Στίχοι: Θοδωρής Σαρηβασίλης – Βασίλης Μαντζουράνης
Μουσική: Θοδωρής Σαρηβασίλης
Θέλω να ουρλιάξω πως μέσα μου ανάβει μια φωτιά
που θέλει ν’ αποδράσει και κάθε μέρα καίει πιο δυνατά.
Στης πλάτης μου τις σάρκες έχουνε φυτρώσει δυο φτερά
που κάνουν να πετάξουν και θέλουν να με πάρουν μακρυά.
Έχω αντέξει πολλά, μα θ’ αντέξω κι άλλο ένα
τις υποσχέσεις, τα θα σας, την απραξία, το ψέμα.
Τό ‘χετε ξεφτιλίσει, μας έχετε φτάσει όλους στον πάτο
η αλήθεια ναι, είναι πως έχω γονατίσει μα δεν το βάζω κάτω.
Ναι πολιτικό είναι το νόημα, το ξέρω, δεν το κρύβω
θέλετε να το βάλω στα πόδια, να τα μαζέψω, να φύγω.
Μα αυτός είναι ο τόπος μου, εδώ γεννήθηκα, εδώ θα πεθάνω
το Θεό μου εγώ το βάζω από το χρήμα πιο πάνω.
Ελλάδα σε κατάντησαν πόρνη υποτελείας
κι από πελάτη σε πελάτη ζητιανεύεις έρωτες.
Ελλάδα μου πηγή φωτός, λίκνο της ιστορίας
τώρα στον Όλυμπο βασιλεύουνε Θεοί και δαίμονες.
Πάνω στο σταυρό μου έχουνε ματώσει δυο καρφιά
που έχουνε μολύνει όλο μου το είναι απ’ τη σκουριά.
Εκεί στο Γολγοθά μου, ανοίγω τα φτερά μου δυνατά
μάνα χαμογέλα τώρα που έχω σπάσει τα δεσμά.
Έρχεσαι εσύ και μπήγεις στην πληγή το στιλέτο
μα ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο βαλέτω.
Θες να μας ρίξεις στον Καιάδα τώρα εσύ πρώτη
για θυμήσου είμαστε εμείς οι νονοί σου Ευρώπη.
Τί θα μου πει ο Αλέξανδρος, ο Θεμιστοκλής, ο Κολοκοτρώνης
πατρίδα μου που σε βλέπω να καίγεσαι και σ’ αφήνω να λιώνεις.
Συλλογιστείτε λίγο εσείς Χάριβδες και Σκύλες
γιατί πεθάναν οι τριακόσιοι στις Θερμοπύλες.
