Eθελοντικές ομάδες της Θεσσαλονίκης βγήκαν στους δρόμους κατά τη διάρκεια της «Μήδειας» για να κάνουν πράξη το στοίχημα που έβαλαν: να μη μείνει κανείς μόνος, κανείς νηστικός και κανείς παγωμένος στο έλεος του χιονιά.
Πηγή: grtimes.grΜοίρασαν ζεστή σούπα, θερμιδικές μπάρες, κλινοσκεπάσματα, υπνόσακους και θερμοφόρες στους άστεγους της Θεσσαλονίκης, ενώ η δράση θα συνεχιστεί όσο διαρκέσει το κρύο.Η δράση ήταν πρωτοβουλία της εθελοντικής ομάδας Chefs for Zero Hunger, μίας ομάδας που απαρτίζεται από επαγγελματίες μάγειρες αλλά και άλλους εθελοντές. Η ομάδα δεν έχει πολιτική, ούτε θρησκευτική χροιά. Βασικός της στόχος είναι, όπως επισημαίνει εθελοντής της ομάδας στο GRTimes, ο κατευνασμός της μεγαλύτερης μορφής βίας, της πείνας. Εθελοντές της ομάδας Chefs for Zero Hunger, της Γειτονιάς της Αλεξάνδρου Σβώλου και άλλοι βγήκαν στο δρόμο και μοίρασαν ζεστό φαγητό, θερμιδικές μπάρες, κλινοσκεπάσματα, υπνόσακους και θερμοφόρες σε 45 άστεγους της πόλης.«Ενωθήκαμε πολλές ομάδες και βγήκαμε να μοιράσουμε φαγάκι στις «φωλιές» των αστέγων. ‘Αλλοι μοίρασαν σκεπάσματα και θερμοφόρες, άλλοι μαγειρεύουν και μαζεύουν υλικά για τις ανάγκες των ανθρώπων στους δρόμους, που για εμάς έχουν όνομα και πρόσωπο και δεν είναι οι «άστεγοι» απλά», περιγράφει εθελοντής της ομάδας Chefs for Zero Hunger. Τα γεύματα ετοιμάστηκαν στα κλειστά εστιατόρια των επαγγελματιών μαγείρων της ομάδας και σε σπίτια. Η προετοιμασία έγινε τηρώντας όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας, με τους μάγειρες να φορούν γάντια και μάσκες, βάζοντας τις μερίδες σε μπολ μίας χρήσης, ενώ τοποθετήθηκαν μαζί με συσκευασμένο ψωμάκι σε σακούλες με μαχαιροπίρουνο μίας χρήσης επίσης. O ίδιος εθελοντής αναφέρει: «Ο κόσμος που πεινάει εκεί έξω είναι πολύς. Λόγω covid σταμάτησαν τα συσσίτια. Το ερώτημα είναι αν θα πεθάνουν από κορωνοϊό, ή από την πείνα».Δύο αυτοκίνητα φορτωμένα με sleeping bag, στεγνά ρούχα, αντισηπτικά, γάντια, μάσκες, μεριδοποιημένο φαγητο και συσκευασμένο ψωμί βγήκαν στους δρόμους της Θεσσαλονίκης ώστε να προσφέρουν βοήθεια στους άστεγους της πόλης.«Καταφέραμε και μοιράσαμε 45 μερίδες. Προχωρήσαμε σε χαρτογράφηση των αστέγων του κέντρου της Θεσσαλονίκης, και δώσαμε 20 μερίδες στο υπνωτήριο αστέγων και τις υπόλοιπες τις διανείμαμε στα στέκια τους, πάλι με όλα τα μέτρα υγειονομικής προστασίας», αναφέρει.«Ζεις ρε; ζεις; νόμιζα ότι πέθανες»O εθελοντής της ομάδας Chefs for Zero Hunger, αναφέρει πως χθες, υπήρξε μάρτυρας ενός τραγικού περιστατικού. Η ομάδα ειδοποιήθηκε πως ένας άστεγος δεν αισθάνεται τα άκρα του και αποφάσισαν να τον μεταφέρουν πίσω, στο υπνωτήριο. Λίγο πριν φτάσουν στο σημείο, ο άστεγος κατέρρευσε. Οι εθελοντές τον μετέφεραν στα χέρια και εκείνος ήταν λιπόθυμος για 15 λεπτά. Κάποια στιγμή, συνήλθε και ο σύντροφός του στο δρόμο τον αγκάλιασε και έκλαιγαν μαζί. «Ζεις ρε, ζεις; φοβήθηκα ότι πέθανες» του φώναζε. Πολύ γρήγορα, ήρθε το ΕΚΑΒ, νοσηλεύτηκε και τα κατάφερε.«Είναι άνθρωποι αξιοπρεπέστατοι, που βρέθηκαν στο δρόμο για λόγους που θα μπορούσαμε να βρεθούμε όλοι μας. Δεν είναι επαίτες. Είναι κλεισμένοι στης καβάτζες τους και τους λείπει η επικοινωνία. Εμάς μας αισθάνονται κοντά τους, μας βλέπουν κάθε μέρα. Το υπνωτήριο αστέγων στη Θεσσαλονίκη μπορεί να φιλοξενήσει 14 άτομα και με το άνοιγμα χώρων της ΔΕΘ, συνολικά μπορούν να φιλοξενηθούν περίπου 20 άτομα σε όλη την πόλη. Βέβαια, είναι πολλοί που δεν θέλουν να πάνε. Έχουν τα σημεία τους, τα στέκια τους και φοβούνται ότι θα τους πάρει κάποιος άλλος τη θέση», περιγράφει.Η ομάδα, κινείται με ένα κοινό σύνθημα: «Κανένας μόνος, κανένας νηστικός, κανένας παγωμένος. Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας«, ανεξαρτήτου χρώματος, θρησκείας, ηλικίας.
