Μπορεί ο κάβος των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος να πέρασε, ωστόσο η κυβέρνηση καλείται να περάσει επιτυχώς μέσα στις επόμενες τριάντα ημέρες από τις συμπληγάδες του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε και του Πολ Τόμεν για το κλείσιμο της δεύτερης αξιολόγησης.
Στο κυβερνητικό επιτελείο προσμετρούν ως μία μικρή νίκη έναντι των ακραίων φωνών των δανειστών αλλά και της εν Ελλάδι αντιπολίτευσης το ξεπάγωμα των βραχυπρόθεσμων μέτρων για το χρέος και συνάμα την ενίσχυση χαμηλοσυνταξιούχων και νησιωτών.
Κυβερνητικοί αξιωματούχοι επεσήμαναν παράλληλα πως – όπως διέρρεαν τις προηγούμενες μέρες – το ξεπάγωμα των μέτρων για το χρέος ήρθε πριν τα Χριστούγεννα, μετά την αποστολή της επιστολής Τσακαλώτου, για την οποία τονίζουν πως «καμία περαιτέρω δέσμευση δεν λήφθηκε, παρά επιβεβαιώθηκαν τα όσα έχουν ήδη συμφωνηθεί».
Ωστόσο, άπαντες γνωρίζουν πως δεν υπάρχουν περιθώρια πανηγυρισμών, δεδομένου ότι οι επόμενες 30 ημέρες θα κρίνουν τόσο την πορεία του προγράμματος όσο και τυχόν πολιτικές αναταράξεις.
Το χρονοδιάγραμμα πλέον έχει διαμορφωθεί με ορόσημο το Eurogroup της 26ης Γενάρη, με το Μέγαρο Μαξίμου να επιμένει στην αναζήτηση ενός έντιμου συμβιβασμού που δεν θα περιλαμβάνει τη νομοθέτηση μέτρων για μετά τη λήξη του προγράμματος το 2018 και την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων στα εργασιακά.
Παρά τις συμμαχίες ωστόσο, με βασικότερες αυτές της Κομισιόν και των Ευρωσοσιαλιστών, το στοίχημα για κλείσιμο της αξιολόγησης στα τέλη του ερχόμενου μήνα παραμένει εξαιρετικά δύσκολο.
Σε σημείο δε, που δεν είναι λίγα τα κυβερνητικά στελέχη που πίσω από τη στάση του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών και του ΔΝΤ βλέπουν προσπάθεια πολιτικής αποσταθεροποίησης στη χώρα με στόχο να πέσει η κυβέρνηση.
Ήδη, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος στη συνέντευξή του το Σάββατο άφησε σαφείς αιχμές προς την πλευρά του Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, ενώ στο ίδιο μήκος κύματος κινούνται πολλοί κυβερνητικοί αξιωματούχοι, τονίζοντας πως «δεν έχει καταστεί σαφές εάν όντως όλες οι πλευρές θέλουν να κλείσει η αξιολόγηση ή εξυπηρετούν αλλότριους πολιτικούς σκοπούς».
Για αυτό το λόγο και η στρατηγική του Μεγάρου Μαξίμου συνεχίζει να επιχειρεί το διεμβολισμό της «ανίερης συμμαχίας» ΔΝΤ – Σόιμπλε, μέσα από τον παραγκωνισμό του Ταμείου – έστω σε ρόλο τεχνικού συμβούλου, αφού ούτως ή άλλως δεν έχει επιδείξει ιδιαίτερη διάθεση να μπει στο πρόγραμμα.
Ένα τέτοιο σενάριο εκτιμάται ότι μπορεί να συνδράμει στις ελληνικές θέσεις, καθώς δημιουργεί προϋποθέσεις περαιτέρω απομόνωσης στον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε στις τάξεις των θεσμών.
Ωστόσο, αυτό αποτελεί το θετικό σενάριο, στο οποίο εργάζεται και η κυβέρνηση. Το αρνητικό σενάριο περιλαμβάνει νέες καθυστερήσεις και το χάσιμο ακόμα ενός οροσήμου, που θα οδηγήσει τη χώρα και την κυβέρνηση πίσω στις εφιαλτικές ημέρες του Ιουλίου του 2015.
Και αν και από το Μαξίμου αποκλείουν τα εκλογικά σενάρια, κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει τις αλυσιδωτές αντιδράσεις, εφόσον μέρος των πιστωτών θελήσει να οδηγήσει τις εξελίξεις στα άκρα…
