Ο Άχμεντ, ένας Σύρος πρόσφυγας, περιμένει με τη γυναίκα του και εκατοντάδες άλλους πρόσφυγες σε έναν σιδηροδρομικό σταθμό στην κεντρική Βουδαπέστη, ελπίζοντας ότι θα βρει έναν διακινητή πρόθυμο να τον μεταφέρει στη Γερμανία, τον τελικό προορισμό του επικίνδυνου και εξουθενωτικού ταξιδιού του.
Ο 27χρονος δάσκαλος έφυγε από την Αρίχα της βόρειας Συρίας για να γλιτώσει από τον πόλεμο όμως παραδέχεται ότι υπήρξαν στιγμές κατά τη 10ήμερη οδύσσειά του –με τα πόδια, με μια πλαστική βάρκα και με το τρένο– που οι κίνδυνοι ήταν τόσο μεγάλοι που ευχήθηκε να μην είχε φύγει ποτέ.
“Είναι ένα ταξίδι από τον θάνατο στον θάνατο επειδή διασχίζουμε δάση, θάλασσες, συναπαντούμε τη μαφία, τους διακινητές και πολλά άλλα”, υπογράμμισε.
Το ζευγάρι έφτασε στον σιδηροδρομικό σταθμό νωρίς το πρωί της Παρασκευής, αφού διέσχισε τα σύνορα με τη Σερβία. Αναγκάστηκαν και οι δύο να συρθούν κάτω από το συρματόπλεγμα που έχει κατασκευάσει η Ουγγαρία κατά μήκος των νότιων συνόρων της.
Μέσα στη ζέστη, οικογένειες με μωρά και μικρά παιδιά κάθονται πάνω σε κουβέρτες ή κάτω από αυτοσχέδιες τέντες, περιμένοντας μπροστά από τον σταθμό. Κάποια παιδιά παίζουν βόλεϊ, αγνοώντας τη σιωπηρή τελετή στα σκαλιά που οδηγούν στον σιδηροδρομικό σταθμό εις μνήμην των 71 μεταναστών που βρέθηκαν νεκροί μέσα σε ένα φορτηγό-ψυγείο στην Αυστρία. Αρκετοί πρόσφυγες και πολλοί Ούγγροι εναποθέτουν αναμμένα κεριά και λουλούδια στα σκαλιά πλάι σε ένα σημείωμα: “Ευρώπη, τα χέρια σου είναι βουτηγμένα στο αίμα”.
Εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες προσπαθούν να φτάσουν στην Ευρώπη για να γλιτώσουν από τη βία και τη φτώχεια στη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Περισσότεροι από 140.000 άνθρωποι συνελήφθησαν από την ουγγρική αστυνομία στα σύνορα με τη Σερβία φέτος.
Ο δρόμος προς την Ευρώπη είναι γεμάτος κινδύνους. Εκτιμάται ότι τουλάχιστον 2.600 άνθρωποι πνίγηκαν από τις αρχές του έτους στη Μεσόγειο. Ακόμη και αφού φτάσουν σε κάποια χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για τους πρόσφυγες σαν τον Άχμεντ το τελευταίο τμήμα της διαδρομής παραμένει επικίνδυνο.
Ο 27χρονος δάσκαλος δεν γνωρίζει πόσο θα χρειαστεί να περιμένει μέχρι να βρει ένα αυτοκίνητο ή φορτηγό για να φύγει για τη Γερμανία. Θα πρέπει να καταβάλει το ποσό των 1.000 ευρώ — τα μισά για τον εαυτό του και τα άλλα μισά για τη γυναίκα του. Αν ήθελε να πάει στη Βιέννη θα του κόστιζε φτηνότερα, γύρω στα 350 ευρώ το κεφάλι.
“Αν βρω έναν διακινητή, θα πάω μαζί του. Είναι προτιμότερο από το να κάθομαι εδώ. Κάποιοι φίλοι μου από τη Γερμανία θα μου στείλουν (τηλεφωνικούς) αριθμούς στο κινητό μου. Όλες οι επαφές εδώ γίνονται με το κινητό. Δεν ξέρουμε από πού θα μας παραλάβει ο διακινητής”, είπε.
Από τις αρχές του έτους οι ουγγρικές αρχές έχουν συλλάβει σχεδόν 800 ανθρώπους με την κατηγορία της εμπορίας ανθρώπων.
Φεύγοντας από τη Συρία, ο Άχμεντ και η γυναίκα του περπατούσαν επί 12 ώρες κάθε νύχτα για να διασχίσουν την Τουρκία. Τελικά επιβιβάστηκαν σε μια πλαστική λέμβο με άλλους 40-50 ανθρώπους και έφτασαν στη Σάμο. Στάθηκαν τυχεροί, αφού η θάλασσα ήταν γαλήνια και πλήρωσαν μόνο 1.200 δολάρια ο καθένας. Έμειναν δύο ημέρες στη Σάμο και από εκεί μεταφέρθηκαν με καράβι στην Αθήνα.
Ένιωσαν μεγάλη ανακούφιση όταν τελικά πέρασαν στην ΠΓΔΜ, μετά τις βίαιες συγκρούσεις μεταξύ μεταναστών και αστυνομικών που επιχείρησαν να σταματήσουν τους χιλιάδες ανθρώπους που συνέρεαν στα σύνορα. “Δεν υπήρχε βία (στα σύνορα) επειδή εκεί ήταν άνθρωποι του ΟΗΕ: μας έδωσαν τρόφιμα, νερό, φάρμακα, ρούχα” είπε.
Με το τρένο, οι Σύροι πρόσφυγες συνέχισαν για τη Σερβία όπου, όπως λέει ο Άχμεντ, η αστυνομία δεν τους φέρθηκε καλά. Κανείς δεν τους χτύπησε αλλά υπήρχε “βία στα λόγια τους”, είπε χαρακτηριστικά.
Στον καταυλισμό που έχει στηθεί στην ουγγρική πλευρά των συνόρων, όπου μεταφέρονται οι μετανάστες από την αστυνομία, επικρατούσε συνωστισμός και πολλοί άνθρωποι δεν είχαν ούτε μια κουβέρτα για να κοιμηθούν. Κατόπιν τους μετέφεραν σε άλλον καταυλισμό και τους πήραν τα αποτυπώματα. Πολλοί προσπαθούν να αποφύγουν αυτή τη διαδικασία γιατί φοβούνται ότι όπου και να πάνε μετά θα τους στείλουν πίσω στην Ουγγαρία θεωρώντας ότι αυτή ήταν η πρώτη χώρα εισόδου τους στη ζώνη Σένγκεν.
“Ένας αστυνομικός μου είπε: κοίτα, αν δεν θέλεις να μας δώσεις αποτυπώματα, δεν υπάρχει πρόβλημα, μπορείς να διαλέξεις. Ή θα πάς φυλακή για έναν με έξι μήνες ή θα δώσεις αποτυπώματα” υποστήριξε ο Άχμεντ.
Αργά το βράδυ του Σαββάτου δεν υπήρχε κανένα ίχνος του Άχμεντ και της συζύγου του στον σιδηροδρομικό σταθμό. Μια οικογένεια που περίμενε δίπλα τους είπε στο πρακτορείο Ρόιτερς ότι είχαν ήδη φύγει
