Βαρέλια μέσα στα οποία παλαιωθήκαν περισσότεροι από τρεις τόνοι κρασιού και τα οποία θα …παροπλίζονταν, χρησιμοποίησαν σε οινοποείο της Χαλκιδικής για να κατασκευάσουν τον… Θρόνο του Ξέρξη, στην προ του Άθω περιοχή.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕΣτο σημείο όπου η ιστορία τοποθετεί τον Πέρση βασιλιά να έχει μεταφέρει το θρόνο του προκειμένου να επιβλέπει τις εργασίες της διώρυγας που είχε διατάξει να κατασκευαστεί, ο σημερινός θρόνος είναι σχεδόν έτοιμος και δεν είναι μόνο επιβλητικός αλλά και οικολογικός.Μετά το «πάθημα» που είχαν οι Πέρσες από προηγουμένη εκστρατεία όπου είχε βυθιστεί ο στόλος του Μαρδόνιου κοντά στο ακρωτήρι της Αθωνικής χερσονήσου, ο Ξέρξης διέταξε να …κόψουν το τρίτο πόδι της Χαλκιδικής και να φτιάξουν τη διώρυγα, που για εκείνη την εποχή ήταν φοβερό κατασκευαστικό έργο. Είχε μάλιστα στήσει στο ψηλότερο σημείο, το παρατηρητήριο-θρόνο του για να έχει τον απόλυτο οπτικό έλεγχο» , όπως ανέφερε -μιλώντας στον ραδιοφωνικό σταθμό του Αθηναϊκού/Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων «Πρακτορείο 104,9 FM»-, ο κ. Άγγελος Ζαμάνης, διευθυντής οινοποιείου στη Χαλκιδική που με τους συνεργάτες του έστησαν «το οικολογικό πάρκο του Ξέρξη».«Πήραμε τρία μεγάλα βαρέλια και κάναμε την κατασκευή που έχει ύψος δυο μέτρα και σκαλοπάτια ώστε να έχει τη δυνατότητα ο επισκέπτης να ανεβαίνει, να κάθεται στο θρόνο, να νιώθει σαν …βασιλιάς αλλά και να φωτογραφίζεται» λέει ο κ. Ζαμάνης, σημειώνοντας ότι η κατασκευή έγινε – εξ ολοκλήρου από το πρώτο μέχρι και το τελευταίο κομμάτι της – ,με προϊόντα που χρησιμοποιήθηκαν για παρασκευή κρασιού, καθώς ο Ξέρξης λέγεται πως απολάμβανε καθισμένος στο θρόνο τον Ακάνθιο οίνο, το καλύτερο κρασί της αρχαιότητας όπως πολλοί υποστηρίζουν». Ο θρόνος δεν είναι μοναχικός αλλά έχει στηθεί ένα σκηνικό παρόμοιο με αυτό που οι κάτοικοι ονόμαζαν «τράπεζο» και όπως καταγράφεται σε ιστορικά βιβλία και διασώζεται και από την παράδοση, εκεί όπου φέρεται κατά την ιστορία ο Ξέρξης μαζί με το επιτελείο του να είχαν στιγμές χαλάρωσης, πάντα με συνοδεία καλού κρασιού. Η κατασκευή έχει και… άρωμα γυναίκας και στον ίδιο υπαίθριο χώρο υπάρχει μια θέση επίσης από υλικό οικολογικό που μάλιστα θυμίζει στην όψη μακριά γυναικεία μαλλιά.«Εχουμε βάλει στην απέναντι πλευρά από το θρόνο του Ξέρξη, μία ρίζα ελιάς 500 ετών, που έχει όλο το ανάγλυφο στη ρίζα της, κάθε λεπτομέρεια είναι αποτυπωμένη στο αρχαίο ρίζωμα, το οποίο έχουμε μετατρέψει σε μια μεγάλη «πολυθρόνα» αντίστοιχη με αυτή που η Ατρεμισία λέγεται πως καθόταν, δίνοντας συμβουλές στον Πέρση Βασιλιά» δηλώνει ο κ. Ζαμάνης.Όποιος καθίσει στο θρόνο από τα βαρέλια διαπιστώνει τους λόγους για τους οποίους είχε επιλέξει να στήσει και ο βασιλιάς της Περσίας στο σημείο αυτό το θρόνο του. Δεν υπάρχει τίποτε στον ορίζοντα που να μην μπαίνει στο οπτικό κάδρο. Η θέα περιλαμβάνει στην ευθεία της όλο το τρίτο πόδι, αριστερά τα Νέα Ρόδα και δεξιά την Ουρανούπολη και την Αμουλιανή. «Είναι σαν να βλέπεις τα πλοία του Ξέρξη να περνάνε μπροστά σου, να διασχίζουν τον κόλπο και να αποπλέουν» λέει ο κ. Ζαμάνης. Η διώρυγα του ΞέρξηΗ διώρυγα με την οποία ο Ξέρξης ήθελε να αποφύγει τον περίπλου του Άθω κατασκευάστηκε το 480 π.Χ. και σήμερα είναι ορατή μόνο από μεγάλο ύψος ανάμεσα στα Νέα Ρόδα και στην Τρυπητή. Είχε μήκος περίπου δύο χιλιόμετρα, μέγιστο βάθος 15 μ. και πλάτος 30 μ. Η ακριβή της θέση και οι διαστάσεις της έχουν προσδιοριστεί σε έρευνα αρχαιολόγων κι άλλων επιστημόνων που έγινε το 2008. Άλλες αρχαιολογικές έρευνες έδειξαν ότι μετά την χρήση της απο τον Ξέρξη δεν χρησιμοποιήθηκε και με το πέρασμα του χρόνου εγκαταλείφθηκε και επιχωματώθηκε.Μέχρι τέλος του μήνα πάντως, όπως λένε οι υπεύθυνοι της οικολογικής κατασκευής, το πάρκο θα είναι έτοιμο και ανοιχτό για όλους τους επισκέπτες, πάντα με βάση τα μέτρα που θα ισχύουν για τον κορωνοϊό και τα οποία θα κρίνουν και την ημερομηνία που θα γίνουν τα επίσημα εγκαίνια. Στόχος τους , είναι να αναδείξουν την ιστορία του τόπου με σημείο αναφοράς την κυκλική οικονομία και το καλό κρασί, (σ.σ. η περιοχή στην αρχαιότητα είχε άλλωστε ξακουστούς οίνους, όπως ο Ακάνθιος, ο Μένδιος και ο οίνος της Σκιώνης) και γιατί όχι φωτογραφίες τουριστών στον θρόνο του Ξέρξη με ένα ελληνικό κρασί στο χέρι να κάνουν το γύρο του κόσμου.