Βάζω στοίχημα, εάν στους 100 σημερινούς πολίτες αυτής της ιστορικής χώρας που λέγεται Ελλάδα, πέντε ή έξι βιώνουν ή καλύτερα συναισθάνονται την τραγικότητα των αδελφών μας Κυπρίων, που σε όλες τις ηλικίες τους προσπαθούν να εμποδίσουν, σε ογκώδη συλλαλητήρια την είσοδο των μίσθαρνων οργάνων του τουρκικού κατοχικού στρατού, της μυστικής αστυνομίας της Τουρκίας ΜΙΤ και αμέτρητων άλλων παρακρατικών στοιχείων, στην έρημη και περιχαρακωμένη Αμμόχωστο. Ως άλλοι πρόσφυγες στην ίδια τους την πατρίδα, οι αμμοχωστιανοί…Στην αιματοβαμμένη από τον βάρβαρο τουρκικό «Αττίλα» Κύπρο.
Η συνταρακτική αφίσα της μεγαλονήσου, με το αιματοβαμμένο παράνομα κατεχόμενο ΒΑ τμήμα της από τα στίφη του τότε… «σοσιαλιστή» Μπουλέν Ετσεβίτ, αλλά και του σημερινού φοβήτρου, του σουίτη «αγιατολάχ» Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Αυτή η εικόνα της αιμάσσουσας Κύπρου με τη λεζάντα «Δεν ξεχνώ»… Καιρός είναι ν’ αναρτηθεί στους ελληνικούς αλλά και τους άλλους ευρωπαϊκούς δημόσιους χώρους! Σε όλες τις γλώσσες τις ΕΕ, γιατί όχι και στην έδρα του ΟΗΕ! Για να ξυπνήσουν από τον αποχαυνωτικό λήθαργο και οι δικοί μας ωχαδερφιστές, αλλά και οι πλέοντες στα πελάγη της βολικής, αλλά και φθοροποιού ανεμελιάς εταίροι της ΕΕ και κάποιοι ψευδοσύμμαχοι ατομικιστές της ΕΕ. Κυρίως όμως η προεδρεύουσα στην ΕΕ Άνγκελα Μέρκελ, που ποικιλοτρόπως σαμποτάρει ή αδρανοποιεί τις κυρώσεις των Βρυξελλών, κατά του αρχικατσαπλιά της ανατολικής Μεσογείου Ερντογάν. Μόνον και μόνον για να μη χάσουν την τουρκική πελατεία οι γερμανικές βιομηχανίες όπλων!
Η σημερινή νεολαία
Όμως, πώς κινητοποιείται κατά της Ερντογανικής βαρβαρότητας η σημερινή κοινωνία μας;
Μια ελληνική νεολαία κυριολεκτικά ξεχαρβαλωμένη… Μια μερίδα της στην επιδημική και αυτοκαταστροφική ανεμελιά, τον ωχαδερφισμό στις μεταμεσονύχτιες πληχτικές πλατείες. Ένα άλλο κομμάτι της, στο μεροκάματο του τρόμου, με τους ντελιβεράδες, στην κόλαση της άναρχης ασφάλτου, που προσδοκούν ένα μικρό φιλοδώρημα κατά την παράδοση του φαγητού στο κατώφλι των μοναχικών ανθρώπων.
Αλλά και το άλλο κομμάτι: Της όχι κοροναϊκής, αλλά της συνωμοτικής μάσκας και της θρασύδειλης κουκούλας, με τις βόμβες μολότοφ και τα θρυμματισμένα κομμάτια των ιστορικών μαρμάρων στα χέρια τους. Οι «γνωστοί-άγνωστοι» σε όλες τις κυβερνήσεις, που διώκονται όταν και εάν συλληφθούν για τα πρώην κακουργήματα και για τα νυν μετασχηματισμένα σε πλημμελήματα, με ανασταλτικές χαριστικές ποινές.
Δεν πρόκειται να στερέψουν ποτέ τα δάκρυα και οι κραυγές απελπισίας για την τύχη χιλιάδων αγνοουμένων Κυπρίων από τη βάρβαρη και αιματηρή εισβολή του τουρκικού «Αττίλα»
Φυσικά και η άλλη νεανική μερίδα των εργατικών, των ανήσυχων για ένα καλύτερο αύριο, που παρόλες τις ευαισθησίες τους, παραμένουν ανιστόρητοι λόγω της νοσούσας παιδείας μας. Εδώ πια μιλάμε για την περιφρονημένη γενιά του καθήκοντος, της ανεργίας και της αγωνίας για τον επιούσιο. Γι’ αυτούς δεν υπάρχουν μπαμπάδες και μαμάδες με φουσκωμένο πορτοφόλι. Ούτε και κομματικά ιερατεία για να τους μυήσουν στα μυστικά ενός αρριβισμού, μιας παρ’ αξίαν αναρρίχησης ακόμη και σε υψηλά και ακριβοπληρωμένα αξιώματα. Γι’ αυτούς τους απόκληρους το κράτος της υποτίθεται «πρόνοιας» και «δικαίου», τους επιφυλάσσει ως δώρο την τραγική μοναξιά, στην αδυσώπητη πολλές φορές ξενιτιά…
Τα νιάτα του ’50 και ‘60
Στον ιστορικό αντίποδα της σημερινής κατά το πλείστον αμέριμνης γιατί όχι και ευθυνόφοβης νεολαίας ας θυμίσουμε τα νιάτα των δεκαετιών ’50 και ’60, που ήταν η αυθόρμητη και φωτισμένη εμπροσθοφυλακή του πατριωτικού λαϊκού κινήματος. Αυτού ακριβώς του κινήματος, που συνέπεσε με την απογείωση του απελευθερωτικού αγώνα από την στυγνή αποικιοκρατία, κυρίως της Βρετανίας και του Βελγίου.
Ήταν η εποχή, όπου η στυγνή αποικιοκρατική απολυταρχία κατέρρεε, με τα λαϊκοαπελευθερωτικά κινήματα, σαν τους παιδικούς πύργους τραπουλόχαρτα.
Τότε εδέσποζαν τα ονόματα του ανεγνωρισμένου από τον ΟΗΕ «Κινήματος των Αδέσμευτων»: Νάσερ (Αίγυπτος), Μπεν Μπελά (Αλγέρι), Κάσεμ (Ιράκ), Μακάριος (Κύπρος), Γυόμο Κενυέτα (Κένυα), Νεχρού-Ίντιρα Γκάντι ((Ινδία), Μπροζ Τίτο (Γιουγκοσλαβία), Σουκάρνο (Ινδονησία), Πατρίς Λουμούμπα (Κονγκό), Κβάμε Νκρούμαχ (Γκάνα) κ.α. Βασικός ιδεοπολιτικός άξονας των Αδεσμεύτων, η απεξάρτηση από την απολυταρχία των «Μεγάλων Δυνάμεων».
Την ίδια εκείνη εποχή απαγχονίζονταν τα αδέσμευτα νιάτα της Κύπρου, από τον στυγνό βρετανό αποικιοκράτη Χάρτινγκ: Γρηγόρης Αυξεντίου, Ευαγόρας Παληκαρίδης, Μιχάλης Καραολής, Ανδρέας Δημητρίου.
Η φοιτητική νεολαία του ’50 και ’60 σ’ ένα από τα ογκώδη συλλαλητήρια υπέρ της ανεξαρτησίας της Κύπρου
Άλλοι πάλι αγωνιστές πέθαναν από τα βασανιστήρια στις βρετανικές φυλακές της Κύπρου όπως οι: Γεώργιος Νικολάου, Ανδρέας Παναγιώτου, Νίκος Γεωργίου, Θεοδόσης Χατζηθεοδοσίου, Στέλιος Τριταίος, Πλάτων Στυλιανού, Λουκάς Λουκά, Παναγιώτης Χρυσοστόμου, Νικόλας Γιάγκου, Χαράλαμπος Φιλιππίδης, Σπύρος Χατζηγιακουμπής, Πρόδρομος Χρυσοστόμου, Γεώργιος Χριστοφόρου, Βασίλης Αλεξάνδρου κ.α.
Όχι στις διπλωματικές θωπείες!
Και κλείνει αυτό το σημείωμα με μια άκρως αναγκαία παραίνεση προς τον κατά το πλείστον υποδειγματικό διπλωμάτη Έλληνα ΥΠΕΞ, δηλαδή τον κύριο Νίκο Δένδια.
Εξοχώτατε υπουργέ εάν εσείς, ως εμφορούμενος από την επτανησιακή ευγένεια, κρίνετε σκόπιμη την εφαρμογή των κανόνων της διπλωματικής αβροφροσύνης, θα επιβαλλόταν να είστε κάπως πιο προσεκτικός, στις συναντήσεις με ορισμένους ξένους ασυνεπείς ομολόγους σας και κυρίως με τον τούρκο ομόλογό σας Μεβλούτ Τσαβούσογλου. Διότι πρόκειται για υπόδειγμα παραδόπιστης διπροσωπίας. Υποδειγματικός, μέχρις οσφυοκαμψίας διπλωμάτης, τη μία ημέρα και την επομένη ψεύτης και αγενής υβριστής.
Πρόσφυγες στην ίδια την πατρίδα τους οι ξεσπιτωμένοι κάτοικοι της Αμμοχώστου διαμαρτύρονται για την απόπειρα κατάληψης της ιστορικής τους πόλης από τους τούρκους εισβολείς και για την μετατροπή της σε Λας Βέγκας, ή σε Αβάνα του δικτάτορα Μπατίστα.
Στην πρόσφατη συνάντησή σας με τον Τσαβούσογλου στην Μπρατισλάβα για να σπάσετε τον πάγο, του μιλήσατε φιλικά «για το μουστάκι» του. Εκείνος αντί να σας φερθεί με την ίδια οικειότητα, λίγα λεπτά αργότερα κυνηγούσε τους ξένους δημοσιογράφους για να τους δείξει τουρκικούς χάρτες-μαϊμούδες με την αμφισβητούμενη από τους παράφρονες Ερντογάν και τον Τούρκο Υπουργό Άμυνας Ακάρ, κυριαρχία της Ελλάδας στα νησιά του Αιγαίου!
Σκεφτείτε λοιπόν μήπως στην προσεχή νέα συνάντησή σας, με παρόμοια ανυπόληπτα στοιχεία, θα επιβαλλόταν να κρατάτε αποστάσεις χρήσιμες για την προστασία μας, από τις τουρκικές πολιτικές ιώσεις…
