Στη χώρα που λέγεται “Ελλάδα”, δεν ισχύει το “αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου”, αλλά ακριβώς το αντίθετο. Πριν λοιπόν, προλάβει να συνηθίσει τη θέση του head coach στον Ολυμπιακό ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, είχε ήδη ακούσει τους “ειδήμονες” να εκφέρουν άποψη. Μετά βέβαια, τους είδε να τρέχουν να τον αγκαλιάσουν, το απόγευμα που οι “ερυθρόλευκοι” σκούπισαν την επιστροφή τους στην κορυφή της Basket League. Τώρα που έχει μιλήσει με πράξεις, αισθάνεται άνετα να μιλήσει και με την κυριολεκτική έννοια του όρου, για ό,τι -μα ό,τι- τον ρωτάς. Και πιστέψτε μας, οι άνθρωποι του Sport24.gr δεν είχαν διάθεση για αγιογραφία. Ούτε εκείνοι από το oneman.gr και το news247.gr, από τους οποίους ζητήσαμε να μετάσχουν στη διαδικασία. Είστε έτοιμοι; Ξεκινάμε.
Γιάννης Φιλέρης: Τι σημαίνει για εσάς που έπειτα από 50 χρόνια, ακολουθείτε το δρόμο του πατέρα σας;
“Είναι ένα κομμάτι που το βλέπω πάντα με ιδιαίτερη συγκίνηση και συμπάθεια. Όταν ξέρεις πως ο πατέρας σου έπαιξε για δυο χρόνια στην ομάδα του Ολυμπιακού, στο ποδόσφαιρο και σε άλλες εποχές, πιο δύσκολες και έρχεσαι και εσύ στην ομάδα του Ολυμπιακού, νιώθεις και χαρούμενος και συγκινημένος. Ναι, ο πατέρας μου ήταν οδοντίατρος -μαζί με την μητέρα μας- έδωσαν στον αδελφό μου και σε εμένα τις αρχές και στον αθλητισμό και στη ζωή γενικότερα. Μας έδωσαν το ήθος και την καλλιέργεια“.
Στέφανος Τριαντάφυλλος: Ποια είναι η φράση που λέτε πιο συχνά στους παίκτες σας;
“Άμυνα. Δεν είναι καν φράση. Είναι μια λέξη: άμυνα”.
Χάρης Σταύρου: Η επιμονή στην άμυνα είναι γιατί πρέπει να είναι η ούτως ή άλλως προτεραιότητα του Ολυμπιακού, ή έχετε διαβλέψει πως έτσι θα καλυφθεί τυχόν κενό στο σκοράρισμα -ελλείψει ενός κοντού Αμερικανού σκόρερ που να βάζει +20 πόντους;
“Κατ’ αρχάς, δεν υπάρχουν Αμερικανοί, ικανοί να σκοράρουν +20 πόντους, με σταθερότητα, πλέον. Ούτε Ευρωπαίοι. Το μπάσκετ έχει αλλάξει μορφή. Εμείς έχουμε παίκτες που μπορούν να σκοράρουν. Κάθε φορά και διαφορετικός. Δηλαδή, έχουμε παίκτες με ταλέντο και την ικανότητα να βγουν μπροστά και να κερδίσουν το παιχνίδι. Αυτό μπορούν να το κάνουν όλοι οι παίκτες του Ολυμπιακού. Ο καθένας μπορεί να βοηθήσει στο σκοράρισμα. Η άμυνα είναι το βασικό κομμάτι της φιλοσοφίας μου, γιατί με την άμυνα κερδίζεις τα παιχνίδια. Είναι πολύ σημαντικό το να σταματήσεις τον αντίπαλο σου και να τον αναγκάσεις σε τόσα μεγάλα προβλήματα που να μην μπορεί να τα επιλύσει. Για αυτό και εμείς θέλουμε μέσω της άμυνας, πρώτον να σταματήσουν τον αντίπαλο και να βρούμε ρυθμό στην επίθεση. Μέσω της άμυνας, μπορείς να κλέψεις, να τρέξεις, να βάλεις εύκολα καλάθια. Άρα και η επίθεση μπαίνει στο παιχνίδι, μέσω της άμυνας. Απλώς είναι η φιλοσοφία του πώς θα παίξεις το παιχνίδι. Όλες οι μεγάλες επιτυχίες, όχι μόνο του Ολυμπιακού, αλλά των περισσοτέρων ομάδων, έχουν έλθει με αυτόν τον τρόπο”.
Μάνος Μίχαλος: Αν συγκρίνετε την πρώτη θητεία σας στον Ολυμπιακό, με πέρυσι, ποιο είναι αυτό που κάνετε πιο εύκολα και πιο αυτό που κάνετε πιο δύσκολα;
“Μόνο πιο εύκολη κάνει τη δουλειά μου τώρα, η προηγούμενη προϋπηρεσία μου στον Ολυμπιακό. Πρώτον, ξέρω το μέγεθος του Ολυμπιακού. Δεύτερον, γνωρίζω την πίεση που έχει μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός. Τρίτον και κυριότερο, γνωρίζω τους προέδρους, τη φιλοσοφία τους, το ήθος τους, την άποψη που έχουν ως άνθρωποι, τέταρτον γνώριζα πολλούς από το τιμ της ομάδας -σχεδόν όλους-, γνώριζα τα κατατόπια. Ήξερα πού ερχόμουν, τι θα βρω και πώς πρέπει να λειτουργήσω από την πρώτη στιγμή. Η προηγούμενη θητεία μου έθεσαν τις βάσεις για να προσαρμοστώ πολύ γρήγορα, μπαίνοντας μέσα στη αγωνιστική χρονιά πέρυσι”.
Αλέξανδρος Τρίγκας: Μπορείτε να συγκρίνετε το κοντράστ συναισθημάτων από την ανατροπή της Κωνσταντινούπολης -όταν ήσασταν στον πάγκο της ΤΣΣΚΑ- με αυτή της Μαδρίτης, στο ματς με τη ρωσική ομάδα;
“Είναι δύσκολο για κάθε αθλητή, για κάθε προπονητή, όταν κερδίζεις ένα παιχνίδι, να το χάσεις στο τέλος. Όποιο παιχνίδι και αν είναι αυτό. Είτε είναι τελικός, είτε είναι ημιτελικός, είτε της regular season. Και το ανάποδο. Είναι αξέχαστες οι νίκες που έρχονται με ανατροπές ή buzzer beater. Το συναίσθημα είναι εκ διαμέτρου αντίθετο, όπως εκ διαμέτρου αντίθετο είναι και το αποτέλεσμα. Σίγουρα, μαθαίνεις και από τις δυο καταστάσεις”.
Ηλίας Ευταξίας: Θεωρείτε πως θα έπρεπε να αλλάξει έδρα ο Ολυμπιακός -σε συνάρτηση με παλαιότερες σκέψεις για το Ελληνικό;
“Αυτή είναι μια συζήτηση που απασχολεί την ομάδα αρκετά χρόνια. Το αν πρέπει να αλλάξει έδρα, είναι συνισταμένη πολλών παραγόντων. Δεν ξέρω αν οι συγκυρίες ευνοούν αυτήν την μετακίνηση. Ασφαλώς δεν είμαι μόνο εγώ που πρέπει να εκφέρω άποψη σε αυτό το κομμάτι. Γενικά, θα πω ότι το ΣΕΦ είναι κοντά στον Πειραιά, είναι δίπλα στο Καραϊσκάκη, είναι εύκολη η πρόσβαση. Ως έδρα, θέλουμε να είναι ισχυρή. Όταν γεμίζει το ΣΕΦ, είναι ισχυρή έδρα, πράγμα που αναγνωρίζουν όλοι οι αντίπαλοι μας. Το ζητούμενο είναι να έρχεται ο κόσμος στο γήπεδο, παρ’ ότι οι εποχές είναι δύσκολες. Υπάρχει κρίση. Τα οικονομικά δεδομένα είναι δύσκολα για κάθε οικογένεια. Και η διοίκηση έκανε μεγάλη προσπάθεια στα διαρκείας, ώστε να μπορέσει ο κόσμος να έλθει κοντά μας. Ήδη τα νούμερα των διαρκείας είναι πολύ “ανεβασμένα” φέτος. Θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον κόσμο για αυτό και να έλθει κοντά μας, να μας στηρίξει”.
Μάνος Χωριανόπουλος: Σε ποια έδρα σας αρέσει να νικάτε;
“Κάθε νίκη έχει ιδιαίτερη σημασία. Το χειρότερο για εμένα είναι να χάνεις στην έδρα σου. Άρα, θέλω να νικώ στην έδρα μας. Βέβαια, όπως έδειξε και πέρυσι ο Ολυμπιακός είναι ομάδα που πρέπει να πηγαίνει σε όλα τα ματς και να προσπαθεί να νικήσει. Υπάρχουν βραδιές που από την αρχή είναι στραβό το κλίμα -όπως λέει ο λαός. Θα υπάρξουν και τέτοιες βραδιές. Γενικότερα ωστόσο, αποδείξαμε πέρυσι ότι μπορούμε να νικήσουμε σε κάθε έδρα και υπό τις όποιες συνθήκες -είτε επρόκειτο για τραυματισμούς, είτε γιατί κάποιο στοιχείο του παιχνιδιού δεν πήγε καλά. Για εμένα, κάθε νίκη είναι σημαντική και ο Ολυμπιακός θέλει να πηγαίνει σε όλα τα γήπεδα για να κερδίσει”.
Μπάμπης Τσιμπίδας: Πώς καταφέρατε να αναστρέψετε το ψυχολογικό κομμάτι στα “αιώνια” ντέρμπι, έως το 5/5 που στο οποίο φτάσατε πέρυσι επί του Παναθηναϊκού;
“Η ψυχολογία αλλάζει μέσα από τη δουλειά. Όταν δουλεύεις σωστά και προσπαθείς μέσα στο γήπεδο, όταν κάνεις όσο καλύτερα μπορείς την προπόνηση σου, την προετοιμασία σου για τον αγώνα, όταν βλέπουν οι παίκτες πως η ομάδα έχει αρχές, ότι ξέρει τι πρέπει να κάνει, αυτό ανεβάζει αμέσως την πίστη για τη νίκη. Ανεβάζει και τη ψυχολογία, γιατί όταν πιστεύεις σε κάτι, έχεις και την κατάλληλη ψυχολογία. Μέσω της δουλειάς έγινε αυτό που έγινε. Μέσω της ηρεμίας, της αφοσίωσης στο πλάνο. Κάθε παιχνίδι από αυτά που αναφέρατε, ήταν δύσκολο. Κάθε παιχνίδι είχε διαφορετικό τρόπο προσέγγισης και προετοιμασίας. Όλα όμως, ξεκινούσαν από την ίδια αφετηρία. Τη μεθοδικότητα και την πίστη στο σύστημα και τον τρόπο δουλειάς”.
Γιώργος Χριστοφόρου: Αν έχετε σκεφτεί ποτέ τη στιγμή που θα πρέπει να βρείτε κάποιον να παίξει στη θέση του Σπανούλη; Να προετοιμαστείτε για αυτήν την ημέρα;
“Ο Σπανούλης είναι παίκτης παγκόσμιας κλάσης. Ένας αθλητής που δεν βγαίνει συχνά στα γήπεδα και είναι ένας παίκτης που έχει αφήσει το στίγμα του ήδη στο παγκόσμιο μπάσκετ, με τις επιτυχίες που είχε -σε ατομικό και ομαδικό επίπεδο. Είναι ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του Ολυμπιακού, είναι ο παίκτης που είναι το παράδειγμα για τις νέες γενιές, ως προς το πόσο σκληρά πρέπει να δουλεύει ένας αθλητής για να φτάσει ψηλά. Θεωρώ ότι στην ομάδα του Ολυμπιακού λειτουργούσε έχοντας αυτό ως γνώμονα, αλλά και ότι όλη η ομάδα ξέρει να λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο και στηρίζει το παιχνίδι της, σε όλους τους παίκτες της. Δεν μπορεί ένας παίκτης να κερδίσει μόνος του τίτλους. Χρειάζονται όλοι. Το σύνολο είναι που κερδίζει. Στο μυαλό μου ο Ολυμπιακός είναι ένα βέλος που η μύτη του, είναι ο Σπανούλης. Σε κάθε ομάδα, κάποιος ηγείται της προσπάθειας, κάποιος που έχει κερδίσει το σεβασμό όλων μέσω του παιχνιδιού του. Στα λόγια δεν κερδίζεις σεβασμό. Μόνο με πράξεις και ο Βασίλης το έχει κάνει αυτό εδώ και πολλά χρόνια”.
*Οι ερωτήσεις για τον Βασίλη Σπανούλη ήταν αρκετές και συνδυάστηκαν.
Κωνσταντίνος Αμπατζής: Τι “στράβωσε” με τον Σλούκα και δεν τον πείσατε να μείνει -γιατί διέρρευσε πως είχατε συναντηθεί;
“Δεν μπορώ να σας απαντήσω εγώ σε αυτό το ερώτημα. Θα πρέπει να το απευθύνετε στον Σλούκα”
Γιάννης Σερέτης: Είναι η προετοιμασία για έναν αγώνα πιο δύσκολη από τη διαχείριση των προσωπικοτήτων;
“Όλα μετρούν. Δεν είναι μόνο η διαχείριση ενός αγώνα, που πρέπει να βλέπεις τι γίνεται, να διακρίνεις τα προβλήματα που σου βάζει ο αντίπαλος, να απαντάς, αλλά να… δημιουργείς και εσύ προβλήματα στην αντίπαλη ομάδα. Οφείλεις να προσέχεις όλα αυτά, να μπορείς να διαχειρίζεσαι όλους τους παίκτες, να κάνεις καλή προπόνηση, να είσαι καλός στο κοουτσάρισμα, στη ψυχολογία. Ο προπονητής πρέπει να ‘χει πολύπλευρη αποτελεσματικότητα, ούτως ώστε να μπορεί να αντεπεξέλθει σε κάνε τομέα διαχείρισης της ομάδας. Είτε είναι παιχνίδι, είτε προπόνηση, είτε χαρακτήρων, είτε διαχείριση κρίσης ή ακόμα ακόμα και διαχείριση σερί νικών, ενθουσιασμού. Όλα αυτά θέλουν ειδική αντιμετώπιση. Ο προπονητής πρέπει να είναι πάντα έτοιμος να βρει τον τρόπο που θα βοηθήσει την ομάδα να λειτουργήσει ιδανικά, να λειτουργήσει ο ίδιος κατά τον καλύτερο τρόπο, ώστε να πάρει το αποτέλεσμα η ομάδα. Ποτέ δεν βαριέσαι σε αυτή τη δουλειά. Κάθε μέρα είναι και μια καινούργια πρόκληση. Κάθε μέρα έχεις και έναν καινούργιο στόχο, ένα καινούργιο πρόβλημα που πρέπει να λυθεί. Το δίχως άλλο, η δουλειά μας είναι ενδιαφέρουσα, πολύ απαιτητική και δύσκολη”.
Πάρης Τσελεπίδης: Ποιος είναι ο κύριος στόχος από τους τρεις που διεκδικεί ο Ολυμπιακός και φέτος;
“Δεν υπάρχει κύριος στόχος. Ο Ολυμπιακός είναι ομάδα που οφείλει να πρωταγωνιστεί σε όλους τους στόχους. Παρά το γεγονός ότι παίζουμε γρήγορα ένα νοκ άουτ παιχνίδι, για το Κύπελλο, το πιο σημαντικό είναι να μείνουμε στους στόχους μας έως το τέλος και να μπορέσουμε να τους διεκδικήσουμε. Για εμένα, αυτό είναι το πιο σημαντικό. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο στόχο. Κάθε τίτλος, είναι τίτλος. Είναι… σαν τα παιδιά σου. Μπορείς να ξεχωρίσεις ένα;”.
Κώστας Χολίδης: Για πρώτη φορά, έπειτα από χρόνια, ο Ολυμπιακός αποκτά ένα σέντερ που παίζει και με πλάτη, τον Νίκολα Μιλουτίνοφ. Πώς αλλάζει το παιχνίδι σας;
“Δεν αλλάζει το παιχνίδι, απλώς μας δίνει μια ακόμα επιλογή. Σίγουρα το να έχεις έναν παίκτη που μπορεί και να σκοράρει, αλλά και να δημιουργήσει από το χαμηλό ποστ είναι ένα πλεονέκτημα. Νομίζω ότι σε όλους τους τρόπους που είχαμε να επιτεθούμε, προσθέτουμε άλλον έναν. Θα μας δώσει λοιπόν, άλλη μια διάσταση στο παιχνίδι μας”.
*Η απάντηση αυτή αφορά και την ερώτηση του Νότη Ψιλόπουλου (“μπορείτε να εξηγήσετε την απόφαση σας να πάρετε τέταρτο σέντερ, τον Μιλουτίνοφ;”).
Νίκη Μπάκουλη: Πόσο σπάνια περίπτωση είναι ο ψηλός που παίζει με πλάτη, τη σήμερον ημέρα;
“Είναι πολύ σπάνια περίπτωση. Τα νέα παιδιά δεν θέλουν να παίζουν με πλάτη στο καλάθι, γιατί όταν το κάνεις αυτό σημαίνει πως έχεις πολύ συχνές σωματικές επαφές και κόντρα, που σημαίνει καταπόνηση και εξτρά προσπάθεια, να κερδίσεις το χώρο κοντά στο καλάθι. Επειδή λοιπόν, η νέα γενιά είναι μεγαλωμένη πιο εύκολα -γενικά-, το ίδιο ισχύει και στο μπάσκετ. Θέλουν να αποφεύγουν τις επαφές, τις κόντρες και θέλουν να βγαίνουν πιο πολύ προς τα έξω. Άρα, τους βρίσκεις πιο δύσκολα και αν υπάρχουν αυτοί, τους παίρνει το ΝΒΑ. Οπότε δεν υπάρχουν στο ευρωπαϊκό μπάσκετ”.
Γιώργος Περπερίδης: Θα μπορούσατε να αναλύσετε το σκεπτικό, στη θέση “4”; Θεωρείτε ότι ρισκάρετε, έχοντας τον Αγραβάνη ως μπακ απ του Πρίντεζη, με τον Τσαϊρέλη να συμπληρώνει την εικόνα;
“Δεν θεωρώ ότι ρισκάρω. Αν πίστευα πως υπάρχει ρίσκο, θα παίρναμε παίκτη. Εμπιστεύομαι το υλικό που έχουμε και η ομάδα “χτίστηκε”, έχοντας κατά νου πως όλοι οι παίκτες είναι έτοιμοι, ότι πρέπει να είναι έτοιμοι, είναι απαραίτητο να είναι έτοιμοι για να βοηθήσουν τον Ολυμπιακό. Δεν με ενδιαφέρει αν κάποιος παίκτης είναι νέος ή πιο μεγάλος σε ηλικία. Συν του ότι, για να αποκτήσει κάποιος εμπειρίες, πρέπει να παίξει. Στην Ελλάδα, τους νέους παίκτες παίκτες συνηθίζουμε να τους λέμε “ταλέντα” μέχρι τα 25 τους. Θεωρώ ότι δεν υπάρχουν νέοι και μεγαλύτεροι. Και 18 να είσαι και 19, αν είσαι έτοιμος να παίξεις, είσαι έτοιμος. Το πιο σημαντικό κατ’ εμέ, είναι ότι έχουμε τρεις παίκτες που μπορούμε να στηριχθούμε επάνω τους. Είναι παίκτες που τους πιστεύουμε, κάτι που ισχύει και για τα παιδιά που είναι στις υπόλοιπες θέσεις. Νομίζω στο τέλος, το αποτέλεσμα θα μας δικαιώσει”.
Βαγγέλης Σταματόπουλος: Αν οι πρόεδροι έδιναν το ΟΚ για μια ακόμα μεταγραφή, πάντα σε λογικό πλαίσιο, σε ποια θέση θα παίρνατε παίκτη;
“Είναι μια υποθετική ερώτηση. Θα δώσω μια υποθετική απάντηση, γιατί είναι πολύ δύσκολο αυτή τη στιγμή όπως είναι διαμορφωμένο το ρόστερ, να βρεις κάποια θέση που να χρειάζεται ενίσχυση. Πιστεύω έτσι όπως έχουμε φτιάξει την ομάδα, υπάρχουν σε κάθε θέση αρκετοί παίκτες, αλλά και κάποιοι που μπορούν να αγωνιστούν σε δυο θέσεις. Πιστεύω ότι σε αυτήν την ερώτηση θα μπορούσα να απαντήσω πιο συγκεκριμένα, αν είχαμε δώσει κάποια παιχνίδια και βλέπαμε αν κάτι μας έλειπε. Άποψη μου ωστόσο, είναι ότι σε όλη τη χρονιά δεν θα χρειαστεί κάτι -χτύπα ξύλο-, γιατί η ομάδα έχει διαμορφωθεί κατά τρόπο που έχει επιλογές, σε όλες τις θέσεις”.
Χρήστος Χατζηϊωάννου: Θα αναλαμβάνατε την Εθνική;
“Είμαι προπονητής του Ολυμπιακού και είναι το μόνο που σκέφτομαι. Δεν με απασχολεί κάτι άλλο”.
Ηλίας Αναστασιάδης: Ποιος είναι ο αγαπημένος σας προπονητής;
“Είχα την τύχη να συνεργαστώ με πολλούς καλούς προπονητές, υψηλού επιπέδου, σε όλη την πορεία μου έως ότου ξεκινήσω ως πρώτος προπονητής. Ήμουν τυχερός γιατί συνεργάστηκα με πολλούς διαφορετικούς κόουτς, οι οποίοι είχαν διαφορετικές φιλοσοφίες και ιδέες. Νομίζω ότι από όλους κέρδισα κομμάτια του παιχνιδιού και της φιλοσοφίας τους, βλέποντας από το ρόλο του συνεργάτη τι ταιριάζει και σε εμένα. Στη δική μου νοοτροπία. Δεν θέλω να αδικήσω κάποιον και για αυτό δεν θα ξεχωρίσω κάποιον. Θέλω να τους ευχαριστήσω όλους που με βοήθησαν να κερδίσω γνώσεις, ιδέες και εμπειρίες για το άθλημα του μπάσκετ. Γενικά, ως προπονητής προσπαθώ πάντα να ενημερώνομαι και να εμπλουτίζω τις γνώσεις και τις εμπειρίες μου.
Παρακολουθώ πολλούς προπονητές και από το ΝΒΑ και από την Ευρώπη, για τον τρόπο που παίζουν, για τον τρόπο που χρησιμοποιούν κάποιες επιθέσεις, κάποιες άμυνες. Με ενδιαφέρει ο τρόπος που διδάσκουν τα στοιχεία του μπάσκετ, μέσα από σεμινάρια, από συμπόσια που συμμετέχω. Το πιο σημαντικό είναι να ενημερώνεσαι. Θέλω κάθε χρόνο να βελτιώνομαι, να γίνομαι καλύτερος, για να μπορώ να ανεβάσω το επίπεδο μου. Η δουλειά του προπονητή και το μπάσκετ γενικότερα, είναι σαν την τεχνολογία. Διαρκώς εξελίσσεται και εσύ πρέπει να παρακολουθείς αυτές τις εξελίξεις, να τις ενστερνίζεσαι να τις πηγαίνεις ακόμα πιο μακριά, μέσα από την ομαδική προσπάθεια”.
*Η απάντηση αυτή καλύπτει και την ερώτηση του Νίκου Συριώδη (“υπάρχουν προπονητές που παρακολουθείτε; Που σας αρέσει η φιλοσοφία τους;)
Γρηγόρης Καρακάσης: Αν είχατε τη δυνατότητα να πάρετε έναν παίκτη, από όλον τον κόσμο, ποιος θα ήταν;
“Και από όλες τις εποχές; Υπάρχουν πολλά “τέρατα” του μπάσκετ. Θα διάλεγα τον Μάικλ Τζόρνταν! Από τη σύγχρονη εποχή; Τον ΛεΜπρον Τζέιμς ή τον Στέφεν Κάρι”.
Χαρά Λιόλιου: Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι από το παρελθόν σας, τι θα ήταν αυτό;
“Δεν νομίζω πως υπάρχει κάτι που θα ήθελα να αλλάξει. Κάθε άνθρωπος βιώνει καταστάσεις στη ζωή του που είτε έτσι, είτε αλλιώς, είτε θετικές, είτε αρνητικές, είτε ευχάριστες, είτε δυσάρεστες, σε διαμορφώνουν ως άνθρωπο. Δεν θα ήθελα λοιπόν, να αλλάξω κάτι. Ό,τι έζησα με έκανε αυτό που είμαι”.
Δημήτρης Σαμόλης: Τι είναι αυτό που θα θέλατε να αφήσετε στο άθλημα, όταν αποσυρθείτε; Τι να λένε δηλαδή, για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο, αν θέλουν να τον χαρακτηρίσουν για την πορεία του;
“Το στίγμα που θα αφήσει κάθε άνθρωπος στην πορεία του, το χαρακτηρίζουν οι πράξεις του. Θέλω να είμαι σωστός, λοιπόν στις πράξεις μου. Να είμαι σωστός στις αρχές μου και ως προπονητής και ως άνθρωπος. Το τι στίγμα λοιπόν, θα αφήσω, θα το κρίνει ο κόσμος“.
Στέλιος Χαρτζουλάκης: Πιστεύετε ότι μπορείτε να μείνετε στην ιστορία, ως ο πιο επιτυχημένος προπονητής του Ολυμπιακού;
“Αυτό δεν το ξέρει ούτε ο Θεός”.
Πηγή: www.sport24.gr
