Η Μονμάρτρη (Montmarte), ή αλλιώς γνωστότερη ως «Μονμάρτη», είναι ένας από τους υψηλότερους λόφους από τα παλιότερα και πιο γραφικά προάστια του Παρισιού, με αποτέλεσμα να είναι ένας από τους πιο γνωστούς τουριστικούς προορισμούς.
Βρίσκεται Βόρεια της πόλης και ανήκει στο 18ο διαμέρισμα του Παρισιού.
Υπάρχει μία συνοικία του Παρισιού που διεκδικεί την μερίδα του «λέοντος», με πολλούς καλλιτέχνες που άφησαν ανεξίτηλα την παρουσία τους στην σύγχρονη τέχνη.
Στο Παρίσι και ειδικότερα στην Μονμάρτη από τον 19ο εώς τις αρχές του 20ου αιώνα ήταν τόπος καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων και πόλος έλξης πολλών, διανοούμενων, καλλιτεχνών , ανάμεσα από τους ποιο γνωστούς όπως ο Βίνσεντ Βαν Γκογκ, ο Σαλβατόρ Νταλί, ο Ανρί Ματίς και ο Πάμπλο Πικάσο, καθώς επίσης και γυναίκες ελευθέρων ηθών και φοιτητών, δίνοντας ένα «μποέμικο» στυλ , στην περιοχή.
Έτσι η συνοικία της Μονμάρτρης πριν το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο λόγω των θρυλικών κέντρων διασκέδασης τα γνωστά καμπαρέ, όπως το Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge), τον Σβέλτο Λαγό (Lapin Agile) και τον Μαύρο Γάτο (Le Chat Noir), έγινε το επίκεντρο της μποέμικης ζωής όλης της Ευρώπης.
Οι περιπλανώμενοι ζωγράφοι που ακόμα και τώρα , τριγυρίζουν στα γραφικά σοκάκια και καφέ της Μονμάρτης και λανσάρουν την τέχνη τους στα πεζοδρόμια , προ(σ)καλούν τους περαστικούς να τους ζωγραφίσουν, ανακαλώντας στην μνήμη τους, τους κορυφαίους ζωγράφους που έζησαν και μεγαλούργησαν εκεί.
Σήμερα, η Μονμάρτη εξακολουθεί να αποτελεί πόλο έλξης αλλά για τουρίστες, ενώ η περιοχή με τις πλατείες και τα λιθόστρωτα δρομάκια θεωρείται ένα από τα πιο όμορφα αξιοθέατα του Παρισιού διατηρώντας το «άρωμα» και τη γοητεία του παρελθόντος.
Ο γνωστότερος σταθμός της Μονμάρτης είναι η Βασιλική της Ιερής Καρδιάς που άρχισε η κατασκευή της από το 1876 και τελείωσε το 1912.
Αν παρευρεθείτε εκεί μη λησμονήσετε να πάρετε το τελεφερίκ που ανεβαίνει το λόφο προς τη Βασιλική της Ιερής Καρδιάς (Sacre-Coeur) ή το λεωφορείο προς την Μονμάρτη που σταματάει στα περισσότερα αξιοθέατα.
