καλύτερη προσφορά- ειδικά αν δεν πηγαίνεις… Κι εγώ είμαι από αυτούς που γράφονται και δεν πηγαίνουν. Από την άλλη το είδα σαν εμπειρία. Κάτι σαν «πρώτα ζούμε και μετά γράφουμε», γιατί όντως ήξερα από την Δευτέρα, όταν πλησίαζα την ουρά από την κορυφή της Κατεχάκη, ότι είχα θέμα για το Weekend Edition. Είχα βγάλει μάλιστα και τίτλο: «Mr Yava: Ο άνθρωπος που έστειλε στο γυμναστήριο “χψ” χιλιάδες Έλληνες μέσα σε 7 ώρες». Το μόνο που μου έλειπε ήταν να βρω τον Mr ή την Mrs Yava και να μάθω τον αριθμό όλων εμάς που καρτερικά περιμέναμε να ακουμπήσουμε τα 48 ευρώ στην υποδοχή λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα μία ετήσια συνδρομή.
Ως άνθρωπος που έζησε όλο αυτό – και μετάνιωσε πικρά που λίγο πριν φύγει από το σπίτι έβαλε το τηλέφωνο για φόρτιση και άρα δεν έχει φωτογραφικές αποδείξεις – σας διαβεβαιώ πως όποια ουρά είδατε σε video και φωτογραφίες αδικεί την πραγματικότητα. Η ουρά, ή ακριβώς ειπείν, οι δύο ουρές (μία από την Κηφισίας και μία από τον παράλληλο της, από την πλευρά της Κατεχάκη) είχαν μήκος τουλάχιστον 200 μέτρα έκαστη. Ξεκίνησα στη 1 και ξεμπέρδεψα στις 4μισι. Δεν ξέρω αν θα το έκανα αν δεν είχα παρέα ή αν δεν είχε (δημοσιογραφικό) ενδιαφέρον να ακούσεις το τι ακριβώς λέγονταν και να παρατηρήσεις τη σύνθεση του κόσμου. Η πλειοψηφία ήταν πιστιρικαρία: παιδιά του λυκείου και φοιτητές που χτύπησαν την σούπερ ντούπερ προσφορά για να βγούνε κορμάρες το επόμενο καλοκαίρι στην παραλία. Δεν έλειπαν όμως και οι μεσήλικες, στην πλειοψηφία τους γυναίκες. Οι τόσες ώρες αναμονής δημιούργησαν επαφές με τους γύρω που θύμισαν αυτές που κάνεις στον στρατό – όταν παρουσιάζεσαι – και στην συνέχεια μετατρέπονται σε φιλίες.
Πέρα από τον αυτοσαρκασμό: «καλά είμαστε σοβαροί άνθρωποι εμείς τώρα» που για γαρνιτούρα είχε το δούλεμα από διερχόμενους πιτσιρικάδες: «με τριάντα ευρώ σας πουλάω την θέση μου κοντά στην είσοδο» υπήρχαν και οι εύλογες απορίες και εικασίες: «Καλά τι θα γίνεται καθημερινή την άνοιξη 6-9 το απόγευμα με τόσο κόσμο;», «λες να είναι και αυτό μια ωραία ‘φούσκα’ σαν τα Universal, να μαζέψει τα λεφτά και να φύγει;», «με τέτοια προσφορά βγάζει τα έξοδα του; να δεις που ‘ξέπλυμα’ κάνουν».
Κάπως έτσι άρχισα να δημιουργώ και τον σκελετό των ερωτήσεων για τον ιδιοκτήτη της εταιρείας, που κακά τα ψέματα από άποψη marketing έκανε την κίνηση της χρονιάς. Τα άλλα μένει να αποδειχθούν στην πράξη.
Την επόμενη κατά την μια που ξύπνησα, με πόδια μου ακόμη πρησμένα από την ορθοστασία, πήρα τηλέφωνο στα κεντρικά για να μιλήσω με τον Mr. Yava. Σε ένα γρήγορο «σερφάρισμα» είχα ήδη δει ότι υπήρχε ένας κ. Γιάννης Βαμβούκης ο οποίος είχε δημιουργήσει τα Yava Exclusive, γυμναστήριο για γερά πορτοφόλια, όμως όπως με πληροφόρησε στην συνέχεια εκπρόσωπος της εταιρείας το συγκεκριμένο πρόσωπο δε σχετιζόταν πλέον με την αλυσίδα. Το τηλέφωνο που ξεκινούσε από 800 βούιζε, κάτι που θεώρησα φυσιολογικό με όλο αυτό τον χαμό που γινόταν.
Περιμένοντας συνέχισα την έρευνα μου στο διαδίκτυο με φράσεις-κλειδιά «γυμναστήρια απάτες» και «γυμναστήρια ναρκωτικά». Και ω! του θαύματος ανακάλυψα ότι πέρα από σώμα κάποιοι γυμνάζονται και στην απάτη και στον εύκολο πλουτισμό.
Θυμόμουν ήδη από το επιχειρηματικό ρεπορτάζ την περίπτωση των γυμναστηρίων Universal που έσκασαν πριν ακριβώς 10 χρόνια. Επικεφαλής η Νατάσσα Μπουγιατιώτη, μια ευτραφής καπάτσα Δυτικών προαστίων που με το σύνθημα «δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο» κατάφερε να πείσει χιλιάδες να καταθέσουν ένα ποσό 200.000 δραχμών για να εγγραφούν για μία τριετία. Αν και η ίδια δεν έδειχνε να είναι άνθρωπος των γυμναστηρίων, πουλούσε τέλεια την ιστορία της: «το κορίτσι που ήρθε από την Αμερική και όταν αποφάσισε να πάει γυμναστήριο στην Αθήνα έπεσε από τα σύννεφα βλέποντας κάτι υπόγεια με μοκέτες που βρομοκοπούσαν και στα οποία σύχναζαν σκληροπυρηνικοί μποντιμπιλτεράδες, είπε “ως εδώ” και μετά άνοιξε το πρώτο νέο, λαμπερό, καθαρό γυμναστήριο που όλοι ήθελαν να πάνε».
Δεν ήταν όμως μόνο οι πελάτες που έπεσαν στην φάκα. Κάποια στιγμή η Δυναμική Ζωής, η εταιρική ονομασία των Universal, εισήγαγε τις μετοχές της στο Χρηματιστήριο Αθηνών, και οι θεσμικοί επενδυτές όρμηξαν να αγοράσουν το 20% των μετοχών. Οι θεσμικοί επενδυτές είναι αυτοί που ξετινάζουν τα λογιστικά μίας επιχείρησης και δεν προχωρούν σε επένδυση αν δεν βεβαιωθούν ότι υπάρχει σημαντική προοπτική ανόδου. Η Δυναμική Ζωής φαλίρισε έξι μήνες μετά την είσοδο της στο ΧΑ και η κα. Μπουγιατιώτη βρήκε τον τρόπο – χωρίς κόπο – να εξαφανιστεί.
Λίγα χρόνια νωρίτερα είχε προηγηθεί μία άλλη υπόθεση που ενέπλεκε ιδιοκτήτη γνωστής αλυσίδας με έδρα την Αγία Παρασκευή σε διακίνηση 300 κιλών κοκαϊνης ενώ πριν πέρυσι είχε στηθεί τεράστια απάτη από αλυσίδα γυμναστηρίων με θύμα το Ελληνικό Δημόσιο και το ΙΚΑ. Η απάτη αποκαλύφθηκε όταν υπάλληλος γυμναστηρίου αλυσίδας κατέθεσε ότι ασφαλίστηκε εικονικά από ανύπαρκτες εταιρείες που είχε ιδρύσει για τον σκοπό αυτό ένας λογιστής (σ.σ. τουλάχιστον αυτός εμφανίζονταν) που είχε συστήσει παράλληλα και εταιρείες καθαρισμού γραφείων. Ένα από τα πολλά ευρήματα της έρευνας είναι ότι 290 εργαζόμενοι σε αλυσίδα γυμναστηρίων είχαν ασφαλιστεί σε εικονική εταιρεία εμπορίας ξυλείας! Από την απάτη που εμπλέκονταν 18 άτομα, το ΙΚΑ ζημιώθηκε 5 εκατ. ευρώ και το Ελληνικό Δημόσιο περίπου 7,8 εκατ. ευρώ. Κάτι άλλα για γυμναστήρια που ήταν στέκια νεοφασιστών και οργανωμένων ομάδων τα θεώρησα γνωστά «πταίσματα» και τα προσπέρασα. Άλλωστε – αρχικά – δεν ήταν αυτό το θέμα μου. Το θέμα μου ήταν να βρω τον Mr. Yava.
Τρίτη και αφού η τιμή είχε ανέβει πλέον πάνω από τα 100 ευρώ, ξαναπροσπαθώ να καλέσω στα κεντρικά- τίποτα, η γραμμή έδειχνε να έχει «πέσει». Ομολογώ ότι ήταν η πρώτη φορά που πήγα γυμναστήριο τόσο σύντομα μετά την εγγραφή μου. Στόχος μου δεν ήταν να γυμναστώ αλλά να βρω ένα άλλο τηλέφωνο επικοινωνίας των κεντρικών μιας και δεν υπήρχε ούτε στο site της Yava ούτε το γνώριζαν οι εταιρείες τηλεφωνικής εξυπηρέτησης που κάλεσα. Η εξυπηρετικότατη υπεύθυνη του «γυμναστηρίου μου» αφού με καθησύχασε για τις ανησυχίες του «αν θα χωράμε όλοι» και μου έδωσε ένα απευθείας με την υπεύθυνη δημοσίων σχέσεων. Για να μη μακρηγορώ, από την ημέρα που ζήτησα συνέντευξη με τον Mr Yava, και ύστερα από επανειλημμένες οχλήσεις κατάφερα να μιλήσω με τον συνεργαζόμενο υπεύθυνο Τύπου, Κολομπανί Τζον, μόλις χθες Σάββατο – δεν είμαι κακοπροαίρετος και θέλω να πιστεύω ότι αυτό οφειλόταν στην “εβδομάδα της χρονιάς” για τα Yava – ο οποίος μου ανέφερε ότι όπως προκύπτει από το καταστατικό της εταιρείας μοναδικός μέτοχος και διαχειριστής της εταιρείας είναι ο λογιστής κ. Γιώργος Χατζόπουλος (σ.σ. από μία πρόχειρη έρευνα με το ΑΦΜ που είχα από την απόδειξη ο κ. Χατζόπουλος αντικατέστησε την κα. Αθηνά Παπαδογεωργάκη η οποία υπέγραφε ως διαχειρίστρια στην λογιστική χρήση του 2013). Αντίστοιχα μου ανέφερε ότι δεν έχουν συγκεντρωθεί ακόμη τα στοιχεία των ατόμων που γράφτηκαν στα γυμναστήρια το διήμερο της προσφοράς και ότι τα αρνητικά σχόλια για τα προβλήματα που μπορεί να προκύψουν είναι κατευθυνόμενα από ανταγωνιστές. «Η προσφορά της Yava βοήθησε σε μία δύσκολη οικονομική περίοδο όσους θέλουν να γυμναστούν» ανέφερε τονίζοντας ότι όπως συμβαίνει κατά κανόνα ένα μεγάλο μέρος όσων εγγράφονται ή δεν εμφανίζονται καθόλου ή εγκαταλείπουν μετά από λίγο διάστημα.
Χωρίς ουσιαστικές απαντήσεις – λόγω πίεσης χρόνου, θέλω να πιστεύω – αποχαιρετώ για άλλη μία φορά τον θαυμαστό κόσμο των ελληνικών γυμναστηρίων. Ραντεβού για εγγραφή τον Σεπτέμβρη του 2016.
Υ.Γ. Κάποιες ιστορικές περιπτώσεις που αναφέρονται στο άρθρο δεν θα πρέπει να εκληφθούν ως ενοχοποίηση συλλήβδην των γυμναστηρίων που λειτουργούν στην χώρα. Όπως σε όλους τους τομείς επιχειρηματικής δραστηριότητας υπάρχουν οι καλοί και κακοί. Αυτοί που φροντίζουν να είναι εντάξει σε όλες τους τις υποχρεώσεις (πελάτες, προσωπικό, εισφορές, προμηθευτές) και αυτοί που έρχονται από το πουθενά και που πολύ σύντομα μπορεί να κατευθυνθούν στο πουθενά έχοντας όμως ζημιώσει τόσο την φήμη ενός κλάδου όσο και την βιωσιμότητα των νόμιμων επιχειρήσεων του.
