Η τραγωδία ήταν αυτή που έκανε τη Mary Eleanor Bowes το πλουσιότερο παιδί της Βρετανίας.
Είμαστε στo 1760 όταν ο κροίσος πατέρας της George Bowes, ιδιοκτήτης ανθρακωρυχείων, πεθαίνει ξαφνικά, αφήνοντας τα πάντα στην εντεκάχρονη κόρη του.
Στη διαθήκη υπήρχε βέβαια ένας όρος: για να κρατήσει το ιστορικό όνομα των Bowes ζωντανό, ο μεγιστάνας εξουσιοδότησε τη μοναχοκόρη του να μην αλλάξει ποτέ το επίθετό της, παίρνοντας αυτό του μελλοντικού της συζύγου.
Πιστή στις πατρικές παραινέσεις, εκείνη παντρεύτηκε στα 18 της τον κόμη John Lyon, πρόγονο της βασίλισσας Ελισάβετ Β’, ο οποίος για να πάρει το επίθετο της συζύγου του και να τιμήσει έτσι τις επιταγές του εκλιπόντος πεθερού του έπρεπε να περιμένει να περάσει ειδικό διάταγμα από τη βρετανική Βουλή!
Παρά το γεγονός ότι σύντομα αποδείχτηκε πως το ζευγάρι δεν είχε και πολλά κοινά, ήξεραν αμφότεροι πόσο δύσκολο και κατακριτέο ήταν το διαζύγιο στην εποχή τους, κι έτσι αποφάσισαν να παριστάνουν το ευτυχισμένο ανδρόγυνο, αποκτώντας στην πορεία και πέντε παιδιά.
Ο κόμης πνίγηκε στη θάλασσα το 1776, έπειτα από εννιά δυστυχισμένα χρόνια γάμου, και η νεαρή και πάμπλουτη χήρα έψαχνε πια ανοιχτά τον αντικαταστάτη του. Τον βρήκε στη στιγμή και πλέον ήταν έγκυος στο έκτο παιδί της, προϊόν της παράνομης ένωσής της με τον εραστή της, κάποιον George Gray.
Αντιμέτωπη πια με το σκάνδαλο και την πουριτανική κοινωνία, η Mary κανόνισε να τον παντρευτεί στα γρήγορα, πριν αρχίσει να φαίνεται η εγκυμοσύνη της. Και τότε, μέσα στις επείγουσες γαμήλιες προετοιμασίες, κάνει την εμφάνισή του στο κάδρο ο Andrew Robinson Stoney, ο οποίος ερχόταν ολοταχώς να αλλάξει τη ζωή της χήρας προς το χειρότερο.
Χήρος και ο ίδιος και με μακρά ιστορία ενδοοικογενειακής βίας στο μητρώο του (γεγονός άγνωστο ακόμα στην ταλαίπωρη Bowes), ο Stoney μυρίστηκε παραδάκι και άρχισε να συχνάζει στους κοσμικούς κύκλους της χήρας, επιστρατεύοντας όλους τους καλούς του τρόπους και την αρρενωπότητά του μπας και τη συγκινήσει.
Αφού απέτυχε να την πείσει να διαλύσει τον αρραβώνα της με τον Gray, ο Stoney σκάρωσε ένα σχέδιο τόσο σοφιστικέ που σε βάζει στον πειρασμό να το αποκαλέσεις εντυπωσιακό, αν δεν ήταν φυσικά τόσο αχρείο και μοχθηρό. Ο σκοπός του ήταν να διαβάλλει τον χαρακτήρα της χήρας και το έκανε με τον πλέον ιδανικό τρόπο: δημοσιεύοντας ανώνυμα υποτιμητικές και υβριστικές ιστορίες για εκείνη στο κουτσομπολίστικο τμήμα της δημοφιλούς βρετανικής εφημερίδας «The Morning Post».
Όταν η φυλλάδα είχε αρκετό ταπεινωτικό υλικό στα αρχεία της, ο Stoney προκάλεσε εξοργισμένος σε μονομαχία τον εκδότη της εφημερίδας για να υπερασπιστεί την τιμή της Bowes! Στη μονομαχία έχασε φυσικά και τώρα κειτόταν αιμόφυρτος στον δρόμο, βαρύτατα τραυματισμένος και στο κατώφλι του θανάτου.
Η Bowes έσπευσε να συναντήσει τον άντρα που είχε μόλις δώσει τη ζωή του για την τιμή της και συμφώνησε να τον παντρευτεί, μιας και αυτή ήταν η τελευταία επιθυμία τού -όπως όλα έδειχναν- μελλοθάνατου Stoney.
Αυτό που δεν ήξερε φυσικά η χήρα ήταν πως το όλο πράγμα ήταν σκηνοθετημένο μέχρι τη μικρότερη λεπτομέρειά του. Όχι μόνο είχε δωροδοκήσει τον εκδότη της εφημερίδας να προσποιηθεί στη μονομαχία, αλλά είχε επιστρατεύσει κι έναν γιατρό να τον αλείψει με αίμα ζώου και να τον κηρύξει ετοιμοθάνατο.
Η Bowes συμφώνησε απρόθυμα να παντρευτεί τον Stoney πιστεύοντας πως η ένωσή τους θα κρατούσε μερικές μέρες το πολύ. Η υγεία εκείνου καλυτέρευσε όμως μαγικά, όταν και θα ξεκινούσαν οχτώ μακρά χρόνια σωματικής και ψυχολογικής κακοποίησης για τη νέα σύζυγό του.
Τα δεινά της ξεκίνησαν μάλιστα από την πρώτη στιγμή, καθώς ο Stoney απαγόρευε ή εξασκούσε απόλυτο έλεγχο σε κάθε απόπειρα επικοινωνίας της συζύγου του με τον έξω κόσμο. Ακόμα και την αλληλογραφία της άνοιγε και διάβαζε, επιτρέποντάς της να δει μόνο τις επιστολές της αρεσκείας του.
Αφού την απέκλεισε ουσιαστικά από κάθε δημόσια εκδήλωση και κοινωνική επαφή, απαγόρευσε κατόπιν στην πεθερά του να έρχεται στο σπίτι, όπως και σε κάθε φίλη της συζύγου του. Στις λιγοστές περιπτώσεις κοινωνικών επαφών που της επέτρεπε να πάει, συνοδευόταν αναγκαστικά από τους έμπιστους υπηρέτες τους, που λειτουργούσαν τώρα ως κατάσκοποί του και του έδιναν λεπτομερή ραπόρτα για τις κινήσεις της.
Η σωματική βία δεν θα αργούσε να κάνει την εμφάνισή της και η Bowes υπέμεινε πια τα πάνδεινα στα χέρια του μοχθηρού συζύγου. Η κακοποίησή της περιλάμβανε τώρα ακόμα και ξυλοκόπημα με κηροπήγια ή με τη λαβή του συζυγικού ξίφους.
Ο νέος σύζυγος αποπειράθηκε όπως ήταν επόμενο να πάρει υπό τον έλεγχό του την τεράστια περιουσία της Bowes, είδε πάντως τα χέρια του να δένονται όταν ανακάλυψε ένα νομικό κιτάπι που εκχωρούσε όλα τα υπάρχοντά της στα παιδιά της. Εξοργισμένος, εντατικοποίησε την κακοποίηση κι εκείνη για να γλιτώσει από τον επαπειλούμενο φόνο της, υπέγραψε μια νέα διαθήκη που ακύρωνε την παλιά και έδινε τώρα τα πάντα στον σύζυγο.
Βλέποντας πού πήγαινε το πράγμα, στην ιστορία μας μπαίνει ο κουνιάδος της Bowes, ο Thomas Lyon, ο οποίος θέλησε να απομακρύνει τα παιδιά της Bowes από την τυραννία του συζύγου. Και τα κατάφερε, αφήνοντας ουσιαστικά μόνη και αβοήθητη την κουνιάδα του με το κτήνος, ο οποίος την ξυλοφόρτωνε πια χωρίς τα αδιάκριτα παιδικά μάτια να τον καρφώνουν με παράπονο. Εκείνη, λόγω της παρατεταμένης κακοποίησης, άρχισε σταδιακά να πιστεύει πως το άξιζε όλο αυτό το μαρτύριο, όντας πια έρμαιο στα χέρια του σαδιστή συζύγου.
Η φρίκη δεν θα είχε πιθανότατα τέλος χωρίς τον από μηχανής θεό Mary Morgan, μια νέα οικιακή βοηθό που προσλήφθηκε στην έπαυλη και βλέποντας τα δεινά της κυράς της, προθυμοποιήθηκε να τη βοηθήσει να το σκάσει. Στήνοντας έναν ψεύτικο καβγά με μια άλλη υπηρέτρια, ο φρουρός που είχε βάλει ο Stoney να προσέχει νυχθημερόν την καλή του μπήκε στη μέση να τις χωρίσει, δίνοντας έτσι την ευκαιρία στην Bowes να αποδράσει από το κολαστήριο.
Πέρασε μάλιστα μερικούς μήνες ελευθερίας, πριν μάθει ο Stoney το κρησφύγετό της και στείλει τους άντρες του να την απαγάγουν. Ευτυχώς, στον δρόμο της επιστροφής τους στην οικία έγιναν αντιληπτοί από τις δυνάμεις του νόμου, κι έτσι η τραγική σύζυγος απελευθερώθηκε τελικά από την αριστοκρατική φυλακή της.
Ο Andrew Robinson Stoney καταδικάστηκε σε φυλάκιση μόλις τριών χρόνων και όντας πίσω από τα κάγκελα του πήγαν κάποια στιγμή την αίτηση διαζυγίου που είχε καταθέσει η σύζυγος. Παρά το γεγονός ότι προσπάθησε να της κάνει και πάλι τον βίο αβίωτο, το πράγμα είχε γυρίσει εναντίον του. Κι έτσι η Bowes πέτυχε να αποσπάσει ένα διαζύγιο-ορόσημο για την εποχή της και να ακυρώσει τελικά τη διαθήκη που εκχωρούσε όλο το βιος της στον αχρείο σύζυγό της.
Έκτοτε βέβαια δεν ξαναπαντρεύτηκε. Αποσύρθηκε στην έπαυλή της στην εξοχή και πέρασε τα τελευταία της ως εκκεντρική ερημίτισσα. Όταν πέθανε το 1800, ζήτησε να την ενταφιάσουν δίπλα στη μόνη πραγματική φίλη που είχε αποκτήσει στη ζωή: την παλιά υπηρέτριά της Mary Morgan…
