Σίγουρα είναι μια μεγάλη μέρα. Ξεκίνησε ο εμβολιασμός για την πανδημία.
Όλοι θα θέλαμε να υπήρχαν περισσότερα εμβόλια ήδη στη χώρα και μακάρι να μπορούσαμε να εμβολιάζαμε αμέσως όλον τον πληθυσμό.
Όμως, είναι σημαντικό ότι έγινε η αρχή.
Ότι υπάρχει ένα σημείο αναφοράς και ένας στόχος.
Ότι υπάρχει ένα όπλο που θα μπορέσουμε από εδώ και πέρα να χρησιμοποιήσουμε.
Και δεν είναι τυχαίο ότι χρειάστηκε να μιλήσει η επιστήμη.
Γιατί σε πείσμα των κάθε λογής ψεκασμένων, αυτό ακριβώς χρειαζόμασταν: να μιλήσει η επιστήμη.
Να συντονιστούν ερευνητές. Να δοκιμαστούν τολμηρές τεχνικές. Να επιταχυνθούν οι διαδικασίες.
Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι τελείωσε η πανδημία.
Θα χρειαστούν μήνες για να υπάρχει τέτοια εμβολιαστική κάλυψη που θα σημαίνει ότι έχουμε νικήσει τον ιό.
Και αυτοί οι μήνες είναι κρίσιμοι, γιατί σε αυτό το διάστημα μπορούμε να έχουμε και άλλα θύματα.
Γι’ αυτό και πρέπει να δούμε με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο πώς όλο αυτό το διάστημα που θα χτίζεται μέρα-μέρα η ανοσία του πληθυσμού με το πρόγραμμα των εμβολίων, θα μπορέσουμε ταυτόχρονα να προστατεύσουμε τους ευπαθείς και τους ευάλωτους.
Όμως, ταυτόχρονα θα πρέπει να δείξουμε ότι πήραμε το μάθημα αυτής της πανδημίας.
Ότι καταλάβαμε ότι τα χρήματα για την υγεία, από την πρωτοβάθμια φροντίδα μέχρι τις ΜΕΘ, δεν είναι σπατάλη αλλά επένδυση στην πραγματική άμυνα και ανθεκτικότητα των κοινωνιών.
Γιατί μπορεί η πανδημία να τελειώσει κάποτε, αλλά οι κίνδυνοι και οι απειλές για την υγεία δεν τελειώνουν.
Όπως, επίσης πρέπει να κρατήσουμε και το άλλο μεγάλο μάθημα της πανδημίας: Ότι όπως σκοτώνουν οι ιοί, έτσι σκοτώνει και ανισότητα.
Δυστυχώς, αποδείχτηκε ότι δεν είμαστε ίσοι, ούτε απέναντι στη ζωή ούτε απέναντι στον θάνατο.
Γι’ αυτόν τον λόγο και είναι σημαντικό να σκεφτούμε πώς η κοινωνίας μας θα είναι πραγματικά δικαιότερη την επόμενη μέρα.
Ιδίως εάν αναλογιστούμε το μέγεθος της κρίσης και τις βαθιές πληγές που ούτως ή άλλως υπάρχουν σήμερα στην κοινωνία μας.
Η πανδημία είναι ταυτόχρονα μια τραγωδία και μια προειδοποίηση.
Πρέπει να ακούσουμε την προειδοποιήσουμε για να αποφύγουμε την αυριανή τραγωδία.
Για όλους αυτούς τους λόγους και η μάχη συνεχίζεται.
Για να νικήσουμε την πανδημία, αλλά και για να μπορέσει αυτή η κοινωνία να σταθεί όρθια στα πόδια της.