Γιώργος Παυλόπουλος
Ο Ουίλιαμ Μπαρ υπήρξε «πρόθυμος να υπακούσει τις εντολές του προέδρου σε όλα τα μέτωπα, πλην ενός», δήλωσε ο Τζέρολντ Νέιντλερ, ο Δημοκρατικός επικεφαλής της επιτροπής δικαιοσύνης της Βουλής των Αντιπροσώπων. Μόνο που ο Ντόναλντ Τραμπ έχει αποδείξει πως αρκεί ένα «όχι» για να απολύσει κάποιο συνεργάτη του, ξεχνώντας μονομιάς τα… θελήματα και τη «βρόμικη δουλειά» που του έχει κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή.
Ποιο ήταν, λοιπόν, το μοιραίο σφάλμα που διέπραξε ο γενικός εισαγγελέας των Ηνωμένων Πολιτειών και του στοίχισε την αποδοκιμασία του Τραμπ, με αποτέλεσμα να παραιτηθεί; Πολύ απλά, δεν κατάφερε να αποδείξει τον ισχυρισμό του πολιτικού του προϊσταμένου πως το αποτέλεσμα στις εκλογές της 3ης Νοεμβρίου ήταν νόθο, με ευθύνη των Δημοκρατικών και, κατά συνέπεια, έπρεπε να ακυρωθεί και να δοθεί στον Τραμπ μία δεύτερη τετραετία στον Λευκό Οίκο.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, ότι η παραίτηση του Μπαρ, η οποία έχει ισχύ από τις 23 Δεκεμβρίου, ανακοινώθηκε λίγα μετά την ολοκλήρωση της ψηφοφορίας στο Κολέγιο των Εκλεκτόρων, που επιβεβαίωσε και τυπικά την επικράτηση του Τζο Μπάιντεν. Παρά δε το γεγονός ότι τόσο ο ίδιος όσο και ο πρόεδρος αντάλλαξαν φιλοφρονήσεις για το έργο που έκαναν και την προσφορά τους στους Αμερικανούς (αν και όχι όλους, προφανώς…), η ουσία δεν αλλάζει.
Το κλίμα ανάμεσα στους δύο είχε βαρύνει ήδη από τη στιγμή που ο Μπαρ είχε δηλώσει στο πρακτορείο ειδήσεων Associated Press ότι δεν έχει αποδείξεις περί νοθείας στις εκλογές. Όταν δε είδαν το φως της δημοσιότητας πληροφορίες πως γνώριζε για τις έρευνες που διεξάγουν οι ομοσπονδιακές αρχές αναφορικά με τα φορολογικά στοιχεία του γιου του Μπάιντεν, Χάντερ, τότε ο Τραμπ… αφιέρωσε τις εξής δύο λέξεις στον Μπαρ μέσω Twitter: «Μεγάλη απογοήτευση».
Προφανώς, θεωρούσε πως εάν η συγκεκριμένη υπόθεση είχε βγει στην επιφάνεια νωρίτερα, τότε θα μπορούσε να πλήξει την αξιοπιστία του αντιπάλου του και να του στερήσει ψήφους σε κρίσιμες πολιτείες, όπου το αποτέλεσμα αποδείχθηκε οριακό. Και επειδή ο Τραμπ δεν μπορεί ούτε να ανεχτεί τη σκέψη πως ίσως υπήρχε κάτι που θα μπορούσε να του δώσει τη νίκη, έψαξε τον αποδιοπομπαίο τράγο και τον βρήκε σχετικά εύκολα – αλλά και χωρίς ιδιαίτερο κόστος, μιας και η θητεία του ολοκληρώνεται και επισήμως στις 20 Ιανουαρίου. 
Πολύτιμη προσφορά, αλλά…
Έτσι, ο άνθρωπος που στάθηκε βράχος στο πλευρό του προέδρου σε πολλές αμφιλεγόμενες υποθέσεις αναγκάζεται να πάρει την άγουσα προς τα… πολιτικά αποδυτήρια ένα μήνα νωρίτερα από ότι προβλέπει ο προγραμματισμός. Η πολύτιμη βοήθεια που πρόσφερε σε υποθέσεις όπως της έρευνας της επιτροπής Μιούλερ για τον «ρωσικό δάκτυλο» στις ΗΠΑ και της αποδόμησης του πρώην συμβούλου εθνικής ασφαλείας, Μάικλ Φλιν, αλλά και του Ρότζερ Στόουν, δεν στάθηκε ικανή να τον «σώσει». Ούτε, βεβαίως, το γεγονός ότι προεκλογικά είχε ουσιαστικά υιοθετήσει τον ισχυρισμό του προέδρου πως οι επιστολικές ψήφοι υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να «αλλοιωθούν».
Όσο για τη θητεία του στην ίδια θέση την περίοδο 1991-’93, επί προεδρίας Τζορτζ Μπους του νεότερου, αυτή μπορεί και να λειτούργησε σε βάρος του, μιας και η οικογένεια Μπους ήταν από τους πολλούς από τις τάξεις των Ρεπουμπλικάνων που είχαν αποκηρύξει προεκλογικά τον Τραμπ.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, στις τάξεις των κορυφαίων του κόμματος υπάρχει βαθύς σεβασμός για τον Μπαρ, γεγονός που αποδεικνύει πως οι ακραία συντηρητικές πολιτικές που προώθησε (ανάμεσα στα άλλα και στο μεταναστευτικό) είναι βαθιά ριζωμένες σε αυτό.
«Δεν τρέφω τίποτε άλλο παρά απόλυτο σεβασμό και θαυμασμό για τη δουλειά που έγινε από τον Ουίλιαμ Μπαρ», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Λίνσεϊ Γκρέιαμ, γερουσιαστής από τη Νότια Καρολίνα ο οποίος προεδρεύει της επιτροπής δικαιοσύνης του σώματος. Πρόσθεσε δε πως ήταν «ο κατάλληλος άνθρωπος τη σωστή στιγμή για να εποπτεύσει έρευνες με μεγάλο πολιτικό διακύβευμα».
στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις 
