Η ακμή παραμένει ένας από τους πολλούς εφηβικούς εφιάλτες. Και ο εφιάλτης γίνεται ακόμα χειρότερος αν σκεφτεί κανείς ότι υπάρχει μια ιδιαίτερη μορφή ακμής που εντοπίζεται στις μασχάλες, στις μηρογεννητικές πτυχές, στην περιγεννητική περιοχή, στους γλουτούς. Αυτή είναι, με η ιδρωταδενίτιδα.
«Η αλήθεια είναι ότι, η ονομασία δεν είναι εύστοχη. Ο Velpeau την περιέγραψε για πρώτη φορά το 1839 και την ονόμασε «ανάστροφη ακμή» (acne inversa) ακριβώς επειδή έχει την κλινική εικόνα της ακμής και εντοπίζεται τυπικά στις παρατριμματικές περιοχές, παρότι μπορεί να προσβάλλει οποιοδήποτε σημείο του δέρματος», εξηγεί η . Φλωρεντία Σύλβια Δελλή Δερματολόγος – Αφροδισιολόγος, Επιμελήτρια Α’, Δερματολογικό Τμήμα ΕΣΥ, Νοσοκομείο Αφροδισίων & Δερματικών Νόσων Θεσσαλονίκης και προσθέτει:
«Βασισμένος μόνο στη χαρακτηριστική εντόπιση και χωρίς να μελετήσει ιστολογικά τη νόσο, το 1854 ο Verneuil θεώρησε ότι η φλεγμονώδης διαδικασία αφορά τους ιδρωτοποιούς αδένες. Για πολλά χρόνια, οι επιστήμονες αναφέρονταν σε αυτή την πάθηση ως «νόσο του Verneuil». Ύστερα, επικράτησε ο όρος «διαπυητική ιδρωταδενίτιδα».
Τελικά είναι ακμή ή αφορά τους ιδρωτοποιούς αδένες; Η απάντηση δεν είναι ούτε απλή, ούτε εύκολη. Αυτό που γνωρίζουμε όμως πολύ καλά είναι ότι, έχει χρόνια εξέλιξη και εξαιρετικά έντονα φλεγμονώδη και επώδυνα επεισόδια, τα οποία αφήνουν φλεγμονώδεις πυορροούσες επιφάνειες, συρίγγια και ουλές που παραμορφώνουν και εμποδίζουν τη φυσιολογική λειτουργία της προσβεβλημένης περιοχής.
Συνήθως αρχίζει με ήπια συμπτώματα και η χρόνια πορεία της οδηγεί μερικές φορές στην εμφάνιση μιας άτυπης αρθρίτιδας ή μεταβολικού συνδρόμου. Η ίδια η ιδρωταδενίτιδα μπορεί να είναι εκδήλωση κάποιων άλλων συνδρόμων στα οποία η αρθρίτιδα έχει πρωταγωνιστικό ρόλο.
Η χρόνια εξέλιξη που οδηγεί σε παραμορφώσεις, η σημαντική επίπτωση στην ποιότητα ζωής του ασθενούς, η συσχέτιση με άλλα σύνδρομα και με την αρθρίτιδα, κάνουν απαραίτητη την έγκαιρη διάγνωση και, επομένως, τη θεραπευτική αντιμετώπιση της ιδρωταδενιτίδας.
Η σοβαρότητα της νόσου απασχόλησε και ακόμα απασχολεί έντονα τους δερματολόγους. Η περιπλοκότητά της οδήγησε τους επιστήμονες στη συνεχή έρευνα της αιτιοπαθογένειας, ούτως ώστε να ταξινομήσουν τα διάφορα στάδια της νόσου και να συντάξουν Κατευθυντήριες Οδηγίες.
Η Ευρωπαϊκή Δερματολογική Εταιρία Ιδρωταδενίτιδας συντέλεσε βασικό ρόλο στην υιοθέτηση των Ευρωπαϊκών Κατευθυντήρων Οδηγιών που εφαρμόζονται και στην Ελλάδα.
Η διακοπή του καπνίσματος και η απώλεια βάρους στους παχύσαρκους ασθενείς αποτελούν πολύ σημαντικό μέρος της θεραπείας και απαραίτητη προϋπόθεση της θεραπευτικής επιτυχίας.
Εκτός από τα φάρμακα με αντιφλεγμονώδη δράση που ανήκουν σε διάφορες κατηγορίες φαρμάκων, αρκετά χρόνια τώρα έχουμε στη θεραπευτική μας φαρέτρα ένα βιολογικό παράγοντα, την ανταλιμουμάμπη και πιο πρόσφατα τα βιοομοειδή της που συνδράμουν σημαντικά στην υποχώρηση των συμπτωμάτων και στην καταστολή της φλεγμονώδους διαδικασίας.
Σε αυτό το σημείο να διευκρινίσουμε ότι, τα βιοομοειδή φάρμακα σχεδιάζονται έτσι ώστε να παρουσιάζουν μεγάλο βαθμό ομοιότητας με τα ήδη υπάρχοντα βιολογικά φάρμακα και διατίθενται σε εύχρηστες για τον ασθενή συσκευές χορήγησης. «Μεγάλος βαθμός ομοιότητας» σημαίνει ότι το βιοομοειδές φάρμακο και το φάρμακο αναφοράς έχουν ισοδύναμο θεραπευτικό αποτέλεσμα και ασφάλεια.
Εν κατακλείδι, για τη σωστή και έγκαιρη διάγνωση καθώς και για τη θεραπευτική αντιμετώπιση της διαπυητικής ιδρωταδενίτιδας, απευθυνθείτε στον δερματολόγο σας. Εκείνος θα σας κατευθύνει στο κατάλληλο θεραπευτικό μονοπάτι και σίγουρα υπάρχουν θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν.
