Γεννημένος στον Πειραιά το 1884, ο Αιμίλιος Βεάκης, σφράγισε με τις ερμηνείες του την ελληνική υποκριτική τέχνη στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα. Ηθοποιός πλασμένος από κράμα δυνατής φλόγας, ισχυρού ενστίκτου, αυθεντικής ελληνικότητας.
Δεν ήταν μόνο σπουδαίος ηθοποιός. Ήταν ποιητής, στοχαστής, διανοούμενος, ενεργός πολίτης, φλογερός πατριώτης, στρατιώτης στην πρώτη γραμμή του μετώπου κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους. Καλλιέργησε τη θεία φωνή του, σπούδασε ζωγραφική και θήτευσε σε όλα τα είδη του γραπτού λόγου.
Συμπορεύτηκε με την αναγέννηση του νεοελληνικού θεάτρου και έφερε το κοινό σε επαφή με τα αριστουργήματα του παγκόσμιου θεάτρου. Συγκλονιστικές ήταν οι εμφανίσεις του με το Εθνικό Θέατρο αλλά και με τους θιάσους του ελεύθερου θεάτρου στην Αθήνα, στην ελληνική επαρχία και στο εξωτερικό. Δάσκαλος ανυπέρβλητος, γεμάτος αγάπη για τους νέους που έτρεχαν κοντά του να μάθουν την υποκριτική τέχνη.
Ασχολήθηκε με την αρχαία ελληνική τραγωδία, το ελισαβετιανό θέατρο, το ψυχολογικό δράμα, την ηθογραφία, την ελαφρά κωμωδία. Διέπρεψε ως εραστής, καρατερίστας, ρολίστας, κωμικός, τραγικός, σατιρικός. Δοξάστηκε ως Οιδίποδας και Βασιλιάς Ληρ.
Ηθοποιός σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής. Κατέκτησε την αθανασία και έγινε ζωντανή και ζεστή μνήμη. Λαμπερό αστέρι που φώτισε και εξακολουθεί να φωτίζει τους δρόμους του ελληνικού θεάτρου.
Αυτή την Κυριακή 28/2 μαζί με την «Καθημερινή»
