Ο Γιάνης Βαρουφάκης ψήφισε μνημόνιο. Γράφω πρώτα αυτό, για να μην παρεξηγηθούν τα λόγια που ακολουθούν, και να μη θεωρηθεί οποιαδήποτε πράξη του ως ξέπλυμα της καταδίκης του λαού για τις επόμενες δεκαετίες.
Πέρα, όμως, από το μνημόνιο που ψήφισε ο πρώην υπουργός Οικονομικών, κάνει και κάποια άλλα πράγματα τα οποία έχουν σκοπό να ανοίξουν λίγο τα ματάκια όσων πιστεύουν ότι η ΕΕ είναι μια ένωση λαών κι όχι μια συμμορία εκβιαστών που κρύβονται πίσω από τη «δημοκρατία» για να σκοτώνουν καθημερινά εκατομμύρια πολίτες.
Αμέσως μετά την παραίτηση του από το υπουργείο Οικονομικών, ο Γιάνης Βαρουφάκης έχει ξεκινήσει να γράφει μια σειρά από άρθρα που δημοσιεύονται στις περισσότερες «διάσημες» γλώσσες του πλανήτη, στα οποία εξηγεί αναλυτικά τι συνέβη από την πρώτη μέρα που ανέλαβε να διαπραγματευτεί τα παλαιά μνημόνια της Ελλάδας, μέχρι τη στιγμή που ψήφισε κι ο ίδιος ένα νέο.
Συνοπτικά, τα δεδομένα που έχει δημοσιεύσει έως τώρα, είναι τα εξής:
Πέντε μέρες μετά τις εκλογές του Γενάρη, στις 30 του μήνα, το Eurogroup (δηλαδή οι Γερμανοί, οι Ολλανδοί και οι υπόλοιποι σύμμαχοί τους) απείλησαν την Ελλάδα ότι εάν δεν συνεχίσει κανονικά να εφαρμόζει το μνημόνιο τότε θα σκοτώσουν την οικονομία της. Θα κλείσουν τις τράπεζες, θα κόψουν τη ρευστότητα, και θα εξαναγκάσουν τη χώρα σε πλήρη υποταγή ή σε καταστροφική διάλυση.
Αμέσως μετά, στις 5 Φλεβάρη, ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε φέρεται να είπε κατ’ ιδίαν στον Βαρουφάκη ότι δεν τον ενδιέφερε καμία από τις προσπάθειες της ελληνικής κυβέρνησης να βρεθεί μια λύση που δεν θα σκότωνε τους πολίτες.
Στο Eurogroup που ακολούθησε τον ίδιο μήνα, ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ είπε στον Έλληνα ομόλογό του ότι «οι εκλογές δεν θα έπρεπε να μπορούν να αλλάζουν τίποτε» (άρθρο Βαρουφάκη στην εφημερίδα Le Monde). Εκεί, «αρκετοί» Ευρωπαίοι ΥΠΟΙΚ συμφώνησαν με αυτήν την άποψη. Τελικά, η θέση αυτή υιοθετήθηκε και ο επικεφαλής του Eurogroup επανέλαβε την απειλή της 30ης Γενάρη ότι θα σκοτώσει την ελληνική οικονομία.
Σε αυτή τη συνεδρίαση (τουλάχιστον), ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ θέλησε να εξευτελίσει και τον Γάλλο ομόλογό του, λέγοντάς του στην ουσία ότι δεν τον ενδιαφέρει η άποψή του, αφήνοντας παράλληλα υπονοούμενα και για το (άμεσο) μέλλον της Γαλλίας και της οικονομίας της. Αυτό είναι σχεδόν βέβαιο ότι επαναλήφθηκε κι άλλες φορές, και δεν αφορούσε μόνο τον Γάλλο ΥΠΟΙΚ.
Ο Γιάνης Βαρουφάκης παρουσίαζε όλο αυτό το διάστημα μια σειρά από προτάσεις οι οποίες προφανώς είχαν συζητηθεί νωρίτερα από τους τεχνοκράτες. Μέρος αυτών διαδιδόταν από τους Ευρωπαίους με το σχόλιο ότι ήταν ανεπαρκείς, γενικόλογες, χωρίς καμία ουσία και πολλές φορές αστείες. Όπως για παράδειγμα εκείνη η θεωρία για καλωδιωμένους τουρίστες που θα έλεγχαν τη φοροδιαφυγή, η οποία -εντελώς τυχαία- έπαιζε κυριολεκτικά σε όλα τα μεγάλα ΜΜΕ του πλανήτη επί μέρες.
Ο ίδιος επαναλαμβάνει πως η διαδικασία συζήτησης ήταν η εξής: Ξεκινούσαν να μιλάνε για ένα θέμα και μόλις αυτό προχωρούσε λίγο, οι δανειστές άνοιγαν τη συζήτηση για ένα άλλο. Κι ύστερα για το επόμενο, κοκ. Αυτό γινόταν επί μήνες, με αποτέλεσμα τα πάντα να μένουν στάσιμα, η ελληνική οικονομία να καταρρέει και οι εγχώριες δηλώσεις του Γιάννη Στουρνάρα και των περισσότερων βουλευτών της αντιπολίτευσης να προκαλούν ένα τεράστιο κύμα φυγής καταθέσεων από τις τράπεζες. Μάλιστα, βουλευτές όπως ο Άδωνις Γεωργιάδης και η Ντόρα Μπακογιάννη, μίλησαν ξεκάθαρα για κλείσιμο τραπεζών και capital controls. Κι αυτό δεν ήταν πολιτική εκτίμηση. Ήταν μέρος των απειλών που ξεκίνησε από τον Γερούν Ντάισελμπλουμ στο ελληνικό υπουργείο Οικονομικών στις 30 Γενάρη.
Στην πορεία των διαπραγματεύσεων ο Γιάνης Βαρουφάκης είδε ότι έσπαγε διαρκώς η συμφωνία εμπιστευτικότητας των συζητήσεων μεταξύ της Ελλάδας και των δανειστών. Δημοσιεύματα στον διεθνή Τύπο έβγαζαν συγκεκριμένες πληροφορίες από τις κλειστές συνεδριάσεις των Eurogroup, μέσω εκλεκτών δημοσιογράφων-αγγελιοφόρων τους, όπως τους Πίτερ Σπίγκελ (Financial Times) και Χιούγκο Ντίξον (Reuters). Μάλιστα, οι λεπτομέρειες ήταν τόσο χαρακτηριστικές, που έμοιαζαν τα πάντα αληθινά. Τότε, έγραψε σε ένα από τα άρθρα του ο Γιάνης βαρουφάκης, αποφάσισε να παίξει κι εκείνος το «παιχνίδι» αυτό, κάνοντας τις δικές του διαρροές. Ήταν όταν πρωτακούστηκε και το θέμα των ηχογραφήσεων των Eurogroup, για το οποίο προκλήθηκε –σχεδόν- παγκόσμιος σάλος. Όμως στην ουσία δεν διέφερε σε τίποτα από την πρακτική των δανειστών. Αλλά αυτοί είχαν τα λεφτά, οπότε τα πάντα «δικαιολογούνται» μόνο για εκείνους.
Τα πράγματα έδειχναν ότι φτάνουν σε ένα άδοξο τέλος, και το ΔΝΤ αποφάσισε να μπει στο παιχνίδι. Να σημειωθεί εδώ ότι ενώ το Ταμείο έχει ήδη σταματήσει να πληρώνει τις συμφωνημένες δόσεις προς την Ελλάδα, εισέπραττε κανονικά τις δικές του. Ο μοναδικός λόγος που υποτίθεται ότι γινόταν όλο αυτό –σύμφωνα με ΟΛΑ τα ΜΜΕ- ήταν ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν προχωρούσαν στις κατάλληλες «μεταρρυθμίσεις».
Όμως τον Ιούλιο που μας πέρασε γίναμε λίγο σοφότεροι. Το ΔΝΤ δημοσιεύει πριν το δημοψήφισμα έκθεση για το ελληνικό χρέος, στην οποία όχι μόνο παρουσιάζει τραγικά δεδομένα για την πορεία του, αλλά λέει σαφέστατα ότι οι Ευρωπαίοι δανειστές είναι αναξιόπιστοι επειδή παραβίασαν μια συμφωνία αναδιάρθρωσής του από τον Νοέμβριο του 2012. Δηλαδή, ενώ το πρόγραμμα έτρεχε στρεβλωμένα με την Ελλάδα να πληρώνει εδώ και ένα χρόνο όλα της τα χρέη χωρίς να εισπράττει ούτε ένα ευρώ από το εξωτερικό (πράγμα ανήκουστο για το καπιταλιστικό σύστημα), καμία από τις δεσμεύσεις των δανειστών δεν πραγματοποιούνταν. Αντίθετα, οι πιστωτές αποφάσισαν να σκοτώσουν μια εντελώς φιλική προς αυτούς κυβέρνηση, κάτι που ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς παραδέχτηκε δημοσίως σε συνέντευξή του. Πρόφαση ήταν –τότε- οι προεδρικές εκλογές, όμως η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ ήξεραν ότι δεν υπήρχε καμία περίπτωση να κάνουν όσα τους ζητούσαν, με το φάσμα της πτώσης τους λίγους μήνες αργότερα από την προγραμματισμένη ημερομηνία εκλογής ΠτΔ να ήταν βέβαιο.
Έτσι, το ΔΝΤ, που το μόνο πράγμα που θέλει είναι να παίρνει τα λεφτά του και να δημιουργεί τις κατάλληλες συνθήκες για τα μονοπωλιακά συμφέροντα και τις ελίτ, έκανε πολλά βήματα πίσω κι αποφάσισε να παίξει το δικό του παιχνίδι διαρροών, στοχεύοντας σχεδόν αποκλειστικά τους Ευρωπαίους δανειστές. Πρώτα η έκθεση για το χρέος, μετά οι πληροφορίες ότι έγιναν απόπειρες -κυρίως από τους Γερμανούς- για να μη δημοσιευτεί πριν το δημοψήφισμα, στη συνέχεια μια ακόμη πιο βαριά έκθεση για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας έπειτα από το κλείσιμο των τραπεζών και τα capital controls, και στο τέλος οι «απειλές» της Λαγκάρντ και των δικών της ανώνυμων πληροφοριοδοτών ότι σε περίπτωση που το ζήτημα του χρέους δεν λυθεί τώρα, τότε δεν πρόκειται να συμμετάσχει ποτέ ξανά σε ένα ελληνικό πρόγραμμα.
Στην ουσία, δηλαδή, το ΔΝΤ έκανε ό,τι δεν είχε κάνει από το 2010 και το 2012. Και το έκανε όχι μέσω δημοσιογραφικών κουτσομπολιών, αλλά με τις πλάτες των ΗΠΑ.
Πλέον ο Γιάνης Βαρουφάκης μιλά ανοιχτά και ξεκάθαρα για την πλήρη αντιδημοκρατικότητα της ΕΕ και της τερατώδους γραφειοκρατίας της. Όχι μέσω διαπιστώσεων και συμπερασμάτων ενός εξωτερικού παρατηρητή, αλλά ως ο άνθρωπος που μπήκε μέσα στα δικά τους γήπεδα κι έζησε από κοντά κι από πρώτο χέρι όλο τους το αντιδημοκρατικό «μεγαλείο».
Η Γερμανία βρίσκεται ήδη αυτή τη στιγμή σε μια διαδικασία κατάστρωσης του επόμενου σχεδίου, που είναι ο τεμαχισμός των αρμοδιοτήτων των ευρωπαϊκών οργάνων και η ανάθεσή τους σε «ανεξάρτητες αρχές» που δεν θα επηρεάζονται (sic) από τις ορέξεις των εκλεγμένων πολιτικών. Όπως αυτή που υποτίθεται ότι θα αναλάμβανε τις ελληνικές ιδιωτικοποιήσεις ύψους 50 δις ευρώ, που εντελώς τυχαία αποτελεί ένα Ταμείο με επικεφαλής του την γερμανική πολιτική ελίτ κι έδρα το Λουξεμβούργο της απόλυτης αδιαφάνειας και των σκανδάλων φοροαποφυγής. Η γερμανική κυβέρνηση δηλώνει, μάλιστα, πως είναι ιδιαίτερα ενοχλημένη από τη στάση του Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ στο ελληνικό ζήτημα – πόσω μάλλον όταν ο Λουξεμβούργιος πολιτικός δεν ήταν καν φιλικός απέναντι στην Ελλάδα και την κυβέρνησή της, πέρα από κάποιες μεθυσμένες δηλώσεις για τους Έλληνες που υποφέρουν.
Με αυτή τη στάση της η γερμανική κυβέρνηση έχει ήδη επιβεβαιώσει τον Γιάνη Βαρουφάκη κι όσα εκείνος λέει σε δεκάδες εφημερίδες που τυπώνουν τις απόψεις του στα αγγλικά, τα γαλλικά, τα ισπανικά κ.λπ. Μάλιστα, στην πορεία του μετά την παραίτησή του, είδε ακόμη και ορισμένους κατά τα άλλα «εχθρικούς» Ευρωπαίους ΥΠΟΙΚ, όπως τον Ισπανό Λουίς ντε Γκίντος, να λένε εκ των υστέρων πως μέσα στις συνεδριάσεις του Eurogroup ο πρώην ΥΠΟΙΚ δεν έλεγε και τόσο άσχημα πράγματα. Φυσικά, φοβούνταν να πουν δημόσως κάτι τέτοιο τότε.
Επομένως, ο Βαρουφάκης –που ψήφισε μνημόνιο- έχει ξεκινήσει μια προσωπική καμπάνια για να δείξει σε όσους θέλουν πραγματικά να δουν, πώς είναι πραγματικά η ΕΕ και τα όργανά της. Ποιά είναι η άποψη όσων τη διοικούν, πόσο αντιδημοκρατική είναι, και ποιό είναι το μέλλον της. Ένα μέλλον εξαιρετικά τρομακτικό, με χώρες-αποικίες χρέους και υπερανεπτυγμένους δανειστές οι οποίοι επιβάλλονται καθολικά σε εκατομμύρια ανθρώπους μέσω του φόβου, μόνο και μόνο για να διατηρήσουν αναλλοίωτο το μοντέλο των τεράστιων (γερμανικών) πλεονασμάτων και της παραγωγικής ανυπαρξίας της ευρω-περιφέρειας.
Γι’ αυτόν και μόνο τον λόγο, μέσα σε αυτήν την μαύρη Ευρώπη, ο Γιάνης Βαρουφάκης κάνει μια πραγματικά χρήσιμη δουλειά.
Μόνο που κι ο ίδιος ψήφισε μνημόνιο. Κι αυτό δεν θα το ξεχάσουμε ποτέ.
(Σύμφωνα με ρεπορτάζ της ΕΦΣΥΝ η ελληνική κυβέρνηση είχε ένα μυστικό σχέδιο σε περίπτωση που κατέρρεαν οι συνομιλίες και οδηγούνταν η χώρα εκτός ευρώ. Κύριο μέρος του σχεδίου αυτού ήταν να ελεγχθούν όλες οι υποθέσεις διαφθοράς εκατομμυρίων (ή και δισεκατομμυρίων) ευρώ στην Ελλάδα όπου εμπλέκονται γερμανικές εταιρείες. Αφήνεται, δηλαδή, να εννοηθεί ότι εφόσον η Γερμανία δέχτηκε να ανοίξει η συζήτηση για το νέο δάνειο, όλα πάνε πίσω. Μόνο στη μαφία γίνονται αυτά. Και η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η απόλυτη μαφία).
(Η ποινικοποίηση του Grexit από τα σιχαμένα ΜΜΕ και το κατεστραμμένο πολιτικό σύστημα του παρελθόντος κάνει το ίδιο καλό που έκαναν και οι γελοίες επιθέσεις φόβου πριν το δημοψήφισμα. Όλο και περισσότεροι πολίτες εξοικειώνονται με την ιδέα της εξόδου από το ευρώ. Προσωπικά θεωρώ ότι το ποσοστό όσων θέλουν να μείνουν σε αυτό το ευρώ και να υποφέρουν χωρίς λόγο, κι όσων θέλουν να βγουν για να δοκιμάσουν μήπως η ταλαιπωρία που θα έρθει θα αξίζει πραγματικά τον κόπο, είναι σχεδόν 50-50).
Πηγή: polyfimoss.wordpress.com
