Το ημερολόγιο έγραφε 20 Μαΐου 1927 όταν θα λάμβανε χώρα μια ιστορική πτήση που ερχόταν ολοταχώς να αλλάξει τον κόσμο και να φέρει κοντύτερα τον πλανήτη.
Ο τολμηρός Λίντμπεργκ ολοκληρώνει με επιτυχία την πρώτη υπερατλαντική πτήση διανύοντας μόνος και χωρίς στάση 5.800 χιλιόμετρα με το μονοθέσιο μονοκινητήριό του!
Η πρώτη υπερατλαντική πτήση χωρίς ενδιάμεση στάση, από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι, άνοιξε διάπλατα τους αιθέρες για την ανθρωπότητα κάνοντας αυτό που λογιζόταν ως τότε καθαρή τρέλα, την αεροπορία δηλαδή, μια απτή πραγματικότητα. Μια υπερπτήση του Ατλαντικού Ωκεανού ισοδυναμούσε για τα αεροπορικά δεδομένα της εποχής με καθαρή αυτοκτονία.
Ο Λίντμπεργκ απέσπασε χρηματικά έπαθλα και στρατιωτικές διακρίσεις για το κατόρθωμά του, αν και ήταν ο απλός κόσμος αυτός που θα τον τιμούσε όπως έπρεπε: προσεγγίζοντας το γαλλικό αεροδρόμιο κατάκοπος και με τα μάτια του να κλείνουν από την υπνηλία, καθώς βρισκόταν στον αέρα 33,5 ώρες(!), ο αεροπόρος αντίκρισε ένα σωστό κυκλοφοριακό κομφούζιο στους γύρω δρόμους και μόνο όταν άγγιξε το έδαφος κατάλαβε ότι οι χιλιάδες γάλλοι πολίτες είχαν μαζευτεί εκεί για να υποδεχθούν τον ήρωα του Νέου Κόσμου!
Κατόπιν διατήρησε χαμηλό προφίλ, αν και δεν έλειψαν οι επίγειες περιπέτειες της προσωπικής του ζωής: το 1932 απήχθη και δολοφονήθηκε ο μόλις είκοσι μηνών γιος του, με «το έγκλημα του αιώνα», όπως χαρακτηρίστηκε από τον Τύπο, να αναγκάζει τον Λίντμπεργκ να εγκαταλείψει με την οικογένειά του τις ΗΠΑ και να εγκατασταθεί στην Ευρώπη για μερικά χρόνια.
Τη φήμη του αμαύρωσαν μετά τα εγκωμιαστικά σχόλια για τον Χίτλερ και η ναζιστική παρασημοφόρησή του από τον Χέρμαν Γκέρινγκ, καθώς και το κάλεσμά του να μην ενταχθεί η Αμερική στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Αυτό, σε συνδυασμό με τα αντισημιτικά και ρατσιστικά σχόλιά του, του έφεραν πολλές περιπέτειες στο υπόλοιπο της ζωής του, αν και ο ίδιος παρέμενε πάντα ένας θαρραλέος αιθεροβάμονας που σαν τους αδελφούς Ράιτ άνοιξε νέους δρόμους στις ανθρώπινες μετακινήσεις…
Πρώτα χρόνια
Ο Τσαρλς Αύγουστος Λίντμπεργκ ο Νεότερος γεννιέται στις 4 Φεβρουαρίου 1902 στο Ντιτρόιτ του Μίσιγκαν ως το τρίτο παιδί ενός δικηγόρου και γερουσιαστή και της καθηγήτριας Χημείας συζύγου του. Οι γονείς του χώρισαν το 1909 όταν ο Τσαρλς ήταν 7 χρονών και πλέον μοίραζε τον χρόνο του ανάμεσα στους γονείς του, κάτι που τον ανάγκασε να αλλάξει πλήθος σχολείων και να μην παραμείνει πουθενά για περισσότερο από έναν χρόνο.
Μετά το σχολείο, βρέθηκε να σπουδάζει Μηχανολογία στο Πανεπιστήμιο του Ουισκόνσιν, αν και ήξερε από την πρώτη φορά που είδε αεροπλάνο ότι αυτό θα έκανε στη ζωή του. Κι έτσι στο δεύτερο πανεπιστημιακό έτος τα παράτησε για να κυνηγήσει το όνειρο της αεροπορίας, παρά τις αντίθετες γνώμες των γονιών του.
Πήγε λοιπόν σε σχολή αεροπορίας στη Νεμπράσκα και το 1923 ήταν έτοιμος να πραγματοποιήσει την παρθενική του σόλο πτήση. Ικανότατος και παράτολμος καθώς ήταν, η μόνη δουλειά που του ταίριαζε ήταν τα αεροπλανικά κόλπα και σύντομα έγινε γνωστός ως πιλότος ακραίων επιδείξεων παρουσιάζοντας το εναέριο σόου του σε εκθέσεις και άλλα γεγονότα.
Το 1924 κατατάχθηκε στο Εφεδρικό Σώμα της Πολεμικής Αεροπορίας και εκπαιδεύτηκε στις αερομαχίες. Αμέσως μετά δούλεψε ως πιλότος ταχυδρομικού αεροσκάφους εκτελώντας το δρομολόγιο Σεντ Λούις-Σικάγο. Αν και φαινόταν ότι ήταν φτιαγμένος για μεγάλα πράγματα, καθώς δεν ήταν ποτέ ικανοποιημένος με τις υπηρεσίες που πρόσφερε από αέρος. Σύντομα θα ανάγκαζε ένα ολόκληρο έθνος να τον αποκαλεί χαϊδευτικά «Μοναχικό Αετό» και θα γινόταν ο αργοναύτης μιας νέας εποχής…
Η γέννηση του απόλυτου αμερικανού ήρωα
Ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 1920, ο νεοϋορκέζος ξενοδόχος Raymond Orteig είχε προσφέρει έπαθλο 25.000 δολαρίων σε όποιον αποτολμούσε να διασχίσει τα 3.600 μίλια από τη Νέα Υόρκη στο Παρίσι χωρίς στάση. Η υπερπτήση του Ατλαντικού Ωκεανού ήταν ωστόσο εκείνη την εποχή καθαρή αποκοτιά, αν και ο Λίντμπεργκ δεν το είδε ακριβώς έτσι, καθώς όπως είπε αργότερα αδημονούσε να γευτεί «το κρασί των θεών».
Θέλοντας να κερδίσει το βραβείο και να προλάβει οποιονδήποτε άλλο τρελό το επιχειρούσε, δεν έχασε χρόνο και ζήτησε την οικονομική βοήθεια επιχειρηματιών του Σεντ Λούις. Πολλοί είχαν αποτύχει στην αυτοκτονική αποστολή, αν και αυτό δεν τον πτόησε.
Κι έτσι στις 20 Μαΐου 1927 απογειώθηκε από το νεοϋορκέζικο αεροδρόμιο του Λονγκ Άιλαντ μέσα στο μονοκινητήριό του «Spirit of St Louis» («Πνεύμα του Αγίου Λουδοβίκου») για το μεγάλο ταξίδι. Αφού πέταξε πάνω από τη Νέα Σκωτία και τη Νέα Γη, πέρασε πάνω από το νότιο άκρο της Ιρλανδίας και της Αγγλίας και στη συνέχεια, παρά την ανηλεή υπνηλία και την απίστευτη κούρασή του, διέσχισε από αέρος τη Μάγχη και τη Γαλλία! Έχοντας συμπληρώσει 33,5 ώρες συνεχούς πτήσης, προσέγγισε λίγο μετά τις 10:00 το βράδυ της 21ης Μαΐου το παρισινό αεροδρόμιο Λε Μπουρζέ, καλύπτοντας λίγο περισσότερα από 5.800 χιλιόμετρα!
Κατεβαίνοντας στο αεροδρόμιο, είδε αναπάντεχα χιλιάδες κόσμου (υπολογίζονται σε 100.000) να τον περιμένουν, καθώς μιλάμε για Ιστορία εν τη γενέσει της! Πλέον ήταν ήρωας και του απονεμήθηκαν πλήθος παρασήμων και βραβείων, μεταξύ των οποίων και το Μετάλλιο της Τιμής από τον ίδιο τον αμερικανό πρόεδρο Κάλβιν Κούλιτζ. Ο «Μοναχικός Αετός» είχε γεννηθεί και πλέον πλήθος κόσμου τον περίμενε όπου κι αν πήγαινε…
Κατοπινές περιπέτειες
Ο Λίντμπεργκ αφιέρωνε τώρα τον χρόνο του στην προώθηση της αεροπορίας, οργώνοντας τις ΗΠΑ με το περίφημο πια μονοκινητήριό του και δίνοντας διαλέξεις. Συμμετείχε σε παρελάσεις, έκανε τις γνώριμες επιδείξεις του και ο κόσμος φαινόταν να μην τον χορταίνει! Περιέγραψε έτσι την ιστορική περιπέτειά του στους αιθέρες και το σχετικό βιβλίο του «We» (1927) έγινε αμέσως μπεστ-σέλερ. Οι Αμερικανοί τον προσφωνούσαν «Τυχερό Λίντι» και τον υποδέχονταν σαν ήρωα όπου κι αν πήγαινε. Επόμενο ήταν λοιπόν να προσπαθήσει να εξαργυρώσει λίγη από τη φήμη του για να προμοτάρει τόσο την αεροπορία όσο και μια σειρά ακόμα από σκοπούς που πίστευε ακράδαντα.
Το 1929, σε περιοδεία του στη Λατινική Αμερική, γνώρισε στο Μεξικό την Anne Morrow, την οποία έκανε σύντομα ξεφτέρι στο πιλοτήριο και από την επόμενη χρονιά θα πετούσαν μαζί τόσο στον αέρα όσο και τη στεριά. Μαζί επιδόθηκαν στη νέα δουλειά του Λίντι, τη χαρτογράφηση δρομολογίων για επιβατικές και εμπορικές πτήσεις για λογαριασμό της οικουμένης!
Ψάχνοντας τώρα να βγει από τα φώτα της δημοσιότητας, αποσύρθηκε με τη σύζυγό του σε μια έκταση στο Νιου Τζέρσεϊ και σύντομα υποδέχθηκαν τη γέννηση του γιου τους Τσαρλς Λίντμπεργκ του Νεότερου. Μόλις 20 μηνών, το μωρό απήχθη από το σπίτι του το 1932 και το ζεύγος Λίντμπεργκ πρόσφερε τώρα αμοιβή 50.000 δολαρίων σε αυτό που ο παγκόσμιος Τύπος χαρακτήρισε ως το έγκλημα του αιώνα. Η σορός του παιδιού ανασύρθηκε μια βδομάδα αργότερα από το γειτονικό δάσος και η αστυνομία συνέλαβε λίγο αργότερα έναν μαραγκό με πλούσιο ποινικό μητρώο ως ύποπτο. Η πολύκροτη δίκη έγινε παγκόσμια είδηση και ο εγκληματίας εκτελέστηκε τελικά το 1936.
Για να γλιτώσει από τον Τύπο που καραδοκούσε πια συνεχώς έξω από το σπίτι του, ο Λίντμπεργκ και η σύζυγός του αναγκάστηκαν να βρουν καταφύγιο στην Αγγλία και μετά στη Γαλλία. Εκεί θα επιδοθεί σε επιστημονική έρευνα και θα συνεργαστεί στενά με τον νομπελίστα γιατρό Αλέξις Κάρελ, με τον οποίο εφηύραν μια πρώιμη εκδοχή τεχνητής καρδιάς! Και βέβαια δεν σταμάτησε ποτέ να εργάζεται για την προώθηση της αεροπορίας υπηρετώντας στο διοικητικό συμβούλιο της Pan-American World Airways και λειτουργώντας ως ειδικός σύμβουλος αεροπορίας σε πλήθος εταιριών, θεσμών και φορέων.
Την ίδια εποχή , το 1938, προσκλήθηκε στις ναζιστικές αεροπορικές εγκαταστάσεις από τον ίδιο τον Χέρμαν Γκέρινγκ και παρασημοφορήθηκε για τον υπερατλαντικό του άθλο με το μετάλλιο που απονεμόταν σε μη Γερμανούς για την προσφορά τους στο Γ’ Ράιχ. Ο Λίντμπεργκ εγκωμίασε το καθεστώς του Χίτλερ και εντυπωσιάστηκε από το τεχνολογικό επίπεδο της γερμανικής αεροπορίας, κι έτσι επιστρέφοντας στις ΗΠΑ άρχισε να καλεί τις ΗΠΑ σε ουδετερότητα στον ευρωπαϊκό πόλεμο που είχε μόλις ξεσπάσει.
Η άρνησή του να επιστρέψει το ναζιστικό του μετάλλιο μετά την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου αλλά και η άρνησή του να ενταχθεί η Αμερική στην πολεμική προσπάθεια κατά των Ναζί κηλίδωσαν τη δημόσια εικόνα του, όπως και τα πικρόχολα αντισημιτικά του σχόλια αλλά και οι ρατσιστικές εκρήξεις του για την ανάγκη προφύλαξης των Αμερικανών από τον κίνδυνο της επιμειξίας με άλλες φυλές. Οι δηλώσεις του υπέρ της αμερικανικής ουδετερότητας προκάλεσαν το μένος του Φρανκλίνου Ρούσβελτ, ο οποίος τον ανάγκασε να παραιτηθεί από το εφεδρικό αεροπορικό σώμα και να υπηρετήσει πλέον ως ιδιώτης την πολεμική προσπάθεια.
Ως μέλος της οργάνωσης «Πρώτα η Αμερική», που ήταν κάθετα αντίθετη στην είσοδο των ΗΠΑ στον πόλεμο, εκτόξευε τώρα κατηγορίες κατά μειονοτικών ομάδων, προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις πολιτικών αλλά και απλών πολιτών. Πολλοί τον κατηγόρησαν για ναζιστική συμπάθεια, αν και μετά την επίθεση στο Περλ Χάρμπορ επικράτησε τελικά ο πατριωτισμός του και εντάχθηκε στην πολεμική προσπάθεια της πατρίδας του τόσο ως σύμβουλος και εκπαιδευτής πιλότων μαχητικών όσο και μέσω της συνεργασίας του με τον αυτοκινητοβιομήχανο Χένρι Φορντ στην κατασκευή βομβών.
Τελευταία χρόνια
Μετά τον πόλεμο, ο Λίντμπεργκ έγραψε πολλά βιβλία, μεταξύ των οποίων και η αυτοβιογραφία του «The Spirit of St. Louis» το 1953, η οποία απέσπασε την επόμενη χρονιά το Βραβείο Πούλιτζερ στην κατηγορία Βιογραφία/Αυτοβιογραφία. Την ίδια εποχή έγινε και ακτιβιστής υπέρ της προστασίας του περιβάλλοντος.
Στα τελευταία του χρόνια, αποσύρθηκε με τη σύζυγό του σε νησί της Χαβάης (Μάουι), όπου και άφησε την τελευταία του πνοή στις 26 Αυγούστου 1974 χτυπημένος από καρκίνο, αφήνοντας πίσω του τη γυναίκα του και τα πέντε παιδιά του. Το 2003 κυκλοφόρησε η είδηση ότι ο Λίντι είχε τρία ακόμα παιδιά με μια γερμανή ερωμένη του, με την οποία διατηρούσε μακροχρόνιο κρυφό δεσμό…
