Τα αντιμικροβιακά φάρμακα χορηγούνται στα ζώα για την αντιμετώπιση πλήθους παθολογικών καταστάσεων.
Για τη διατήρηση, ωστόσο, της αποτελεσματικότητας των αντιμικροβιακών, ιδιαίτερα των αντιβιοτικών, και τον περιορισμό της ανάπτυξης και διασποράς της μικροβιακής αντοχής, είναι επιβεβλημένη η ορθολογική χρήση τους στα ζώα.
Η συνετή χρήση των αντιμικροβιακών, δηλαδή τόσο η χορήγηση στοχευμένης αντιμικροβιακής θεραπείας όσο και ο περιορισμός της άσκοπης συνταγογράφησης αυτών, σε συνδυασμό με την τήρηση των κανόνων υγιεινής, την πρόληψη και τον έλεγχο των λοιμώξεων, συμβάλλουν καθοριστικά στη μείωση των λοιμώξεων από ανθεκτικά παθογόνα.
Για το σκοπό αυτό τα αντιμικροβιακά θα πρέπει να χορηγούνται στα ζώα μόνον όταν είναι απολύτως αναγκαίο και μόνον με κτηνιατρική συνταγή. Να χορηγούνται στο σωστό θεραπευτικό επίπεδο, στην ενδεδειγμένη δοσολογία και για το αναγκαίο χρονικό διάστημα.
Να χρησιμοποιούνται μόνο για θεραπευτικούς σκοπούς. Σε εξαιρετικές περιπτώσεις επιτρέπεται η χρήση τους για προφύλαξη και μεταφύλαξη.
Συστήνεται η χρήση τους να βασίζεται στα αποτελέσματα των εργαστηριακών δοκιμών, όταν αυτό είναι εφικτό (μικροβιολογικές καλλιέργειες και δοκιμή ευαισθησίας στα αντιβιοτικά), καθώς και στην κλινική εμπειρία.
➢ Όταν απαιτείται θεραπεία με αντιβιοτικά, τα αντιβιοτικά στενού φάσματος θα πρέπει να είναι η πρώτη επιλογή.
➢ Ειδικά στα ζώα συντροφιάς τα αντιβιοτικά που έχουν αναγνωριστεί ως κρίσιμης σημασίας για την ανθρώπινη υγεία, ιδιαίτερα οι νεότερες κινολόνες (φθοριοκινολόνες) και οι κεφαλοσπορίνες τρίτης και τέταρτης γενιάς, θα πρέπει να χορηγούνται μόνον εφόσον δικαιολογείται απόλυτα η χρήση τους, με την ειδική «Αιτιολογημένη συνταγή χορήγησης νεότερων κινολονών και κεφαλοσπορινών γ΄ γενεάς».
Η αιτιολογημένη συνταγή απαιτείται τόσο στην περίπτωση συνταγογράφησης κτηνιατρικών φαρμακευτικών προϊόντων όσο και στην περίπτωση φαρμακευτικών προϊόντων για ανθρώπινη χρήση.