Από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας, υπήρξαν πολλές γυναίκες, που δεν ανέπτυξαν απλά πολιτική δράση, αλλά ανέλαβαν και άσκησαν εξουσία, αποδεικνύοντας τις ηγετικές ικανότητες του “αδύναμου” φύλου.
Η Κλεοπάτρα, που γοήτευσε και ανέπτυξε ερωτική σχέση με δύο από τους πιο ισχυρούς Ρωμαίους αυτοκράτορες, ικανή και δαιμόνια μονάρχης και τελευταία βασίλισσα της ελληνιστικής Αρχαίας Αιγύπτου, πριν καταστεί επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η Ελισάβετ Ι, η “Παρθένος” βασίλισσα της Αγγλίας και της Ιρλανδίας, που βασίλευσε σε μία περίοδο 45 ετών, κατά τη διάρκεια των οποίων η παγκόσμια ισχύς και επιρροή της Αγγλίας ενισχύθηκαν σημαντικά. Η Αικατερίνη Β’ ή Μεγάλη Αικατερίνη της Ρωσίας, μία από τις πιο σημαντικές πολιτικές φιγούρες του 18ου αιώνα, η οποία πραγματοποίησε διοικητική μεταρρύθμιση, μεταρρύθμιση του δικαστικού συστήματος, αύξησε τα εδάφη του ρωσικού κράτους, διαίρεσε εδαφικά τη χώρα, ασκώντας παράλληλα πολιτική που συνδέθηκε με την αναγέννηση του ελληνικού βίου, λόγω της συνθήκης Κιουτσούκ-Καϊναρτζή…
Έκτοτε, ακολούθησε πλήθος άλλων γυναικών, που απέδειξαν πως η πολιτική, αν και ανέκαθεν ήταν χώρος ανδροκρατούμενος, όχι μόνο δεν είναι άβατο για τις γυναίκες, αλλά ότι σε κάποιες περιπτώσεις, οι γυναίκες μπορούν να διοικήσουν και να ασκήσουν τεράστια επιρροή.
Στις 20 Ιανουαρίου, θα πραγματοποιηθεί το νέο Συνέδριο Game Changer, με θέμα “Women of Influence“. Με αυτήν την αφορμή, ας δούμε κάποιες από αυτές…
Άννα Έλινορ Ρούσβελτ (1884-1962)
Η πρώτη κυρία των ΗΠΑ. Όταν ο σύζυγός της Φραγκλίνος προσβλήθηκε από πολιομυελίτιδα, άρχισε να εργάζεται και τον εκπροσωπεί. Μετά την εκλογή του ως προέδρου, ανέπτυξε κοινωνική δράση, για τα δικαιώματα των γυναικών. Το 1945 διορίστηκε από τον Χάρρυ Τρούμαν εκπρόσωπος των ΗΠΑ στον Ο.Η.Ε. Συμμετείχε στη σύνταξη της διακήρυξης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εξελέγη πρόεδρος της Επιτροπής ανθρωπίνων δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών. Το 1961 ο πρόεδρος Κένεντυ την διόρισε πρόεδρο στην επιτροπή για την θέση των γυναικών. Ο Τρούμαν την είχε αποκαλέσει “πρώτη κυρία του κόσμου για τους αγώνες τις στα ανθρώπινα δικαιώματα”.
Ντολόρες Ιμπάρρουρι (1895 – 1989)
Το καταγόμενο από τη χώρα των Βάσκων καθολικό κορίτσι, έγινε επαναστάτρια, προσχώρησε στο Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας και έγινε περισσότερο γνωστή ως Πασιονάρια (Λουλούδι του πάθους). Έμεινε γνωστή στην ιστορία για τη σθεναρή αντίστασή της κατά του φασισμού κατά τη διάρκεια του Ισπανικού εμφυλίου, καθώς και για τα σύνθηματά της “Είναι καλύτερα να πεθαίνεις όρθιος, παρά να ζεις γονατιστός”, “Είναι καλύτερα να είσαι χήρα ενός ήρωα, παρά σύζυγος ενός δειλού” και “No pasaran” (“Δεν θα περάσουν”), στη Μάχη της Μαδρίτης. Εξελέγη βουλευτής το 1936, ενώ μετά την εξορία της από την Ισπανία στο τέλος του Εμφυλίου Πολέμου, διορίστηκε Γενική Γραμματέας της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΙ, θέση που κράτησε από το 1942 ως το 1960. Ονομάστηκε επίτιμη πρόεδρος του ΚΚΙ ως το τέλος της ζωής της. Θεωρείται ως μία από τους ικανότερους ομιλητές του 20ου αιώνα. Ο αστεροειδής 1277 Ντολόρες, που ανακαλύφθηκε το 1933, πήρε το όνομα της.
Γκόλντα Μέιρ (1898 – 1978)
Μία εκ των ιδρυτών του κράτους του Ισραήλ. Διατέλεσε Υπουργός Εργασίας, Υπουργός Εξωτερικών και έπειτα έγινε τέταρτη πρωθυπουργός του Ισραήλ, από τις 17 Μαρτίου 1969 έως τις 3 Ιουνίου 1974. Χαρακτηρίστηκε κάποτε από τον Νταβίντ Μπεν Γκουριόν ως “ο μόνος άντρας στην κυβέρνηση”. Είναι η πρώτη (και, μέχρι σήμερα, μόνη) γυναίκα πρωθυπουργός του Ισραήλ και ήταν η τρίτη γυναίκα πρωθυπουργός στον κόσμο. Σημαντικά γεγονότα που σημάδεψαν την περίοδο της διακυβέρνησής της ήταν η σφαγή του Μονάχου το 1972 και ο πόλεμος του Γιομ Κιππούρ το 1973.
Ιντίρα Γκάντι (1917-1984)
Η πρώτη και μόνη μέχρι σήμερα γυναίκα πρωθυπουργός της Ινδίας. Παρέμεινε στο αξίωμά της για τρεις συνεχόμενες θητείες (1966-1977) και με την τέταρτη θητεία, από το 1980 μέχρι την δολοφονία της από σωματοφύλακές της το 1984, συνολικά 15 χρόνια. Το 1999 ψηφίστηκε σε δημοσκόπηση του BBC ως η σημαντικότερη γυναίκα της τελευταίας χιλιετηρίδας, ανάμεσα σε άλλες γυναικείες προσωπικότητες όπως η βασίλισσα Ελισάβετ Α’ της Αγγλίας, η Μαρί Κιουρί και η Μητέρα Τερέζα.
Έβα Περόν (1919-1952)
Η δεύτερη σύζυγος του προέδρου της Αργεντινής, Χουάν Ντομίνγκο Περόν έγινε η πρώτη κυρία της χώρας, από το 1946 έως τον θάνατό της και αντικείμενο λατρείας από τους πολίτες της. Συχνά την αναφέρουν ως Εύα Περόν ή Εβίτα. Δούλεψε σκληρά για τα δικαιώματα των φτωχών και των γυναικών. Η δημοφιλία και η ικανότητά της να μαγεύει τα πλήθη προκαλούσαν φόβο, ακόμη και στους πιο ισχυρούς άνδρες της εποχής. Της ασκήθηκε έντονη κριτική, γιατί δεν δεχόταν κριτική, ενώ με τον σύζυγό της έκλεισαν πολλές ανεξάρτητες εφημερίδες. Πέθανε σε ηλικία μόλις 32 ετών, από καρκίνο. Λίγο πριν το θάνατό της, έλαβε από το Κογκρέσο της Αργεντινής τον επίσημο τίτλο του Πνευματικού Ηγέτη του Έθνους.
Μάργκαρετ Θάτσερ (1925-2013)
Η Βαρώνη Θάτσερ, Λαίδη του Τάγματος της Περικνημίδας, Μέλος του Τάγματος της Αξίας, Μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου, Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας, αργότερα Βαρώνη Θάτσερ και μέλος της Βουλής των Λόρδων, ήταν αρχηγός του Συντηρητικού Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου από το 1975 ως το 1990 και Πρωθυπουργός της χώρας από το 1979 ως το 1990. Ήταν η πρώτη γυναίκα που κατέλαβε αυτές τις δύο θέσεις. Η πρώτη θητεία της χαρακτηρίστηκε από σφικτή νομισματική πολιτική. Οι πολιτικές της διατήρησαν την αξία της στερλίνας σε υψηλά επίπεδα, αλλά εκτόξευσαν την ανεργία. Σταδιακά, όμως η οικονομική πολιτική άρχισε να αποδίδει. Επέβαλε τη μυστική ψηφοφορία στις συνδικαλιστικές εκλογές και απαγόρευσε από το να διαδηλώνουν εκτός εργασιακού χώρου, γεγονός που προκάλεσε κοινωνικές αναταραχές. Η δεύτερη θητεία της σημαδεύτηκε από τη ριζική μείωση του κρατικού παρεμβατισμού, την απελευθέρωση των αγορών, την προώθηση της επιχειρηματικότητας και τις ιδιωτικοποιήσεις. Ίδρυσε ρυθμιστικές αρχές, για την αντιμετώπιση των συνεπειών της έλλειψης ανταγωνισμού και μείωσε τις κρατικές δαπάνες για δημόσιες επενδύσεις (οδικά έργα κλπ). Πολέμησε με σφοδρότητα την ταχύτατη Επανένωση της Γερμανίας, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Αντιτάχθηκε σθεναρά στη διαφαινόμενη συγκεντροποίηση της λήψης αποφάσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η αντιευρωπαϊκή της πολιτική άρχισε να διχάζει το κόμμα της, δημιουργώντας δύο αντίπαλες τάσεις, μια φιλοευρωπαϊκή και μια αντιευρωπαϊκή, διχασμός που έμελλε να αποβεί μοιραίος και για την ίδια.
Ισαμπέλ Περόν (1931-)
Η γνωστή ως Ισαμπέλ Μαρτίνες ντε Περόν, από πρώην χορεύτρια σε νυχτερινό κέντρο, έγινε πρώην πρόεδρος της Αργεντινής. Ήταν η τρίτη σύζυγος του πρώην προέδρου Χουάν Περόν, ο οποίος τη γνώρισε σε ένα καμπαρέ και μαγεύτηκε από την ομορφιά της. Κατά τη διάρκεια της τρίτης θητείας του συζύγου της ως πρόεδρος 1973-1974, υπηρέτησε και ως αντιπρόεδρος και η Πρώτη Κυρία. Μετά τον θάνατο του συζύγου της στο γραφείο το 1974, υπηρέτησε ως πρόεδρος της Αργεντινής από την 1η Ιουλίου 1974 έως τις 24 Μαρτίου 1976. Ήταν η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος στον κόσμο. Το Μάρτιο του 1976 η Ισαμπέλ καθαιρέθηκε και συνελήφθη. Ο Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα έγινε πρόεδρος μέσω ενός πραξικοπήματος. Η Ισαμπέλ Περόν παρέμεινε υπό κατ’ οίκον περιορισμό για πέντε χρόνια, αναγκάστηκε σε εξορία στην Ισπανία, όπου ζει μέχρι σήμερα.
Αούνγκ Σαν Σου Κι (1945-)
Νομπελίστρια, ακτιβίστρια και πολιτικός, συμμετείχε ενεργά στις λαϊκές εξεγέρσεις του 1988. Σύντομα αναδείχθηκε σε ηγέτη υπέρ της δημοκρατίας. Το 1989 της επιβλήθηκε κατ’ οίκον περιορισμός. Της προσφέρθηκε η ελευθερία στην περίπτωση που θα εγκατέλειπε τη χώρα αλλά αρνήθηκε. Στις γενικές εκλογές του 1990 εξελέγη Πρωθυπουργός της Βιρμανίας, το στρατιωτικό καθεστώς όμως αρνήθηκε να παραδώσει την εξουσία θέτοντας εκτός νόμου το κόμμα της. Τον ίδιο χρόνο της απονεμήθηκε και το βραβείο Ράφτο. Κατά τη διάρκεια της σύλληψής της τιμήθηκε με το Βραβείο Ζαχάρωφ για την Ελευθερία της Σκέψης για την ελευθερία της σκέψης και το 1991 με το βραβείο Νόμπελ ειρήνης. Το 1995 το στρατιωτικό καθεστώς απελευθέρωσε την Σαν Σου Κι, διαμηνύοντάς της ότι αν εγκατέλειπε τη χώρα, δεν θα της επέτρεπε να επιστρέψει. Τον Σεπτέμβριο του 2000 της επιβλήθηκε ξανά κατ’ οίκον περιορισμός και δύο χρόνια αργότερα αφέθηκε ελεύθερη. Το 2003 χρηματοδοτούμενος από τη δικτατορική κυβέρνηση όχλος επιτέθηκε στην αυτοκινητοπομπή της Σαν Σου Κι στο Βόρειο Μιανμάρ σκοτώνοντας πολλούς υποστηρικτές της, ενώ εκείνη μόλις που διασώθηκε. Συνελήφθη και φυλακίστηκε και τέθηκε εκ νέου σε κατ’οίκον περιορισμό. Με απόφαση των Ηνωμένων Εθνών η κράτησή της θεωρήθηκε παράνομη και αδικαιολόγητη, παρόλα αυτά η κυβέρνηση της Μιανμάρ δεν έλαβε αυτή την απόφαση υπόψιν της. Το 2008 Αμερικανός ακτιβιστής κατάφερε να εισέλθει στο σπίτι της και να παραμείνει για 48ώρες παραβιάζοντας τους όρους κράτησής της, με αποτέλεσμα να προσαχθεί σε δίκη. Στις 13 Νοεμβρίου 2010 αφέθηκε εκ νέου ελεύθερη. Στις επαναληπτικές εκλογές του Απριλίου 2012 εξελέγη βουλευτής. Το κόμμα της Κι, ο Εθνικός Σύνδεσμος για τη Δημοκρατία, κέρδισε την απόλυτη πλειοψηφία στις ιστορικές γενικές εκλογές του 2015, ποσοστό άνω του 70% των εδρών του κοινοβουλίου.
Μπεναζίρ Μπούτο (1953 – 2007)
Η πρώτη γυναίκα πρωθυπουργός μουσουλμανικής χώρας, κόρη του πρωθυπουργού της χώρας Ζουλφικάρ Αλί Μπούτο, συνέβαλε στην μετάβαση του Πακιστάν από τη δικτατορία στη δημοκρατία. Ασχολήθηκε με την πολιτική μετά τη σύλληψη και την εκτέλεση του πατέρα της, το 1977. Συνελήφθη και η ίδια και κρατήθηκε φυλακισμένη σε απομόνωση. Όταν αφέθηκε ελεύθερη κατέφυγε στην Αγγλία όπου έγινε ηγέτης εν εξορία του Λαϊκού Κόμματος του Πακιστάν (το κόμμα που είχε ιδρύσει ο πατέρας της). Δολοφονήθηκε το 2007. Αφιέρωσε τη ζωή της στον αγώνα για τα δικαιώματα των φτωχών και των γυναικών.
Άνγκελα Μέρκελ (1954-)
Η Άνγκελα Μέρκελ εξελέγη στο αξίωμα του Καγκελαρίου της Γερμανίας, στις 22 Νοεμβρίου του 2005. Είναι η πρώτη γυναίκα καγκελάριος της Γερμανίας από την ίδρυση του Ομοσπονδιακού Κράτους το 1871. Επίσης, είναι η πρώτη πρώην πολίτης της Γερμανικής Λαϊκής Δημοκρατίας που υπήρξε ηγέτης της επανενωμένης Γερμανίας. Το Νοέμβριο του 2007 της απονεμήθηκε το Βραβείο Καρλομάγνος για το έτος 2008. Συμπεριλήφθηκε στη λίστα που εξέδωσε το περιοδικό Time για τα “Πρόσωπα με τη Μεγαλύτερη Επιρροή Παγκοσμίως” για το έτος 2012, ενώ το 2015 ανακηρύχθηκε ως “Πρόσωπο της Χρονιάς” από το ίδιο περιοδικό.
Η 24MEDIA, το μεγαλύτερο δίκτυο ψηφιακών μέσων στην Ελλάδα, σε συνεργασία με την εταιρεία στρατηγικής επικοινωνίας Συμεών Γ. Τσομώκος ΑΕ. διοργανώνει το επόμενο συνέδριο της σειράς Game Changer με τίτλο Women of Influence, που θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2017 στη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση.
Το Συνέδριο φιλοδοξεί να συμβάλλει στην αλλαγή της νοοτροπίας, που εμποδίζει την πρόσβαση των πετυχημένων επαγγελματικά γυναικών σε θέσεις υψηλής επιρροής και κύρους. Περισσότερες πληροφορίες για το συνέδριο και τους τρόπους συμμετοχής μπορείτε να βρείτε στο www.gamechanger.gr
πηγή : news247.gr
