Ερευνητής στην Κίνα δηλώνει πως του αξίζει βραβείο Νόμπελ για την ανακάλυψη μιας πρωτεΐνης που φέρεται να επιτρέπει σε πολλά ζώα να αντιλαμβάνονται το γήινο μαγνητικό πεδίο. Όμως κάποιοι ειδικοί εκφράζουν επιφυλάξεις, ενώ ένας άλλος κινέζος επιστήμονας υποστηρίζει ότι η πατρότητα της ανακάλυψης είναι δική του.
Σκουλήκια, θαλάσσιες χελώνες, πουλιά και πολλά ακόμα ζώα είναι γνωστό ότι αντιλαμβάνονται τον μαγνητικό βορρά. Όμως, παρά τις προσπάθειες δεκαετιών, ο μηχανισμός αυτής της ικανότητας παραμένει άγνωστος.
Στις 14 Σεπτεμβρίου, ο Τσανγκ Σενγκ-για, νευροεπιστήμονας του Πανεπιστημίου Τσίνγκουα του Πεκίνου δημοσίευσε άρθρο στο Science Bulletin, στο οποίο ανέφερε ότι η εν λόγω πρωτεΐνη αντιδρά στα μαγνητικά πεδία. Συγκεκριμένα, δημιούργησε γενετικά τροποποιημένα σκουλήκια τα οποία παρήγαγαν την πρωτεΐνη είτε στους μυς είτε στα νευρικά κύτταρα. Στην πρώτη περίπτωση, η έκθεση σε μαγνητικά πεδία έκανε τις πρωτεΐνες να συσπώνται· στη δεύτερη έδειχνε να ενεργοποιεί τους νευρώνες.
Όμως η δημοσίευση του Τσανγκ εξόργισε τον Σιε Καν, βιοφυσικό στο κοντινό Πανεπιστήμιο του Πεκίνου, ο οποίος υποστηρίζει ότι η ανακάλυψη είναι δική του. Ισχυρίζεται ότι αποκάλυψε στον Τσανγκ τα ευρήματά του υπό τον όρο να μην δημοσιευτούν μέχρι να ανακοινώσει πρώτος την ανακάλυψη στον επιστημονικό Τύπο. Λόγω της διαμάχης, τα δύο πανεπιστήμια ζήτησαν από το Science Bulletin να αποσύρει τη δημοσίευση, ενώ το Πανεπιστήμιο Τσίνγκουα ξεκίνησε έρευνα για τον ερευνητή του.
Όπως εξηγεί το Nature.com, ο Τσανγκ δηλώνει πως αποδέχτηκε τον όρο που του έθεσε ο Σιε, όμως και ο Σιε είχε αποδεχτεί να μην μοιραστεί τα ευρήματα με κανέναν άλλο. Αυτό δεν συνέβη, οπότε ένιωσε πως δεν ήταν πια υποχρεωμένος να τηρήσει την υπόσχεσή του.
Όποιος κι αν έχει δίκιο, η ανακάλυψη ενός βιολογικού μαγνητικού υποδοχέα θα ήταν μεγάλη είδηση στη Ζωολογία. Όμως η δημοσίευση του Τσανγκ δεν δείχνει να γίνεται ομόφωνα αποδεκτή. Ο Τζέιμς Τσου του Χάρβαρντ και ο Πίτερ Χόουρ της Οξφόρδης επισημαίνουν στο Nature ότι η δημοσίευση δεν έκανε καμία αναφορά στο μηχανισμό λειτουργίας της επίμαχης πρωτεΐνης. Ανέφερε μόνο ότι η πρωτεΐνη περιέχει άτομα σιδήρου, τα οποία θα μπορούσαν θεωρητικά να αντιδρούν στα μαγνητικά πεδία.
Ο Τσανγκ, πάντως, δηλώνει βέβαιος πως έχει δίκιο και δεν διστάζει να δηλώσει στo Nature ότι οι μελέτες του αξίζουν το Νόμπελ.
Μένει τώρα να δούμε αν θα επιβεβαιωθεί.
