Άνθρωπος με πολύπλευρο ταλέντο, με το τελευταίο του βιβλίο «Γιούντιν, Μια γυναίκα από τη Θεσσαλονίκη» (εκδόσεις Άγκυρα) να έχει κάνει τρεις εκδόσεις μέσα σε ενάμιση χρόνο, ο Γιώργος Ρωμανός δεν είναι μόνο συγγραφέας. Είναι επίσης ζωγράφος, έχοντας στο ενεργητικό του πολλές εκθέσεις, ατομικές και ομαδικές σε Ελλάδα και εξωτερικό, έχει ασχοληθεί με τη γραφική επιμέλεια, έχει ιδρύσει το λογοτεχνικό περιοδικό «Πανδώρα» και τις ομώνυμες εκδόσεις, διδάσκει αφηματολογία, λογοτεχνία και πεζογραφία, δημοσιεύει διηγήματα σε έγκυρα λογοτεχνικά περιοδικά και εφημερίδες. Το ΑΠΕ-ΜΠΕ συνομίλησε μαζί του για όλα τα παραπάνω και κυρίως για τη μεγάλη του αγάπη, τη λογοτεχνία, το βιβλίο «Γιούντιν» που κρύβει κάποιες αλήθειες που πονάνε, αλλά και για την κρίση που διανύουμε.
«Αυτό που με ικανοποιεί είναι ότι με αυτή τη λογοτεχνική δουλειά δημιουργώ ρωγμές στα θέματα της ιστορίας, τα βγάζω στην επιφάνεια, αποκαλύπτω πράγματα με επίσημα ντοκουμέντα και στοιχεία, τα οποία μέχρι τώρα κρύβονταν επιμελώς», αναφέρει ο κ. Ρωμανός για το «Γιούντιν», το βιβλίο που αναφέρεται στα γεγονότα που συνέβησαν στην ιδιαίτερη πατρίδα του, τη Θεσσαλονίκη, πριν, κατά τη διάρκεια και μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι χαρακτήρες του προέρχονται από δυο οικογένειες, μια χριστιανική και μια εβραϊκή, η ιστορία των οποίων φτάνει μέχρι το 1990.
«Με αυτό το βιβλίο αποδεικνύεται ότι υπάρχει μια τεράστια συνευθύνη. Δηλαδή, σαφώς και φταίει ο δολοφόνος Ναζί, να το πω έτσι σχηματικά, αλλά υπάρχει ηθική και άμεση συνέργεια των χριστιανών και των Εβραίων της πόλης. Και λέγοντας άμεση συνέργεια, εννοώ ότι ήταν συνεργάτες των Γερμανών. Οι λαοί που δεν αναγνωρίζουν το ζήτημα της συνευθύνης είναι καταδικασμένοι να μην δημιουργούν μνήμες, αλλά ούτε και βελτίωση στα πράγματα», σημειώνει o Γ. Ρωμανός.
