Σε ανάληψη ευθύνης για την επίθεση στην Πρυτανεία του ΕΜΠ προχώρησαν οι «Αναρχικοί και Αναρχικές μέσα και έξω από τις σχολές».
Η ομάδα δημοσίευσε κείμενο και φωτογραφίες του χώρου μετά την επίθεση, σε γνωστή ιστοσελίδα του αντιεξουσιαστικού χώρου.
Μεταξύ άλλων, γνωστοποιεί την απαίτηση των υπογραφόντων για «τη διακοπή οποιασδήποτε εμπλοκής του ΕΜΠ στην κατασταλτική εκστρατεία του κράτους, στην έρευνα για το Στρατό, την Αστυνομία, τα σύνορα, τη λεηλασία της πόλης και της φύσης».
Αναλυτικά το κείμενο:
«Την Παρασκευή 9/10 μπήκαμε στην Πρυτανεία του ΕΜΠ και επιτεθήκαμε στο γραφείο του Πρύτανη Α. Μπουντουβή και την αίθουσα συνεδριάσεων της Συγκλήτου, με σφυριά, μπογιές και σπρει, προξενώντας εκτεταμένες ζημιές. Σύμφωνα με τα καθεστωτικά, την ώρα της επίθεσης ο Πρύτανης βρισκόταν στον χώρο και φυγαδεύτηκε από μία πίσω πόρτα. […] 
Με λίγα λόγια, το ΕΜΠ έχει επιλέξει να διαθέτει τους πόρους του και να συμμετέχει στην κρατική καταστολή των κινημάτων, την παρακολούθηση και το φακέλωμα των αγωνιζόμενων, τον πόλεμο κατά των μεταναστ(ρι)ών, τις δολοφονίες σε χερσαία και θαλάσσια σύνορα, το κλείσιμο των ελεύθερων δημόσιων χώρων, την «ανάπλαση» (δηλαδή το ξεπούλημα) της πόλης, τις κομπίνες των επενδυτών και των δημάρχων, την εκμετάλλευση και λεηλασία της φύσης.
Για αυτό και ο Πρύτανης και η Σύγκλητος του αποτελούν έναν προφανή στόχο για όσες/όσους αγωνίζονται ενάντια στα σχέδια του κράτους και του κεφαλαίου, ενάντια στην καταστολή, τον πόλεμο, τον θάνατο, την καταστροφή της φύσης. 
Από το επερχόμενο μνημόνιο και τις νέες ιδιωτικοποιήσεις, την εκπαιδευτική αναδιάρθρωση που επελαύνει φέρνοντας νέους ταξικούς αποκλεισμούς, το συνεχιζόμενο έγκλημα των στρατοπέδων συγκέντρωσης που κορυφώθηκε με την πυρκαγιά που ισοπέδωσε την Μόρια και την στρατιωτική διαχείριση της υγειονομικής κρίσης που έφερε η πανδημία, μέχρι το χτύπημα στην πρακτική της απεργίας, τις δεκάδες πλέον εκκενώσεις πολιτικών και στεγαστικών καταλήψεων ντόπιων και προσφύγων-μεταναστ(ρι)ών και το νομοσχέδιο που στοχοποιεί και επί της ουσίας απαγορεύει τις διαδηλώσεις, για άλλη μια φορά οι καταπιεσμένοι/ες αυτού του κόσμου δέχονται ολομέτωπη επίθεση. 
Η οργάνωση στις συνελεύσεις βάσης, η μαζική και μαχητική παρουσία στον δρόμο, οι δράσεις που επιστρέφουν ένα ποσοστό από την βία που δεχόμαστε, όλα συνθέτουν ένα ψηφιδωτό αντίστασης που αποτελεί μονόδρομο. Απέναντι στην δυστοπία που χτίζεται, η οργανωμένη κοινωνική και ταξική αντεπίθεση ήταν, είναι και θα είναι αναγκαία».
